Του Ν. Λυγερού
Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι εργαλείο αντιπαράθεσης με την Τουρκία αλλά της υψηλής στρατηγικής της Ελλάδας. Δεν ασχολούμαστε με την ΑΟΖ λόγω Τουρκίας αλλά λόγω κυριαρχικών δικαιωμάτων που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενεργειακού οδικού χάρτη 2020 και 2050, λόγω Ανατολικής Μεσογείου, λόγω συμμαχιών στους υδρογονάνθρακες. Η Τουρκία βρίσκεται εκτός ενεργειακής σκακιέρας στη Μεσόγειο, έτσι η στρατηγική μας τόσο τοποστρατηγικά και όσο χρονοστρατηγικά δεν έχει αυτή τη χώρα στις επιλογές για αλληλεπίδραση και αλληλοσυμπληρωματικότητα.
Όσοι λοιπόν ασχολούνται αποκλειστικά με τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις που δεν έχουν καν το επίπεδο των επαφών και ερμηνεύουν τα πάντα μέσω αυτού του καναλιού έχουν μία νοητική δυσυγχρονία διότι βρίσκονται εκτός πλαισίου. Έχουν επηρεαστεί από την Τουρκιά είτε λόγω φοβίας είτε προπαγάνδας και δεν έχουν κατανοήσει ότι είναι τόσο εκτός. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από υψηλή στρατηγική και όχι να συγκρίνεται συνεχώς με τη γειτονιά, η οποία λόγω ενέργειας έχει αλλάξει σε κάθε περίπτωση. Οι συμμαχίες με τα κράτη που υποστηρίζουν τις πετρελαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται και θα δραστηριοποιηθούν στην ελληνική ΑΟΖ αλλά και την κυπριακή ΑΟΖ είναι πιο σημαντικές για το μέλλον της πατρίδας μας. Όσοι συνεχίζουν να ασχολούνται με τα ελληνοτουρκικά χωρίς να ενσωματώνουν την κουρδική διάσταση απλώς έχουν μείνει μερικές δεκαετίες πίσω και μας καθυστερούν για να δικαιολογήσουν την απουσία στρατηγικής σκέψης στις εκτιμήσεις τους. Πρέπει λοιπόν να επικεντρωθούμε στις απαιτήσεις της υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα, να δούμε μάλιστα πώς συνδυάζεται με αυτών της Κύπρου σε ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά και στη Μεσόγειο. Έχει τελειώσει η εποχή που εξετάζαμε τα πράγματα μεμονωμένα, εστιάζοντας το όλο θέμα πάνω σε αστοχίες. Τώρα δίχως πολυπλευρική προσέγγιση η στρατηγική δεν έχει υπόβαθρο, βάθος και εμβέλεια.
Αρχιεπισκοπή της Κρήτης και Ενέργεια
Του Ν. Λυγερού
Στο πλαίσιο του 3ου Παγκρήτιου Συνεδρίου για τους υδρογονάνθρακες που βρίσκονται στις θαλάσσιες περιοχές της Κρήτης, βλέπουμε ότι η Αρχιεπισκοπή πρωτοστατεί και δείχνει το παράδειγμα προς μίμηση. Είναι ικανή από μόνη της να κινητοποιήσει πολλούς ανθρώπους για να αναδείξει ένα θέμα που θεωρεί σημαντικό για όλο τον Ελληνισμό. Ξεπερνά λοιπόν κάθε εμπόδιο, κάθε μιζέρια, κάθε πίεση για να δείξει που είναι το φως μέσα στο σκοτάδι. Δεν έχει ανάγκη από άλλους φορείς για να προχωρήσει δυναμικά και να ανεβάσει το ηθικό των πιστών με την ενέργειά της. Έχει αντιληφθεί στο πιο ψηλό επίπεδο και μάλιστα επίσημα πόσο σημαντική είναι η ΑΟΖ για το μέλλον της περιοχής, της Ελλάδας και ακόμα γενικότερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι' αυτό δεν περιμένει από άλλους για να κινηθεί, παίρνει πρωτοβουλίες ανάδειξης και τελικά αποτελεί παράδειγμα αντίστασης για άλλους φορείς που δεν τολμούν να εκφραστούν ελεύθερα. Είναι πάντα με το μέρος του λαού και θεωρεί ότι τα κυριαρχικά του δικαιώματα, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα καταπατήσει όποιος και να είναι διότι ακολουθεί το Δίκαιο της Θάλασσας. Έχει εκκλησιαστική στρατηγική σκέψη και βλέπει με ξεκάθαρο τρόπο τα νοητικά σχήματα της Χρονοστρατηγικής. Έτσι με τους υδρογονάνθρακες αναγνωρίζει την αντικειμενική τους αξία και προωθεί έμπρακτα την αξιοποίηση τους από την Περιφέρεια της Κρήτης διότι αυτή πρέπει να παίξει ένα ρόλο κλειδί για την περιοχή και την Ελλάδα. Έτσι πρωτοστατεί όταν βλέπει ότι άλλοι επίσημοι φορείς όχι μόνο δεν ξέρουν καλά το θέμα αλλά το καθυστερούν κιόλας λόγω έλλειψης κατανόησης ή ακόμα εντοπίζει και τη θελημένη άγνοια μερικών που ποντάρουν σε τεχνητές αντιδράσεις για να προωθήσουν τους δικούς τους με κόστος για την Ελλάδα. Αλλά η Αρχιεπισκοπή είναι εδώ για να βάλει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση επειδή έχει την εμβέλεια και τη μεγαλοσύνη να δείξει το μέλλον στον λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου