ΙΝΚΑ:ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

 Κατεβάστε από εδώ όλο το άρθρο σε PDF αρχείο : http://tinyurl.com/llp2nqw

ΙΝΚΑ, ΔΤ 540, Μάρτιος 2015

[…]ισχύς πάνω στους ανθρώπους, ισχύς υπεράνω των ανθρώπων […]_

Henri Lefebvre, «Η κριτική της καθημερινής ζωής», τόμος Α΄

ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Η κάρτα πολίτη μας έχει απασχολήσει από το 2010 που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την είχε προαναγγείλει, αλλά και μετέπειτα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ τώρα έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να ολοκληρώσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων και ας δήλωνε ο κος Τσίπρας πολιτικά αντίθετος από τους προκάτοχους του (με επερώτησή του, 26.11.2010_ http://tinyurl.com/o3nx68m).

Το ΙΝΚΑ έχει δηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι αντίθετο με την φερόμενη ως «κάρτα του Πολίτη» και το ηλεκτρονικό φακέλωμα που μια τέτοια ηλεκτρονική κάρτα προϋποθέτει, ανεξάρτητα από την «αρχή» που επιδιώκει να την επιβάλλει. Σεβόμαστε τις προθέσεις του πρωθυπουργού, αλλά είμαστε ενάντια σε κάθε κομματικό, κυβερνητικό, ή υπερεθνικό ηλεκτρονικό φακέλωμα που ανοίγει κερκόπορτες στοχοποίησης αλλά και δημιουργεί  κριτήρια ομαδοποίησης και διαλογής, για όλους τους Έλληνες πολίτες, αριστερούς ή δεξιούς, ώστε ο καθένας να μπορεί να βρεθεί χωρίς δουλειά και ασφάλιση ή να πέσει θύμα εκβιασμού από κακοποιούς ποινικούς, παρακρατικούς, ή μη δημοκράτες καθεστωτικούς. Δηλαδή, με μια τέτοια κάρτα καθίστανται εύκολα και άμεσα, ΚΑΙ η εξεύρεση ή η στοχοποίηση καθενός συγκεκριμένα, ΚΑΙ το «τσουβάλιασμα» ομάδων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Άλλωστε, οι κατέχοντες την εξουσία καθορίζουν τι είναι καλό ή κακό κατά το δοκούν. Η εξουσία που ασκεί κάθε κυβέρνηση  είναι ελεγχόμενη,  δεν είναι απεριόριστη. (Έτσι τουλάχιστον έλεγε το Σύνταγμα της Επιδαύρου).

Με πρόσχημα την βοήθεια των οικονομικά αδύναμων πολιτών, αυτό το αντίμετρο ουσιαστικά δεν επιλύει κανένα βιοποριστικό πρόβλημα, δεν αντιμετωπίζει την ανεργία και την φτώχια, ούτε προσφέρει στην ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα το κόστος της προετοιμασίας αυτής της κάρτας, αλλά και το κόστος δημιουργίας και διατήρησης της τεράστιας υπηρεσίας  προκειμένου να συντηρηθεί τεχνικά και να λειτουργήσει με σοβαρότητα και ασφάλεια, είναι ιδιαίτερα υψηλό. Ας θυμίσουμε ότι αυτός ήταν ο λόγος που αποσύρθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ στη Γερμανία, παρά την άρτια και πολύχρονη  προετοιμασία, ομάδα χάκερς κατάφερε με την έναρξη λειτουργίας της κάρτας να τροποποιήσει στοιχεία της και να την καταστήσει ευάλωτη, με λογισμικό που βρίσκεται δωρεάν στο διαδίκτυο. Και τα δύο αυτά παραδείγματα αναφέρονται και στην επερώτηση της 26.11.2010 του νυν πρωθυπουργού. Εδώ να προστεθεί και η γιγάντια διαρροή προσωπικών δεδομένων εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών, από τα απόρρητα αρχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (ΓΓΠΣ), το Νοέμβριο του 2012. (http://anemosantistasis.blogspot.com/2013/08/blog-post_7853.html#ixzz3TQM4LuS0) . Στατιστικά, οι κρατικοί οργανισμοί δέχονται τις περισσότερες κακόβουλες κυβερνο-επιθέσεις (~17% επί συνόλου), και σχεδόν στο 1/3 των περιπτώσεων με άγνωστο τρόπο.

Σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης, με τα νοικοκυριά να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, η κυβέρνηση αναγγέλλει την έκδοση της «έξυπνης» κάρτας πολίτη, που θα έχει πολλαπλές χρήσεις. Το τσιπάκι (RFID, χωρίς ή με επαφή), που θα πρωτοστατεί σε αυτή τη κάρτα, θα περιλαμβάνει προσωπικά στοιχεία, βιομετρικά χαρακτηριστικά και άλλα ευαίσθητα προσωπικά, ιατρικά και οικονομικά δεδομένα. Ίσως αργότερα να προστεθούν και δεδομένα DNA.

Η σημερινή αστυνομική ταυτότητα λειτουργεί άψογα για την πιστοποίηση του πολίτη και χρησιμοποιείται χωρίς προβλήματα στις σχέσεις του με το κράτος ή φυσικά και νομικά πρόσωπα, όπως και στις σχέσεις του πολίτη με τις τράπεζες. Επίσης μέσα στην Ευρωπαϊκή ένωση (αλλά και σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Τουρκία), η ταυτότητα με λατινικά γράμματα λειτουργεί και σαν ταξιδιωτικό έγγραφο και δεν υπάρχει καμία ανάγκη αντικατάσταση της. Με την επιστήμη της πληροφορικής, η ταύτιση του πολίτη με ένα αποκλειστικό αριθμό είναι άχρηστη και κρύβει ιδιοτέλεια κατά του πολίτη. Δεν χρειάζεται κανένας μοναδικός αριθμός για την συναλλαγή του Πολίτη με το κράτος, με τις τράπεζες, με τους άλλους πολίτες. Αν το κράτος θέλει να εξαλείψει την γραφειοκρατία, ας συνδέσει ηλεκτρονικά και ας εκσυγχρονίσει πραγματικά τις υπηρεσίες του, προς όφελος των πολιτών και όχι καταπατώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στην ιδιωτικότητα.

Κάθε δικαίωμα που παραδίδουμε τώρα, το παραδίδουμε για πάντα.

Η ηλεκτρονική ταυτότητα, διαβατήριο, κάρτα πολίτη, πιστωτική κάρτα, κάρτα υγείας και ασφαλιστικής κατάστασης, καθώς και οτιδήποτε άλλο επιδιώκουν να είναι, βάζει σε τεράστιο κίνδυνο τους πολίτες, αφού έχει αποδειχθεί ότι η ασφάλεια σε αυτά τα τσιπάκια είναι περιορισμένη και μπορεί να αντιγραφεί πολύ εύκολα. Ο κίνδυνος γιγαντώνεται αφού θα εμπεριέχονται βιομετρικά ευαίσθητα στοιχεία που μπορούν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον οποιοδήποτε χάκερ, κάνοντας τα προσωπικά μας δεδομένα γνωστά σε κράτη και (κακόβουλες;) αρχές, και ο μόνος που δεν θα γνωρίζει το τι πραγματικά περιέχει η ταυτότητα του είναι ο ίδιος ο δικαιούχος και κάτοχος αυτής. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος  όμως είναι ότι για να περάσουν τέτοιες πρακτικές, θα προαπαιτείται και τελικά θα επέρχεται η ελαχιστοποίηση ή ακόμη και η εξάλειψη κάθε κρατικής ή συνταγματικής νομοθεσίας που προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Προσβάλλονται βάναυσα κάποια κύρια κεκτημένα του καταναλωτικού κινήματος, όπως :

1. Της ενημέρωσης.
2. Της εκπροσώπησης, αλλά κυρίως
3. Της επιλογής (αν και πώς θα χρησιμοποιήσει και ποιές κάρτες, τι προσωπικά του δεδομένα επιθυμεί να δημοσιοποιήσει κλπ.).
4. Το δικαίωμα της ασφάλειας, όχι μόνο των προσωπικών δεδομένων αλλά και του «προσωπικού χώρου» του, της περιουσίας του και της ζωής της δικής του και της οικογένειάς του.
5. Της ελεύθερης και μη ελεγχόμενης μετακίνησης του ιδίου και της οικογένειάς του.

Με την «κάρτα του πολίτη» καθίσταται γνωστό στον οποιοδήποτε, πότε ο πολίτης πηγαίνει διακοπές και μένει το σπίτι άδειο, τι διαδρομή ακολουθεί για να πάει στη δουλειά του και στην τράπεζα, σε ποιό σχολείο πάνε τα παιδιά του και τι διαδρομή ακολουθούν κλπ.  Ο πολίτης καθίσταται έρμαιο σε παραβατικότητες για οικονομικούς, κομματικούς, πολιτικούς, θρησκευτικούς ή απλά ρεβανσιστικούς λόγους, ακόμη και από κακοποιούς του ποινικού δικαίου.

Η διαφύλαξη της περιουσίας και της ζωής ταυτίζεται με τη διαφύλαξη της πληροφορίας για την περιουσία και την ζωή.

Το τεκμήριο της αθωότητας απέναντι σε οποιαδήποτε αρχή, απαντάει στις ερωτήσεις του τύπου «Τι φοβάσαι; Έχεις κάτι να κρύψεις;». Δεν είναι διάλογος για την προστασία των προσωπικών δεδομένων ενάντια στην ασφάλεια. Είναι διάλογος για την ελευθερία ενάντια στον έλεγχο. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων και το τεκμήριο της αθωότητας δεν τίθενται ως θέμα συζήτησης. Η ιδιωτικότητα είναι θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη και πρέπει να προστατεύεται και από τους κατέχοντες την εξουσία. Η κατάργησή της χωρίς εισαγγελική εντολή, είναι η διαφορά ανάμεσα στη Δημοκρατία και τον Ολοκληρωτισμό.

Όχι στη διαχείριση της ελευθερίας μας από άλλους.

Το ΙΝΚΑ προέβη σε αίτηση ακυρώσεως στο ΣτΕ, προσβάλλοντας την εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών, ΠΟΛ1077 (ΦΕΚ. Β 1141 της 10ης Απριλίου 2012), που θέλει να επιβάλλει την υποχρέωση σε υπηρεσίες, τράπεζες, δημόσια και ιδιωτικά νομικά πρόσωπα και ιδιωτικές εταιρείες και θεραπευτήρια, να αποστείλουν αναδρομικά όλες τις προσωπικές – οικονομικές πληροφορίες που έχουν, για κάθε πολίτη, στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (Γ.Γ.Π.Σ.) του Υπουργείου Οικονομικών. Είμαστε αντίθετοι σε αυτή την εγκύκλιο, διότι προσβάλλει και καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα που προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδος, τους Εθνικούς αλλά και Διεθνείς κανονισμούς.

Με την ΠΟΛ1077 επιδιώκονται πράγματα που αποτελούν ευρωπαϊκή «πρωτοτυπία», δεν ισχύουν πουθενά, και καθιστούν τον Έλληνα πολίτη Ευρωπαίο 3^ης κατηγορίας :

• Η άρση του τραπεζικού, ιατρικού  και επικοινωνιακού απορρήτου για όλους τους πολίτες, χωρίς την υποχρεωτική συμβολή της Δικαιοσύνης.
• Κατάργηση του τεκμήριου της αθωότητας.
• Ελαχιστοποίηση και εξάλειψη της νομοθεσία στην πρόσβαση προσωπικών δεδομένων.
• Καταπάτηση κάθε δικαιώματος του πολίτη στην προσωπική ζωή και την προσωπικότητα.
• Παραβίαση κάθε Εθνικού και Διεθνούς Νόμου που προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα.
• Τοποθέτηση του πολίτη σε ανασφαλή θέση και έρμαιο των γνωστών διαδικτυακών κινδύνων.
• Δημιουργεί την αρχή της αποδοχής συνεχιζόμενων παραβάσεων από τον κρατικό μηχανισμό και την άνευ ορίων και φραγμών θέσπιση νομοθετημάτων με την μέθοδο defacto.

Με βάση νόμο 3984 που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με διαδικασία «εικαζόμενης συναίνεσης» ή opt-out (διαδικασία νομικά ανυπόστατη)  θεωρούμαστε όλοι οι Έλληνες δωρητές σώματος, επειδή απλά δεν το έχουμε αρνηθεί. Ο νόμος 3984, συμπληρούμενος με την «κάρτα του πολίτη» και την προαναφερόμενη εγκύκλιο 1077 (που καταργεί και το Ιατρικό Απόρρητο), με τον ορισμό του εγκεφαλικού θανάτου (όποιος πέφτει σε κώμα θεωρείται νεκρός) και με ανοιχτά τα ιατρικά προσωπικά δεδομένα, ορίζει :

• ότι όταν ένας ασθενής πέφτει σε κώμα θεωρείται νεκρός και θα του διακόπτουν την υποστήριξη. Μοναδικό κριτήριο κλινικού θανάτου.
• ότι εκ προοιμίου είναι δωρητής σώματος επειδή δεν το έχει αρνηθεί.
• ότι ανά πάσα στιγμή είναι προσβάσιμα τα προσωπικά του ιατρικά δεδομένα.

Μετέτρεψαν μια εθελοντική προσφορά ζωής σε πρόσφορο αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης, δεδομένου ότι ιδιώτες θα αποφασίζουν με μοναδικό κριτήριο την κατάσταση κώματος, κατά πόσο ο νοσηλευόμενος θα «αποκοπεί» από την ζωή. ( Έτσι ο Σουμάχερ και πολλοί άλλοι ανανήψαντες δεν θα τα είχαν καταφέρει).

Επαναλαμβάνουμε από παλαιότερα Δ.Τ. ότι αυτές οι υποχρεωτικές κάρτες ουσιαστικά δρομολογούν να καταργηθεί το Τραπεζικό, το Ιατρικό, και γενικά κάθε είδους απόρρητο στην ιδιωτική ζωή, ενώ αν ενοποιηθούν όλοι οι αριθμοί (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, ΑΔΤ, κτλ ) θα ταυτοποιηθεί ο πολίτης με έναν ανθρωποαριθμό που θα αντιστοιχηθεί σε ΜΙΑ βάση δεδομένων (σχεσιακή, κατανεμημένη με κεντρικό σύστημα διαχείρισης-DDBMS, αντικειμενοστραφής, …), που όπως έχει αποδειχθεί πρακτικά είναι εύκολα διαβλητή από τον οποιονδήποτε εμπλέκεται (όπως οι ιδιωτικές εταιρείες που συμμετέχουν στην διαχείριση  των δεδομένων), ή διεισδύει παράνομα. Δεν είναι στο μακρινό παρελθόν άλλωστε η παράνομη παράδοση των προσωπικών δεδομένων πολιτών, από τράπεζες και τηλεφωνικές εταιρείες και θεραπευτήρια, σε ιδιωτικές εισπρακτικές εταιρείες.

Το Διαδίκτυο είναι άριστο για την διακίνηση της πληροφορίας, αλλά τελείως ακατάλληλο για τη διαφύλαξη προσωπικών δεδομένων και επαγγελματικών απορρήτων.

Το ΙΝΚΑ δηλώνει κάθετα ότι δεν θα δεχτεί την ηλεκτρονική συγκέντρωση της πληροφορίας για τα προσωπικά δεδομένα (Μεγάλος Αδελφός) των πολιτών, δεν έχει να διαπραγματευτεί και να διαβουλευτεί την αξιοπρέπεια του πολίτη – καταναλωτή και καταδικάζει απερίφραστα τα προτεινόμενα μέτρα. Δεν παραδίδουμε δικαιώματα.

Η ΚΑΡΤΑ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Η ονομαζόμενη από την κυβέρνηση και τους δημοσιογράφους «ανθρωπιστική κρίση» δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της «τραπεζικής κρίσης» λογιστικών καταγραφών κερδών, που επιβάλλει στην Ευρώπη η Γερμανική οικονομική ηγεμονία και αντιμετωπίζεται μόνο πολιτικά.

Η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, της φοροδιαφυγής (έχουμε υποδείξει τρόπους) αλλά και η προσφορά οικονομικών παροχών στους αδύναμους, σίγουρα δεν αντιμετωπίζονται με την χρήση μιας «έξυπνης» κάρτας πολίτη. Η επαναφορά της πολιτικής αξιοπιστίας, καθώς και της κοινωνικής και φοροδοτικής δικαιοσύνης είναι η αρχή. Δεν παραχωρούμε αλλά προστατεύουμε τα δικαιώματα μας, την περιουσία μας, την υγεία μας και την προσωπική μας ζωή.

Τα ελεύθερα κράτη, οι ελεύθεροι  λαοί, οι ελεύθεροι  άνθρωποι δεν δημιουργούνται με «ελεημοσύνες».

ΠΗΓΗ inka.gr