Ερώτημα πρώτον: Η συγκρότηση και λειτουργία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) αποτελεί αναγκαιότητα σε μια χώρα, εδάφη της οποίας βρίσκονται υπό κατοχή; Ερώτημα δεύτερον: Χρησιμεύει η ύπαρξη και λειτουργία ενός τέτοιου οργάνου στα θέματα, εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και Κυπριακού; Τρίτο, η αξιολόγηση ενός θέματος εξαρτάται από ποιος έχει πάρει την απόφαση; Τρία ερωτήματα, που πρέπει να απαντηθούν για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε και τις συζητήσεις στη δημόσια σφαίρα. Την ώρα κατά την οποία διαπιστώνεται πως είναι χρήσιμος θεσμός ( λειτουργεί σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες), καταγράφεται μια έντονη αντίδραση και άρνηση στην απόφαση αυτή της Κυβέρνησης. Η τελευταία θα κριθεί από το πώς θα λειτουργήσει και πόσο αποτελεσματικό θα είναι το ΣΕΑ. Η αντίδραση στην απόφαση προφανώς και αφορά την πολιτική διαχείριση στο εσωτερικό και την μορφή της αντιπολίτευσης, που επιλέγεται.
Έχει αναφερθεί ότι το ΣΕΑ θα υποβαθμίσει το Εθνικό Συμβούλιο ( κι άλλο;) και πως είναι αντισυνταγματική η συγκρότηση του. Πρόκειται για επιχειρήματα, που κατεβαίνουν συχνά- πυκνά από το ράφι για κάθε περίπτωση.
Η κυβέρνηση είναι αυτή που ασκεί εξωτερική πολιτική, την πολιτική της Άμυνας και της Ασφάλειας. Κι αυτό καθορίζεται από το σύνταγμα, που κάποιοι το επικαλούνται. Το δεύτερο, είναι πως το ΣΕΑ θα λειτουργεί- εκεί και όπου χρειάζεται- ως συμβουλευτικό όργανο. Όπως είναι άλλωστε και το Εθνικό Συμβούλιο. Έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και συγκαλείται όταν κρίνει ο εκάστοτε Πρόεδρος και είτε ακούει τις απόψεις που κατατίθενται και εμπλουτίζει τις δικές του είτε όχι.
Δεν μπορεί κανένας που συμμετείχε ή και συμμετέχει στο Εθνικό Συμβούλιο να υποστηρίξει πειστικά πως η λειτουργία του ΣΕΑ θα το υποβαθμίσει. Γνωρίζουν όλοι τι γίνεται στις συνόδους του Ε.Σ.
Παράλληλοι μονόλογοι, κάποιες αντιπαραθέσεις, που ενίοτε γίνονται για να διαρρεύσουν στη συνέχεια στον Τύπο και να αξιοποιηθεί για σκοπούς κομματικής προβολής, εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού. Και κάτι άλλο για το Εθνικό Συμβούλιο: Εάν η συγκρότηση και η λειτουργία του ΣΕΑ υποβαθμίζει το Ε.Σ., τότε αυτοί που το λένε ζουν κάπου αλλού. Να μην μπούμε στο πειρασμό να αναφερθούμε πως έχει χαρακτηριστεί από μέλη του και τι λένε μετά από κάθε συνεδρίαση. Από… κοτέτσι μέχρι και καφενόβια σύναξη έχει χαρακτηριστεί. Εάν κάτι χρειάζεται να γίνει είναι να αλλάξει και ο τρόπος λειτουργίας του Ε.Σ. Να αναβαθμιστεί. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τη δημιουργία υποστηρικτικών μηχανισμών.
Επί της ουσίας: Το ΣΕΑ συγκροτείται από την κυβέρνηση επειδή κρίνει ότι χρειάζεται ένα όργανο, που θα παράγει πολιτική τεκμηρίωση, με βάση τα διεθνή δεδομένα. Πρόκειται για ένα όργανο, που θα παρακολουθεί, θα συντάσσει μελέτες, θα συμβουλεύει. Τις πολιτικές αποφάσεις θα τις λαμβάνει η κυβέρνηση. Παράλληλα, θα συμβουλεύει το Εθνικό Συμβούλιο, εάν κριθεί αναγκαίο, στα θέματα της διαχείρισης του Κυπριακού και των διαπραγματεύσεων. Δεν υποχρεώνει κανένα να δέχεται τις αναλύσεις και τις εισηγήσεις. Ούτε καν η κυβέρνηση, εάν κρίνει πως πολιτικά αυτές δεν εξυπηρετούν τις στοχεύσεις της. Πολιτικές είναι οι αποφάσεις.
Ούτε στην κυβέρνηση τα ξέρουν όλα ή μπορούν να παρακολουθούν όλα όσα τεκταίνονται και μας επηρεάζουν, ούτε και τα κόμματα έχουν τη δυνατότητα εκπόνησης μελετών επί όλων των θεμάτων. Εκτός κι εάν τα γνωρίζουν όλα και μπορούν να αναλύουν, να συζητούν και να προτείνουν. Η εποχή των ξερόλων θεωρείται ξεπερασμένη από την κοινωνία. Το ζήτημα είναι κατά πόσο θεωρείται ξεπερασμένη και από πολιτικούς. Εάν, όμως, θέλουμε να σοβαρευτούμε και να έχει αποτέλεσμα η διαχείριση του Κυπριακού, η διαχείριση στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, πρέπει να εμπλακούν και ειδικοί. Μπορεί, για παράδειγμα, η Αννίτα και ο Στέφανος να μην τους έχουν ανάγκη, η χώρα όμως χρειάζεται να έχει ενώπιον της ολοκληρωμένα στοιχεία πριν αποφασίζει.
Το ΣΕΑ δεν θα κριθεί πριν λειτουργήσει. Θα κριθεί από το αποτέλεσμα και από τη σύνθεση. Και επί τούτου φαίνεται ότι δεν θα ακολουθηθεί τη διαχρονική πρακτική. Κάθε κόμμα να στείλει τον εκπρόσωπο του, γιατί τότε θα είναι υποκατάστημα του Ε.Σ.
philenews/in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου