Πρόσφατα, η περιοχή γνώρισε δύο σημαντικές εξελίξεις, η πρώτη από τις οποίες είναι η απόσυρση της αμερικανικής υποστήριξης από το έργο του αγωγού EastMed και η δεύτερη ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, γράφει η τουρκική TurkPress στην αραβική έκδοση.
Ο συντάκτης του κειμένου δράττεται της γεωπολιτικής ευκαιρίας -λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία - να προωθήσει τις επεκτατικές πολιτικές της Άγκυρας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Το άρθρο:
Απέτυχε η απομόνωση της ΤουρκίαςΔεδομένων των πολιτικών εξελίξεων, φαίνεται ότι η κατάρρευση του έργου του αγωγού της Ανατολικής Μεσογείου άλλαξε τη σειρά των σημαντικών θεμάτων στην περιοχή. Μετά από ένα μεγάλο διάλειμμα, μπορούμε να πούμε ότι η διπλωματία έχει ανακτήσει τον ρόλο της που προσδίδει ευελιξία στην κίνηση των παραγόντων στην περιοχή.
Πράγματι, τα χρόνια που ο αγωγός της Ανατολικής Μεσογείου υποστηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ελλάδα προσπάθησε να κινητοποιήσει διπλωματικά κανάλια για να «απομονώσει και να εξουδετερώσει» τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Όπως ήταν φυσικό, αυτή η κατάσταση επηρέασε αρνητικά τον ρόλο της διπλωματίας και βάθυνε τις συγκρούσεις.
Από την άλλη πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την Τουρκία ως την «εξωτερική πόρτα» της ευρωπαϊκής διπλωματίας, αντί να διατηρήσουν ίση απόσταση μεταξύ της Άγκυρας από τη μία και της Αθήνας και Λευκωσίας από την άλλη στην κρίση της ανατολικής Μεσογείου.
Αυτή η κατάσταση ώθησε την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία να αγνοήσουν το διπλωματικό έργο και να παρεκκλίνουν προς την αδιαλλαξία και την επιβολή ενός τετελεσμένου γεγονότος.
Ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούσαν να λύσουν παρόμοια προβλήματα μεταξύ τους ενεργοποιώντας διπλωματική δράση, οι θέσεις αυτών των χωρών έναντι της Τουρκίας φάνηκε να έρχονται σε αντίθεση με την ουσία της συμμαχίας, τη γεωπολιτική πραγματικότητα και τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου.
Παρά όλες τις πολιτικές και στρατιωτικές προκλήσεις από τους αντιπάλους της, η Τουρκία μπόρεσε να ξεπεράσει αυτή την περίοδο χάρη στην εμπειρία της στη διαχείριση κρίσεων και την προστασία των νόμιμων δικαιωμάτων της και των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων.
Οι δυτικές χώρες δημιούργησαν χώρο για τους «εχθρούς»
Από την άλλη, οι στρατηγικές των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απομόνωση της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο δημιούργησαν γρήγορα ένα γεωπολιτικό κενό στα σύνορα της Ευρώπης. Σε αυτό το κενό, δεν άργησε να αναδειχθεί περισσότερο η Κίνα και η Ρωσία, που οι δυτικοί σύμμαχοι αποκαλούσαν «εχθρό».
Η Ρωσία, ειδικότερα, έδωσε στον εαυτό της έναν στρατηγικό χώρο ικανό να κλονίσει τη φύση του ευρωπαϊκού συστήματος λόγω των γεωπολιτικών ανισορροπιών στην περιοχή και των απείθαρχων θέσεων των δυτικών συμμάχων.
Σε μια εποχή που ο κόσμος συζητούσε θέματα σχετικά με την αναγκαιότητα οικοδόμησης μιας νέας παγκόσμιας τάξης, έγινε κατανοητό, έστω και καθυστερημένα, ότι η περιθωριοποίηση της Τουρκίας ενίσχυε τις γεωπολιτικές ευκαιρίες της Ρωσίας και της Κίνας και την ικανότητά τους να αποσταθεροποιήσουν τον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής.
Το γεωπολιτικό και διπλωματικό βάρος της Τουρκίας
Με τη ραγδαία αλλαγή στο διεθνές γεωπολιτικό τοπίο, αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά ο ζωτικός ρόλος της Τουρκίας στην ενεργειακή και αμυντική ασφάλεια της Ευρώπης και στον γεωπολιτικό χώρο του ΝΑΤΟ.
Έτσι, οι δυτικές δυνάμεις άρχισαν να υψώνουν τη γλώσσα του επαίνου αντί για τις ιδεολογικές και γεωπολιτικές εκστρατείες κατά της Άγκυρας που επικράτησαν τα τελευταία χρόνια.
Η μονομερής προσέγγιση της Μόσχας για σκληρή δύναμη για την επίλυση προβλημάτων άνοιξε σοβαρά την πόρτα για να συζητηθούν τα αρνητικά της εξάρτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο και η ανάγκη να απελευθερωθεί η Ευρώπη από αυτό το συντομότερο δυνατό, σύμφωνα με δηλώσεις που εκδόθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες , ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκτός από την αύξηση της ικανότητας εναλλακτικών πηγών ενέργειας, η θέση της Τουρκίας έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία στην ευρωπαϊκή αναζήτηση εναλλακτικών ενεργειακών οδών και πόρων μακριά από τη Ρωσία.
Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη συνειδητοποιεί ότι η Τουρκία είναι η ασφαλέστερη οδός για την παροχή ενεργειακών πόρων από την Κασπία Θάλασσα, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο στην ήπειρο, καθώς και τη σημασία της στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια και διπλωματία, και το βάρος της Άγκυρας αυξάνεται επίσης εν μέσω των προσπαθειών για την ανάπτυξη παγκόσμιων πολιτικών.
Εδώ, μπορούμε να πούμε ότι οι διπλωματικές δυνατότητες δεν είναι λιγότερο σημαντικές από τη γεωπολιτική. Ως εκ τούτου, η εστίαση της Άγκυρας στη διπλωματία των επιχειρημάτων τα τελευταία χρόνια, της επέτρεψε να φτάσει σε ένα παγκόσμιο ηγετικό στάδιο, εκτός από τη φιλοξενία σημαντικών εκδηλώσεων διεθνώς, όπως η Σύνοδος Κορυφής Τουρκοαφρικανικής Εταιρικής Σχέσης, η Διάσκεψη Διαμεσολάβησης της Κωνσταντινούπολης και το Διπλωματικό Φόρουμ της Αττάλειας, το οποίο επίσης ηγήθηκε σε σημαντική αύξηση των διπλωματικών της δυνατοτήτων.
Η πολυδιάστατη πολιτική της Άγκυρας ενισχύθηκε από την Αμυντική Βιομηχανία τηςΗ Άγκυρα μπόρεσε επίσης να ηγηθεί πολύπλευρης διπλωματίας σε κορυφαίους διεθνείς οργανισμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, το ΝΑΤΟ, την Αφρικανική Ένωση και τα «τουρκικά κράτη» και «ισλαμικές χώρες», που επέτρεψαν στην Τουρκία να επεκτείνει τα όρια της διπλωματικής του ικανότητας και αύξησε τη δύναμη και την αποτελεσματικότητά του.
Με τις ισχυρές πτυχές και τα βήματα που έχει κάνει στον τομέα των αμυντικών βιομηχανιών, η Τουρκία ενίσχυσε τον κύριο ρόλο της στη διατήρηση της ευρωπαϊκής τάξης. Η Ευρώπη αντιλαμβάνεται αυτό το γεγονός όταν αξιολογεί σωστά τις στρατηγικές της ανάγκες. Το ίδιο ισχύει για το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Αρμενία. Εδώ, μπορούμε να πούμε ότι αυτές οι χώρες θα πρέπει να δημιουργήσουν δεσμούς συνεργασίας με την Τουρκία, ειδικά σε περιοχές που αντιμετωπίζουν συγκρούσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, μπορούμε να πούμε ότι οι επισκέψεις του Ισραηλινού Προέδρου Ισαάκ Χέρτζογκ και του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Τουρκία ήταν σημαντικές για την επίλυση των περιφερειακών προβλημάτων μέσω του διαλόγου και για το άνοιγμα της πόρτας σε ευκαιρίες για περιφερειακή συνεργασία, ειδικά καθώς ο κόσμος αγωνίζεται να περιορίσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που προκλήθηκε από την επιδημία του κορωνοϊού και των αρνητικών επιπτώσεων του ουκρανικού πολέμου.
Ως εκ τούτου, η χρήση διπλωματικών διαύλων και πολιτικού διαλόγου και η προώθηση έργων που βασίζονται στην οικονομία, είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για την επίτευξη διαρκούς ειρήνης και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Η σημασία της συνεργασίας με την Τουρκία
Ακόμη και σήμερα, οι αντιτουρκικές πολιτικές της Δύσης έχουν κάνει περισσότερο κακό παρά κέρδος και μόνο χάνουν χρόνο. Είναι σαφές ότι η στρατηγική της μη συνεργασίας με την Άγκυρα σε θέματα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής δεν ήταν επιτυχής και εδώ το καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να συντονίσουν τη συνάντηση των μερών για κοινά συμφέροντα με βάση αυτό το γεγονός.
Εδώ, θα ήθελα να επισημάνω τη δυνατότητα να βρεθούν πολλά παραδείγματα στην ιστορία που εξηγούν τους λόγους για την τάση των κρατών να συνεργάζονται, ίσως οι πιο εξέχοντες από αυτούς είναι οι κοινές απειλές, οι παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις και οι περιφερειακές ευκαιρίες.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένα μάθημα που δείχνει ότι υπάρχουν χρόνια λάθη στο επικίνδυνο ταξίδι της πολιτικής.
Επιπλέον, έδειξε πόσο σημαντικό είναι να δίνεται προτεραιότητα στη συνεργασία και τη διπλωματία για να ξεπεραστούν οι κρίσεις, ιδίως ότι η διαφορά των χωρών σε ένα θέμα δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε όλα τα θέματα.
Και το τουρκικό άρθρο καταλήγει:Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Τουρκία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Ελλάδα να περάσουν την περίοδο της σύγκρουσης στο στάδιο της διαπραγμάτευσης, της συνεργασίας και του διαλόγου για την επίλυση των πολιτικών διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο, προτού μετατραπούν σε στρατιωτικά προβλήματα όπως στην Ουκρανία, ειδικά επειδή η τροφοδότηση της σύγκρουσης στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι προς το συμφέρον των δυτικών συμμάχων, αλλά θα άνοιγε την πόρτα σε ρωσικές γεωπολιτικές επιθέσεις.
turkpress.co
© Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος
ΠΗΓΗ echedoros-a
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου