Τή στιγμή πού ἡ ἑλληνική κοινή γνώμη ἔχει στραμμένη τήν προσοχή της στά τραγικά τεκταινόμενα στήν Οὐκρανία, πληθαίνουν οἱ σοβαρές ἐνδείξεις λίαν ἀνησυχητικῶν ἐξελίξεων στά ἑλληνοτουρκικά,ἐνῶ ἡ ἔννοια «συνεκμετάλλευση» εἰσβάλλει μέ νέα ὁρμή στή δημόσια σφαῖρα.
Τό πάζλ τῶν ἐνδείξεων συμπληρώνεταιὄχι μόνον ἀπό διατυπώσεις τρίτων, ὅπωςἡ σύσταση τοῦ Ἀμερικανοῦ Πρέσβη Πάυατ,στή δημοσιογράφο Ἀλεξία Τασούλη στίς 20/9/2020, ὅτι ἡ κυβέρνηση Μητσοτάκη θά πρέπει νά προβεῖ σέ «συμβιβασμούς» μέ τήν Τουρκία, ἀλλά καί ἀπό τοποθετήσεις καί τῆς ἴδιας τῆςἑλληνικῆς κυβέρνησης·εἴτε διά στόματος ΣΕΑ Ντόκου πού μάλιστα συναντήθηκε πρό ἡμερῶνμέ τόν Ἀμερικανό ὁμόλογό του Σάλλιβαν ὁ ὁποῖος εἶναι αὐτός πού εἶχε σχεδόν προαναγγείλει τό θερμό ἐπεισόδιο τοῦ καλοκαιριοῦ 2020·εἴτε διά τῆς ἀναφορᾶς τοῦΠρωθυπουργοῦ σέ «διαφορές» –σέ πληθυντικό ἀριθμό–μέ τή γείτονα, κατά τή συνάντησή του μέ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη μετά τό πέρας τοῦ γεύματός του μέ τόν Τοῦρκο Πρόεδρο·ἤἀκόμη καί διά τῆς ἐν γένει ἀναφορᾶςσέ «θετική ἀτζέντα», ἡ ὁποίαἀσφαλῶς περιλαμβάνει καίζήτημα προσδιορισμοῦ «θαλασσίων ζωνῶν» (ἔχω ἤδηἀναφερθεῖστήνἐξακολουθούμενη, δυστυχῶς, διγλωσσία τῆς κυβέρνησης, μέ τό Μέγαρο Μαξίμου νά μιλᾶ γιά θαλάσσιες ζῶνεςἐν γένει ἐνῶ τό ὙπουργεῖοἘξωτερικῶν γιά ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπίδας μόνον, βλ. «Ἐστία», 8/2/2021, σελ. 3)
Ἐπίπλέον, μόλις τό περασμένο Σάββατο, ἡ«Ἐστία»ἔδειξεσυγκεκριμένα πώς ὁ κίνδυνος συνεκμετάλλευσης προκαλεῖται πρωτίστως –καίδυστυχῶς–ἀπότήνἑλληνική πλευρά! («Εστία», 19/3/2022, σελ. 1). Ἐνῶ σέἐξαιρετικῆς βαρύτητας ὑπαινιγμό στή δημόσια τηλεόραση, ὁὙπουργός Ἐξωτερικῶνὑπονόησεἐνδεχόμενο ἐξελίξεων τέτοιας ἔκτασης πούθάἀπαιτοῦσαν συνταγματικά ἀνανέωσηλαϊκῆςἐντολῆς, αὐξάνοντας τήν ἀδρεναλίνη πού τόἔκτακτο ταξίδι–ἀστραπή στή Νέα Ὑόρκη καίἡ συνάντησή του μέτόν ΓΓ τοῦ ΟΗΕ στό τέλος τῆς περασμένης ἐβδομάδας, ἔχει ἤδη τροφοδοτήσει (βλ. «Ἐστία», 21/3/2022, σελ. 1).
Εἶναι προφανές ὅτιἡἀστάθεια καίἡ μεταβλητότητα πού διέπει πλέον τήδιεθνῆἐνεργειακή σκηνή, ὠθεῖ τούς μεγάλους παίκτες νά πιέζουν ἀκόμη ἐντονότερα τήν Ἑλλάδα γιάδιευθέτηση–πακέτο ὅλων τῶν ζητημάτων πούἀξιώνει ἡ Τουρκία, μέ σκοπό τήν «παγίωση τῆς ἀσφάλειας καί τῆς εὐημερίας» στή στρατηγική περιοχή τῆςἈνατολικῆςΜεσογείου.Προκρίνεταιδέπρόςτοῦτοἀπό κάποιους ὡς εὔλογοκαί λυσιτελές–ὅσοκι ἄν τραγικό συνάμα καί καταστροφικό γιά κάποιους ἄλλους–ἡ κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκηνά συρθεῖ σέ νέες Πρέσπες, αὐτή τή φορά, Πρέσπες Αἰγαίου.
Σχεδόν ἕναμῆναπρίν, στίς 16 Φεβρουαρίου 2022, κατά τήνἐπίσκεψή του στή Νορβηγία, ὁἝλληνας ΥΠΕΞ ἔδωσεδιάλεξη γιάτό Δίκαιο τῆς Θάλασσας στήν Ἀνατολική Μεσόγειο, προσκεκλημένος τοῦ ΝορβηγικοῦἸνστιτούτου Ἐξωτερικῆς Πολιτικῆς (NUPI). Λίγα μόλις λεπτά ἀφοῦ εἶχε προηγηθεῖἡκατά παραγγελία τῆς Ἄγκυρας προκλητική παρέμβαση τοῦ Τούρκου ΠρέσβηστόὌσλο,μέ τή γνωστή συνέχεια τῆς ἀποστομωτικῆςἀπάντησης τοῦὙπουργοῦἘξωτερικών, καί διαισθανόμενος τήν κατεύθυνση λίαν ἐπώδυνων,ἱστορικοῦ χαρακτῆρα, συμβιβασμῶν στήν ὁποία σύρεται ἀπό κάποιους ἡἙλλάδα, ὑπέβαλα στόν Νίκο Δένδιατόἀκόλουθο ἐρώτημα μέτόἐξῆςπεριεχόμενο:
«Ὑποθέστε, κύριεὙπουργέ, ὅτισυμφωνοῦμεμέ τήν Τουρκία στόν προσδιορισμό θαλασσίων ζωνῶν ΑΟΖ καίὑφαλοκρηπίδας, μέτόνἕνα ἤτόν ἄλλο τρόπο, εἴτε μέσῳΔιεθνοῦς Δικαστηρίου, εἴτεμέἀπευθείας συμφωνία. Θάαἰσθανόσασταν ἄνετα μετά ἀπό μιά τέτοια συμφωνίαἤθάἀνησυχούσατε, δεδομένου ὅτιτά προβλήματα μεταξύ τῶν δύο χωρῶν ὀφείλονταιστόν τουρκικό ἀναθεωρητισμό, ὁὁποῖος ὑπερέχει καίἀκυρώνει κάθε ἔννοια ἐνυπόγραφης συμφωνίας; Μετά τό 1922 εἴχαμε, παραδείγματος χάριν,τήΛωζάννηκαί μετά τή Συνθήκη τῆςΛωζάννηςεἴχαμε τήν καταστροφή τῆς Ἑλληνικῆς Μειονότητας στήν Κωνσταντινούπολη, τῆς ὁποίας ἡ προστασία ὑποτίθεταιὅτι προβλεπόταν ἀπότή Συνθήκη. Ἄρα, σέ τί βαθμό μιάἔστω καίἔγγραφη συμφωνία μέτήν Τουρκία θά διασφάλιζε γιάτήνἙλλάδα ὅτι ἡγείτων χώρα θά τηρήσει τά συμφωνηθέντα, τήν ἑπομένη τῆς ὑπογραφῆς της;»
Μολονότι ὁὙπουργός ἀντιλήφθηκε πλήρως τήν οὐσίατοῦἐρωτήματος,ἀπήντησε μέ τόν τρόπο πούμποροῦσενάἀπαντήσειστή συγκεκριμένη περίσταση,ἀφ᾽ ἑνόςτονίζοντας κατηγορηματικά ὅτι ἡ διαφορά τῆς Ἑλλάδας μέ τήν Τουρκία εἶναι μιά καί μόνον,καίἀφορᾶστόν προσδιορισμό ὑφαλοκρηπίδαςκαί ΑΟΖ, κι ἀφ᾽ ἑτέρουἐκφράζοντας τήν αἰσιόδοξη πεποίθηση ὅτι τυχόν ἐπίλυση αὐτῆς τῆς διαφορᾶς θάπαρεῖχε νέα δυναμική στίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις.
Κι ἐδῶ τίθεται πλέον τό ἐρώτημα στό ὁποῖο τόσο ὁ Πρωθυπουργός, ὅσο καί ὁ Σύμβουλος τῆς Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας ἀλλά καί ὁ ἴδιος ὁ Ὑπουργός τῶνἘξωτερικῶν καλοῦνται νά ἀπαντήσουν, ἐνώπιοντοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ:
Ἀκόμη κι ἄν,ἐμφορούμενος ἀπό τίς καλύτερες δυνατές προθέσεις ἔναντι τῆς Τουρκίας, προσβλέπει κανείς σέ μιά «συμφωνία κυρίων»–ὅπως ἀποκαλοῦν κάποιοι τήν ἀπώλεια ἐθνικῆς κυριαρχίας καί κυριαρχικῶν δικαιωμάτων–ἐπί ποιᾶς λογικῆς,ἀντικειμενικῶν δεδομένων καί ἱστορικῶν βάσεων ἐδράζεται ἡ πεποίθηση ὅτι τυχόν ὀλέθρια θυσία τῆς Ἑλλάδας θά ἀποβεῖ πρός ὄφελόςτης καί θά εἶναι ὑπέρ τῆς ἀσφάλειας καί τῆς εὐημερίας στήν περιοχή, ὅταν τά τελευταῖα 100 χρόνια ἡ Τουρκία:
1) ἔχει πυρπολήσει καί ἐξολοθρεύσε ιἐκατομμύρια ψυχές τρισχιλιετοῦς Ἑλληνισμοῦ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τοῦ Πόντου,
2) ἔχει ἐξαφανίσει τόν δισχιλιετῆ Ἑλληνισμό τῆς Κωνσταντινούπολης,
3) ἔχει εἰσβάλει καί κατέχει παράνομα τό 40% σχεδόν τῆς Κύπρου,
4) μεθοδεύει τήν αὐτονόμησητῆς Θράκης μέ τόν ἐκτουρκισμό τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας,
5) ἐπιδιώκει συστηματικά τή συρρίκνωση τῆς Ἑλλάδας στόν 25ο Μεσημβρινό καίτόν ποταμό Νέστο,
6) ἐποφθαλμιᾶ καί ὑποσκάπτει τήν ἐθνική ἀσφάλειατῆςἙλλάδαςἐργαλειοποιώνταςτούς λαθρομετανάστες, καί, τέλος,
7) ἀντιμετωπίζεικατ᾽ οὐσίαν τήν Ἑλλάδα ὄχι ὡς χώρα, ἀλλάὡςνεο–οθωμανικό χῶρο;
Εἰλικρινά ἀναρωτιόμαστε,καί ἀπευθύνουμε τό ἐρώτημα, πρωτίστως πρός τήν κυβέρνηση, καί δευτερευόντως καί ρητορικῶς πρός τούς συμμάχους ἑταίρους τῆς Ἑλλάδας διά τῶν ἐκπροσώπων Πρέσβεων: τί εἴδους παντοδύναμη συμφωνία εἶναι αὐτή πού θά μποροῦσε νά θεραπεύσει ὅλα τά ἀνωτέρω, καί πῶς μιά τέτοια συμφωνία θά περιόριζε τίς ἀναθεωρητικέςνεο–οθωμανικές ὀρέξειςτῆςγείτονος;
Ἐκτός, βέβαια, κι ἄν ἐμφοροῦνται καί οἱἴδιοι ἀπό τήν πεποίθηση τήν ὁποία μοῦ ἐκμυστηρευόταν πρό ἐβδομάδων διπλωμάτης ἰσχυρῆς χώρας, ὁὁποῖος διετέλεσε καί Πρέσβης στήν Ἀθήνα: «Ἡ Τουρκία πάντοτε τήρησε τήν ὑπογραφή της»!
ΠΗΓΗ tourkikanea
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου