ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ,Hellas Journal
Κανείς στο αεροπορικό Επιτελείο και το ΓΕΕΘΑ δεν θα ήθελε το αεροπορικό δυστύχημα με το F-4 Phantom, που στοίχισε τη ζωή σε δυο νεότατους αεροπόρους, να είχε συμβεί κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής αεροπορικής άσκησης, πάνω από τα νερά του Ιονίου και μάλιστα να υπήρχε αναφορά εγκατάλειψης του αεροσκάφους.
Σίγουρα σε μια τέτοια περίπτωση υπάρχουν ελπίδες για τον εντοπισμό και περισυλλογή των αγνοούμενων, αρκεί να υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα.
Ο λόγος που γράφουμε το παραπάνω είναι η «γύμνια» σε κατάλληλα πτητικά μέσα για νυχτερινή έρευνα διάσωση στο Ιόνιο.
Η πρόσκρουση του F-4 Phantom στα νερά του Κυπαρισσιακού κόλπου, με περίπου 500 κόμβους και η αναφορά του Νο1 για την συντριβή του μαχητικού, δεν άφηναν εξ αρχής πολλά περιθώρια ανεύρεσης επιζώντος αεροπόρου. Η έρευνα και διάσωση έγινε μήπως τα σωστικά συνεργεία καταφέρουν να περισυλλέξουν κάποια μέλη από τα σώματα των νεκρών αεροπόρων, αλλά και συντρίμμια που εξετάζονται από την αρμόδια επιτροπή που συστήθηκε για το αεροπορικό δυστύχημα.
Αεροπορικές βάσεις Ακτίου, Αράξου, Καλαμάτας. Και οι τρεις διαθέτουν το λεγόμενο αεροναυαγοσωστικό μονοκινητήριο ελικόπτερο της πολεμικής αεροπορίας Augusta Bell 205 το οποίο όμως είναι ικανό να επιχειρήσει υπό περιορισμούς. Τρία ελικόπτερα έρευνας διάσωσης ικανά για οπτική έρευνα και κυρίως ημέρα.
Όμως τουλάχιστον δύο – τρεις φορές την εβδομάδα, τα «γεράκια» που εκπαιδεύονται ακριβώς όπως θα πολεμήσουν πετούν ημέρα και νύχτα. Αναχαιτίσεις χαμηλού ύψους στα 2.000 πόδια και πλοήγηση με NVGs, που έκανε το μοιραίο Phantom, όταν υπάρχει η ανάλογη εμπειρία του πληρώματος, γίνονται και τη νύχτα, διότι όλο το 24ωρο η αποστολή τους εμπεριέχει το «κάτω από τα ραντάρ».
Κατά συνέπεια περίπου 72 ώρες τα πληρώματα των τριών ελικοπτέρων ΑΒ/205 βρίσκονται σε readiness και τις νύχτες. Ωστόσο αν συμβεί το παραμικρό κατά τη διάρκεια της νύχτας, ποιος έχει αναλογιστεί τι θα γίνει;
Πτήσεις δίχως FLIR
Σύστημα FLIR που διαθέτουν μόνο ορισμένα Super Puma & S-70 Sikorsky του Πολεμικού Ναυτικού, βρίσκονται εκατοντάδες μίλια μακριά από το θέατρο των νυχτερινών επιχειρησιακών ασκήσεων. Περιμένει κανείς να συμβεί πρώτα κάτι αναπάντεχο ώστε στη συνέχεια να δούμε το πρόβλημα με την διαθεσιμότητα των ικανότατων ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης Super Puma, τα οποία όμως ουδέποτε βρίσκονταν στα δυτικά αεροδρόμια ως μηχανές έρευνας- διάσωσης;
Ο Επισμηναγός ε.α. Στέφανος Καραβίδας, με χιλιάδες ώρες πτήσης, ανάμεσα σε αυτές και πάνω από το Ιόνιο για εκπαίδευση, εξηγεί ότι στην περίπτωση μιας εγκατάλειψης μαχητικού άνωθεν του Ιονίου και με την κατάσταση της θάλασσας να βρίσκεται στο όριο ανέμου και θερμοκρασίας, το ΑΒ/205 δεν θα καταφέρει να επιχειρήσει νύχτα με ασφάλεια, συνεπώς θα χρειαστούν πάνω από 2-3 ώρες στην καλύτερη περίπτωση για να εντοπιστεί ο ιπτάμενος και δεν αποκλείεται να βρεθεί το άψυχο κορμί του, επειδή το όλο σύστημα δεν έχει το μέσο που χρειάζεται εκείνη τη στιγμή.
Κάποιο Super Puma ή S-70 Sikorsky θ’ απογειωθούν είτε από την Αττική, είτε από κάποιο σημείο της νησιωτικής Ελλάδας στο Αιγαίο και θα ταξιδέψουν μέχρι το Ιόνιο, όπου πρώτα θα εξυπηρετηθούν με καύσιμα και στη συνέχεια θ’ απογειωθούν εκ νέου ώστε να ξεκινήσει την έρευνα.
Συμπέρασμα: Πολυτιμότατος χρόνος χαμένος για τους ανθρώπους που θα βρίσκονται στο νερό, μπορεί και τραυματίες από την εγκατάλειψη του αεροσκάφους. Χρόνος χαμένος για ζωές που βρίσκονται σε κίνδυνο και που η ίδια η πατρίδα έχει δαπανήσει εκατομμύρια για την εκπαίδευσή τους.
Από την ένδεια των C-130 σ’ εκείνη των Super Puma
Κατά τις απαιτητικές νυχτερινές πτήσεις, στο Ιόνιο συγκεντρώνονται αεροσκάφη από την 116 Πτέρυγα Μάχης του Αράξου, την 117 Πτέρυγα Μάχης της Ανδραβίδας, την 115 Αεροπορική Βάση της Σούδας, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τα συγκεκριμένα πεδία βολής επισκέπτονται και τα «γεράκια» του Περσέα, της 347 Μοίρας από τη Ν. Αγχίαλο.
Τα ελικόπτερα Super Puma όμως βρίσκονται πάντα στο Αρχιπέλαγος φρουρώντας στα δικά τους readiness κι αυτό είναι μια πάγια κίνηση της χώρας ώστε ουδείς να αμφισβητεί την αρμοδιότητα για SAR από την Ελλάδα στον χώρο ευθύνης που έχει. Άρα τα Puma βρίσκονται σε Λήμνο και Ρόδο ενώ αν υπάρχει διάθεση, τα συναντά κανείς και στη Χίο, αν όχι στην Ελευσίνα.
- Το Ιόνιο για δεκαετίες έχει αφεθεί στην τύχη και στο να μην υπάρχει η κακιά η ώρα για κανέναν…
Παράλληλα τα Super Puma έχουν υποπέσει κι αυτά, όπως και τα C-130 στη δίνη των αρνητικών διαθεσιμοτήτων. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που οι πατέντες είναι ένα καθημερινό φαινόμενο με το σύστημα FLIR να μπαινοβγαίνει από ελικόπτερο σε ελικόπτερο από τη στιγμή που έχει παρατηρηθεί ότι δεν είναι όλα λειτουργικά, όπως άλλωστε και τα Puma.
Αν κοιτάξει κανείς τον χρόνο πίσω θα δει ότι τα Super Puma απεγκλώβισαν και έσωσαν κόσμο από την φλεγόμενη Ηλεία το 2007. Τότε οι διαθεσιμότητες ήταν εκεί που έπρεπε. Επτά χρόνια μετά στην περίπτωση της φωτιάς στο Norman Atlantic δεν υπήρξε η ίδια εικόνα διότι η αιμορραγία είχε ξεκινήσει και τα ελικόπτερα ήταν μη διαθέσιμα στην ποσότητα που απαιτούσε η περίσταση.
Η αιμορραγία σε τύπους πολύτιμων μέσων όπως τα Super Puma, C-130 (σ.σ. μόλις προ μιας εβδομάδας φάνηκε η γύμνια της χώρας με την αποστολή της 2ης ΕΜΑΚ στην Τουρκία και την ταχεία προσγείωση λόγω βλάβης του αεροσκάφους), C-27, Chinook, NH-90, κ.α. είναι μια υπόθεση που πολλές φορές συζητήθηκε σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο εντός του μεγάρου της Λ. Μεσογείων, ωστόσο λύσεις ουσίας δεν βρέθηκαν και καλό είναι να μην περιμένει κάποιος την «κακιά την ώρα».
Και μπορεί τους τελευταίους μήνες να «βγήκε» η είδηση περί των συζητήσεων, διαπραγματεύσεων για την προμήθεια ελικοπτέρων Black Hawk, για τον Στρατό Ξηράς και την Πολεμική Αεροπορία, το ναυτικό ήδη διαθέτει τον τύπο, όμως αυτό καθίσταται μια μεσοπρόθεσμη λύση κι όχι κάτι που θα κόψει τον γόρδιο δεσμό ενός μείζονος προβλήματος.
PHOTO GALLERY
ΠΗΓΗ hellasjournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου