Γιάννης Τσαπρούνης Μετά την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος στην εσωκομματική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε: «Αισθάνομαι περήφανος για την παρακαταθήκη που θα παραλάβει η νέα ηγεσία».
ΔΕΝ περίμενε κανείς άλλου είδους δήλωση από τον κ. Τσίπρα. Ετσι κι αλλιώς όλα τα χρόνια πολιτευόταν περιγράφοντας μια εικονική πραγματικότητα.
ΠΟΙΑ είναι η… παρακαταθήκη που αφήνει;
ΣΕ κομματικό επίπεδο, αφήνει ένα κόμμα που κυβέρνησε για μία τετραετία σε κατάσταση ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Ποτέ άλλοτε ένα κόμμα που βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχασε -σχεδόν- το μισό της δύναμής του ύστερα από μία ολόκληρη τετραετία. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται δημοσκοπικά στη δεύτερη θέση από την άνοιξη του 2016. Ολα δείχνουν πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει γυρίσει οριστικά την πλάτη στο κόμμα της Κουμουνδούρου.
ΠΩΣ έφτασε, όμως, σε αυτό το πολιτικό χάος; Γιατί πηγαίνει από εκλογική συντριβή σε πανωλεθρία;
ΓΙΑΤΙ ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια θετική πολιτική ατζέντα, μια θετική πολιτική παρακαταθήκη. Υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε κάποιον που καταφέρνει να γίνει πρωθυπουργός και σε κάποιον που γίνεται πραγματικός ηγέτης.
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε κυριαρχούσαν διάφορες φράξιες, τάσεις, συνιστώσες. Η χώρα και οι πολίτες πλήρωσαν πολύ ακριβό λογαριασμό το 2015, γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε τα κότσια να διώξει από το κόμμα τους σκληρούς δραχμικούς και αρνητές της Ευρώπης. Εκείνοι έφυγαν μόνο αφού ο κ. Τσίπρας υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο.
ΚΑΙ στη συνέχεια, όμως, ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε να μετασχηματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα. Παρά την υποτιθέμενη διεύρυνση με στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι «σκληροί» αριστεροί ελέγχουν το κόμμα έως σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κολλημένος σε παρελθοντικές ιδεοληψίες για την ιδιωτική πρωτοβουλία, τις επενδύσεις, τη φορολογία, τα μη κρατικά ΑΕΙ, την αξιολόγηση στο Δημόσιο και ένα σωρό άλλα ζητήματα.
ΣΤΟ πολιτικό σκηνικό, αυτό που αφήνει πίσω του ο Αλέξης Τσίπρας είναι λαϊκισμός και τοξικότητα. Ο «πολακισμός», οι «αρουραίοι» του Διαδικτύου και η «ανθρωποφαγία» βγήκαν στο φως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάδειξης νέου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ και όσα χρησιμοποιούσαν ως «πολιτικά όπλα» τόσα χρόνια στην Κουμουνδούρου γύρισαν εναντίον τους.
ΠΟΤΕ άλλοτε η χώρα και οι πολίτες δεν διχάστηκαν όσο την περίοδο 2012-2015, στα χρόνια που οδήγησαν στην άνοδο του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει συνθήματα όπως «προδότες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες», «Τσολάκογλου», «τρόικα εσωτερικού», τα οποία εκστόμιζαν «κορυφαίοι» του ΣΥΡΙΖΑ που έγιναν υπουργοί. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοια τοξικότητα και καταστροφολογία.
ΜΕ αυτό το «σχέδιο» εκτοξεύτηκε στην εξουσία, αλλά με το ίδιο κατέρρευσε με πάταγο ύστερα από μία δεκαετία. Στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό ξέρουν, αυτό εμπιστεύονται, αυτό κάνουν. Ποντάρουν στη μη κανονικότητα και στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Θα καταφέρουν να αλλάξουν; Δύσκολο έως απίθανο οι «διάδοχοι» να ξεφύγουν από την… παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα.
ΠΗΓΗ eleftherostypos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου