Του Σώζοντα Λεβεντόπουλου
(Subject Matter Expert Cyber/Warfare)
Σύντομα η άσκηση θα εμπλουτιζόταν με σενάρια ηλεκτρονικού πολέμου, με τη σχεδίαση και εκτέλεση
μεικτών και σύνθετων αεροπορικών επιχειρήσεων (COMAO) αλλά και με την είσοδο επίγειων συστημάτων αεράμυνας GBAD (Ground Based Air Defence) από τις μονάδες του Στρατού Ξηράς (ΣΞ) αλλά και μέσων του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ). Η «φήμη» της συγκεκριμένης άσκησης δεν μπορούσε να περιοριστεί εντός των τειχών, και έτσι από τον Απρίλιο του 2015 η άσκηση έχει μετεξελιχθεί σε INVITEX (Invitational Exercise) προσελκύοντας τις πολεμικές αεροπορίες χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, αλλά και – φέτος – την Ινδία με μαχητικά αεροσκάφη Su-30.Η συμμετοχή οπλικών συστημάτων επίγειας αεράμυνας GBAD του Στρατού Ξηράς ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία και για τις δυο πλευρές. Τα πληρώματα της ΠΑ είχαν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν σε εξαιρετικά ρεαλιστικές συνθήκες, καθώς γινόταν προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα δίκτυο επίγειας αεράμυνας (με αρκετούς περιορισμούς όμως, καθώς οι χώροι ανάπτυξης ήταν και είναι περιορισμένοι και μερικές φορές μη ορθολογικοί). Από την άλλη τα πληρώματα των GBAD συστημάτων είχαν μια εξαιρετική ευκαιρία να εκπαιδευτούν χωρίς περιορισμούς, εντός περιβάλλοντος εκτεταμένων επιχειρήσεων ηλεκτρονικού πολέμου και υπό συνθήκες κορεσμού. Για λόγους που δεν είναι ξεκάθαροι, η συμμετοχή των GBAD συστημάτων (και ειδικά των ρωσικής προέλευσης) τα τελευταία χρόνια δείχνει να έχει ατονήσει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πληρότητα της εκπαίδευσης του προσωπικού.
Εδώ και λίγο καιρό, έχει ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού της επίγειας αεράμυνας, είτε με τον εκσυγχρονισμό υπαρχόντων συστημάτων, είτε με την αντικατάσταση άλλων, κυρίως του ΣΞ. Αυτά περιλαμβάνουν είτε παλαιά συστήματα, όπως τα MIM-23 HAWK, τον οποίων η αναβάθμιση σε Phase III δεν συνοδεύτηκε από αντικατάσταση των ραντάρ (π.χ. εισαγωγή του ραντάρ AN/MPQ-64 Sentinel) και των Κ/Β, είτε συστήματα ρωσικής/σοβιετικής προέλευσης, ονομαστικά των 9Κ331 (SA-15B Gauntlet) TOR-M1 και των 9Κ33Μ2/Μ3 (SA-8B Gecko) OSA-AK/AKM. Τα τελευταία καλύπτονται από τους περιορισμούς CAATSA [COUNTERING AMERICA’S ADVERSARIES THROUGH SANCTIONS ACT, Public Law No. 115-44 (08/02/2017)] το οποίο – σε συνδυασμό και με τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία – θα κάνει τη διατήρησή τους σε υπηρεσία, εξαιρετικά δύσκολη τα επόμενα χρόνια.
Σίγουρα ο περιορισμός της συμμετοχής κάποιων συστημάτων GBAD –ειδικά όταν ξεκίνησαν οι συμμετοχές και ξένων αεροποριών– έχει κάποια βάση και λογική (περιορισμός της «έκθεσης» των δυνατοτήτων αλλά και των μεθόδων εκμετάλλευσης αυτών των συστημάτων, αν και υπήρχαν τρόποι αυτή η έκθεση να περιοριστεί σε τέτοιο βαθμό, που το κέρδος από την εκπαίδευση να υπερκαλύπτει το ενδεχόμενο κόστος), αυτοί οι λόγοι πλέον δεν υφίσταται, καθώς τα συστήματα αυτά τείνουν προς το τέλος της επιχειρησιακής τους ζωής στις ελληνικές χερσαίες δυνάμεις.
Υπό αυτό το πρίσμα, χάθηκε εφέτος μια πολύτιμη ευκαιρία συμμετοχής συστημάτων GBAD σε μια άσκηση υψηλού επιπέδου, πολυπλοκότητας και ρεαλισμού. Χάθηκε λοιπόν μια εξαιρετική ευκαιρία εκπαίδευσης των πληρωμάτων αυτών των συστημάτων, του πολυτιμότερου «πολλαπλασιαστή ισχύος» όπως έχει διακηρυχθεί. Να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, να αναγνωρίσουν τους περιορισμούς και τις αδυναμίες τους (ώστε να τις διορθώσουν) αλλά και να επιβεβαιώσουν τα ισχυρά σημεία τους. Μπορεί να οπλικά συστήματα να αλλάξουν αλλά πλέον ο Στρατός Ξηράς έχει δημιουργήσει έναν εξαιρετικό και συμπαγή πυρήνα επαγγελματιών, οι οποίοι θα αποτελέσουν τη βάση εκσυχρονισμού της επίγειας αεράμυνας, άσχετα με το ποιο (ή ποια) οπλικά συστήματα θα επιλεγεί. Στο τέλος της ημέρας, είναι οι άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά!
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου