Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου πρόσφατα «έβγαλε» τη γλώσσα του στους Ευρωπαίους, ειρωνευόμενος τα μέτρα για τους περιορισμούς, που υιοθετούν για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Σχολιάζοντας προ ημερών την απόφαση ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για περιορισμό της θέρμανσης στα κτήρια στους 19-20 βαθμούς Κελσίου, είπε πως ο ίδιος με τέτοιες θερμοκρασίες κρυώνει! Πρόκειται για μια αναφορά που θα μπορούσε να την έκανε Ρώσος αξιωματούχος, η χώρα του οποίου από την έναρξη του πολέμου επιχειρεί να εργαλοποιήσει το θέμα της ενέργειας. Το έκανε εκ μέρους της Μόσχας ο Τσαβούσογλου, που υιοθετώντας την τακτική με το διπλοπόρτι, κατάφερε να έχει κέρδος από τη στάση της χώρας του στο Ουκρανικό. Πέραν των συμφωνιών που έχει συνάψει με την Ουκρανία (ανοικοδόμηση) και τη Ρωσία (σε καιρό κυρώσεων), εξ όσων έχει μεταδοθεί, μεταξύ άλλων, μεταφέρθηκαν και ρωσικές καταθέσεις σε τράπεζες της Τουρκίας.
Η κατοχική δύναμη, όπως είναι γνωστό, δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, έχει ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας με το Κίεβο και τη Μόσχα, ενώ πρώτος ο Ερντογάν έσπευσε να προειδοποιήσει πως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι απειλές Πούτιν ότι θα αφήσει χωρίς αέριο την Ευρώπη. «Όσο προσπαθείτε να κάνετε έναν τέτοιο πόλεμο με προκλήσεις απέναντι στη Ρωσία, δεν πρόκειται να έχετε αποτελέσματα» διεμήνυσε ο Ερντογάν. Αυτή η συγκεκριμένη τοποθέτηση δεν είναι διπλής ανάγνωσης. Είναι σαφές πως είναι υπέρ του φίλου του, του Πούτιν. Κάποια άλλη στιγμή, βέβαια, καταφέρεται κατά του πολέμου και διατηρεί μέσω του Ζελένσκι, γέφυρες με τους δυτικούς, κυρίως τους Αμερικανούς. Μόλις χθες μιλώντας στην αμερικανική ραδιοτηλεόραση είπε πως «δεν μπορεί να δικαιολογηθεί καμία εισβολή». Ποιος το λέει; Ο εισβολέας και ηγέτης της κατοχικής δύναμης.
Η Άγκυρα με το διπλοπόρτι επιχειρεί να αναδειχθεί σε μια δύναμη, που έχει κέρδος ό,τι και να προκύψει. Να αναδειχθεί σε ισχυρό περιφερειακό, διεθνή παίκτη. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί και με την ανοχή που επιδεικνύεται έναντί της. Την ανοχή, που επιδεικνύεται έναντι της Τουρκίας, όταν κάνει τον νταή σε βάρος της Ελλάδος, της Κύπρου, των Κούρδων. Όταν κινείται ανενόχλητα στη Συρία, στη Λιβύη και υποθάλπει τις επιθέσεις του Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας.
Ταυτόχρονα, όμως, η Άγκυρα έχει εγκλωβιστεί στη ρητορική της. Έχει εγκλωβιστεί σε μια λογική μη συνεννόησης. Πού θα οδηγήσει αυτή η πορεία; Στη σύγκρουση; Ενδεχομένως. Στη διατήρηση της έντασης κτίζοντας τείχη μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας; Κατά πάσα πιθανότητα ναι. Αυτός ο αυτοεγκλωβισμός, όμως, δεν αφορά όλους τους υπόλοιπους αλλά μόνο την τουρκική ηγεσία, τον Ερντογάν. Αυτός θα πρέπει να βρει διεξόδους και όχι όλοι οι άλλοι, οι υπόλοιποι. Η διέξοδος δεν είναι ο κατευνασμός. Να δοθούν, δηλαδή, κίνητρα στην κατοχική δύναμη για να συνεργασθεί. Αυτό έγινε στο παρελθόν και αντί άλλου αποτελέσματος το καθεστώς της Άγκυρας έχει αποθρασυνθεί. Όπως για παράδειγμα, η συγκατάθεση που δόθηκε από την Αθήνα και τη Λευκωσία για τη συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα (ΕΠΚ). Ο Τούρκος Πρόεδρος θα συμμετέχει, δύο φορές τον χρόνο, στις συναντήσεις της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, οι οποίες εγκαινιάζονται στις 6 και 7 Οκτωβρίου στην Πράγα. Η Ελλάδα και η Κύπρος ακολούθησαν τις παραινέσεις Γαλλίας και Γερμανίας, που θεώρησαν πως εάν δεν προσκαλείτο ο Ερντογάν θα τον… έσπρωχναν στις αγκάλες του Πούτιν. Προφανώς το τι θα κάνει ο Τούρκος Πρόεδρος δεν καθορίζεται από μια πρόσκληση της Ε.Ε., αν και τον ενδιαφέρει να βρίσκεται στα ευρωπαϊκά σαλόνια, παρά την ακραία του συμπεριφορά. Αυτό το απολαμβάνει.
Όπως και την αφασία της Λευκωσίας, που όταν στην Ευρώπη… βρέχει κυρώσεις, η Λευκωσία επιμένει στα ΜΟΕ. Όταν αλλάζουν τα δεδομένα στην περιοχή και οι θέσεις -μετά την εισβολή στην Ουκρανία- για αποκατάσταση της ενότητας της χώρας και της πλήρους ανατροπής των κατοχικών δεδομένων, αποτελεί απαίτηση διεθνώς, την ίδια ώρα στην Κύπρο ασκείται πολιτική περασμένων δεκαετιών. Τίποτε δεν αλλάζει και η Τουρκία καλπάζει.
ΠΗΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου