ΠΡΟΦΑΝΩΣ και οι δράστες της επίθεσης κατά του Βαρουφάκη ήταν μπαχαλάκηδες. Προφανώς και ο ίδιος δεν θέλει να την πέσει σε όσους χαϊδεύει τόσα χρόνια. Σε κάθε… συντεχνία υπάρχουν εσωτερικά προβλήματα.
ΟΠΩΣ μπαχαλάκηδες ήταν, προφανώς, και εκείνοι που την έπεσαν στον Δημήτρη Βίτσα, τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΥΤΑ τα δύο περιστατικά αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνα έχει δηλητηριαστεί το πολιτικό κλίμα.
Η θλίψη, η αγανάκτηση, η οργή είναι απολύτως δικαιολογημένες. Η εθνική τραγωδία στα Τέμπη έχει συνταράξει όλους τους πολίτες. Το σοκ είναι τεράστιο.
ΤΟ ζήτημα είναι πώς διαχειρίζεται η κοινωνία αυτή τη θλίψη, την αγανάκτηση και την οργή.
ΓΙΑΤΙ σε κάθε τέτοιο σοκ βρίσκουν ευκαιρία να βγουν σαν τα… σαλιγκάρια κάθε είδους φασιστο-τραμπούκοι. Το βιώσαμε πριν από μία δεκαετία.
«ΠΡΟΔΟΤΕΣ, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» και «να καεί το μπ… η Βουλή» ήταν τα συνθήματα στις πλατείες των αγανακτισμένων. Η κοινωνία, τότε, είχα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της. Η χρεοκοπία και τα επώδυνα Μνημόνια διέλυαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Λουκέτα, ανεργία, μειώσεις μισθών, απληρωσιά ήταν η… κανονικότητα.
ΟΙ ακραίοι έκαναν πάρτι. Η Αθήνα καιγόταν κάθε λίγο και λιγάκι. Οι ψευδαισθήσεις και τα ψευδοαφηγήματα ισοπέδωναν την αλήθεια και το ρεαλισμό. Κάπως έτσι το ΠΑΣΟΚ εξαφανίστηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο 36%, ο Καμμένος έπιασε 10%, η Χρυσή Αυγή 9%, μέχρι και ο Λεβέντης μπήκε στη Βουλή. Ηρθαν τα πάνω κάτω.
ΜΕΧΡΙ που η πραγματικότητα γκρέμισε τους μύθους. Τα Μνημόνια δεν σκίστηκαν. Οι αντισυστημικοί ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛ., Βαρουφάκης και λοιποί αποδείχθηκαν… συστημικοί. Οι χρυσαυγίτες αποδείχθηκε ότι ήταν εγκληματική οργάνωση και με τη βούλα της Δικαιοσύνης. Ο Λεβέντης επέστρεψε στην αφάνεια.
Η ρητορική του θυμού, της αγανάκτησης, της οργής είναι ίδια με την αντιμνημονιακή περίοδο. Το παλιό, το συστημικό, είναι σάπιο. Πρέπει να «καεί στην πυρά».
Η ρητορική είναι ξεκάθαρα τραμπική και τραμπούκικη. Υπάρχουν αρκετοί ακραίοι που ονειρεύονται σκηνές Καπιτωλίου αλά ΗΠΑ και στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ eleftherostypos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου