Επίσημα Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ διαχώρισαν τις θέσεις τους και πλέον είναι ξεκάθαρο πως μετά από 75 χρόνια κοινής πορείας ΗΠΑ και Ισραήλ βρίσκονται μπροστά σε ένα δύσκολο μονοπάτι.AP/ Evan VucciΓιάννης Χαραμίδης
Επίσημα Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ διαχώρισαν τις θέσεις τους και πλέον είναι ξεκάθαρο πως μετά από 75 χρόνια κοινής πορείας ΗΠΑ και Ισραήλ βρίσκονται μπροστά σε ένα δύσκολο μονοπάτι.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν να χρησιμοποίησε το μήνυμα σε μία φωτογραφία προς το Νετανιάχου με την «γλυκύτητα» ενός μεγάλου και σε ηλικία και σε πολιτικό εκτόπισμα άνδρα αλλά η αλήθεια είναι πως ο «Μπίμπι» δεν είναι πλέον το μικρό και χωρίς εμπειρία παιδί που ο τότε 32χρονος Γερουσιαστής είχε γνωρίσει και κυρίως ξεχωρίσει στις ΗΠΑ.
Σήμερα ο Νετανιάχου, ακόμη και για τους μεγαλύτερους πολέμιους του, είναι με διαφορά το μεγαλύτερο πολιτικό μέγεθος στην χώρα του και για αυτό οι αριθμοί λένε, μία από τις σπάνιες φορές, την απόλυτη αλήθεια. Ο Νετανιάχου έχει τις τύχες τους Ισραήλ στα χέρια του για χρόνο που τον τοποθετεί χωρίς καμία ενδελεχή μελέτη στους κορυφαίους σε διάρκεια.
Ο Νετανιάχου επίσης είναι ένας από τους πολιτικούς που για τους λάθος, ή τους σωστούς λόγους θα μείνουν στην ιστορία του Ισραήλ. Σήμερα επίσης ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ μπορεί να «κομπάζει» έστω και σε κλειστό κύκλο πως είναι ο άνθρωπος που το όνομά του έχει συνδεθεί με μεγάλα και σημαντικά γεγονότα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας του.
Το «bras de fer» με τις ΗΠΑ δεν είναι απλοϊκή, εύκολη ή απλή κατάσταση. Κανένας επίσης πολιτικός στο παρελθόν του Ισραήλ δεν έχει προβεί σε μία τέτοια κίνηση ενώ η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο στον οποίο έχει απωλέσει περισσότερες από 1300 ζωές ισραηλινών.
Οι συνέπειες είναι βέβαιο πως δεν είναι άγνωστες για το Νετανιάχου. Είναι εξαιρετικά έμπειρος για να γνωρίζει για παράδειγμα πως εάν οι ΗΠΑ του Μπάιντεν διακόψουν ή καθυστερήσουν την οικονομική «ένεση» η οικονομία του Ισραήλ θα περάσει άμεσα δύσκολες ημέρες. Η οικονομία για το Τελ Αβίβ επίσης δεν είναι κάτι «μικρό» ή «λίγο» το κι αν σε πληθυσμό είναι μικρότερο από την χώρα μας.
Ο Νετανιάχου «παίζει» πλέον το χαρτί της πατριωτικής «ολοκλήρωσης» και του καθήκοντος έχοντας κατανοήσει και συνειδητά κάνει την επιλογή να απαντά στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό. Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να τα εντάξουμε επίσης στο πολύ πρόσφατο παρελθόν με τις ΗΠΑ να αναλαμβάνουν τον ρόλο ανοιχτά του επίσημου «στοπ» στην άμεση κατάπαυση του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους και το βέτο στον ΟΗΕ.
Η διπλωματία όπως και η πολιτική δεν έχουν συναισθηματισμούς αλλά ο Νετανιάχου έχει επιλέξει να «πληγώσει» τη μακρόχρονη γνωριμία, αν και η λέξη αγάπη από το στόμα του Μπάιντεν δείχνει κάτι παραπάνω από φιλική σχέση, για να οδηγήσει το Ισραήλ στο μονοπάτι που ο ίδιος κρίνει σωστό.
Και για τις ΗΠΑ βέβαια οι επιλογές Νετανιάχου έχουν ξεκάθαρο μήνυμα και όχι πλέον συμβολισμούς. Ο Μπάιντεν με τις προεδρικές εκλογές στη χώρα του να είναι ο βασικός του στόχος πρέπει να αποφασίσει εάν θα συνεχίσει να στηρίζει πολλαπλά τον πιο παραδοσιακό σύμμαχο της χώρας του με όποιο κόστος ή να λάβει δραστικότερα μέτρα με τον κίνδυνο να φέρει αναστάτωση στο δικό του εσωτερικό. Είναι γνωστό πως το μεγαλύτερο τμήμα της εβραϊκής κοινότητας στηρίζει τις επιλογές του σήμερα έναντι του Νετανιάχου αλλά ίσως αυτό το «μεγαλύτερο» να μην είναι αρκετό σε μερικούς μήνες από σήμερα.
Παρά το χάσμα που μοιάζει αγεφύρωτο ανάμεσα σε Νετανιάχου και Μπάιντεν και όχι απαραίτητα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ισραήλ υπάρχει και κάτι που ενώνει και τους δύο: «η ανησυχία για την πολιτική υποθήκευση του Ισραήλ».
Με αυτό ο μεν Νετανιάχου θέλει και ίσως να επιδιώκει να δημιουργήσει τις συνθήκες ακόμη κι αν ηττηθεί στις επόμενες εκλογές (σήμερα αυτό μοιάζει περισσότερο από δεδομένο και λογικό σενάριο) ώστε με την πρώτη ευκαιρία να κάνει δυναμικό «come back». Το έχει ξανακάνει και γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια πόσο απαιτητικό, δύσκολο αλλά και του «χεριού» του είναι ένα τέτοιο σχέδιο.
Από την άλλη ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει έναν πολιτικό ηγέτη συμμάχου να δημιουργεί τετελεσμένα από τα οποία δεν θα μπορέσει ούτε ο ίδιος να ξεφύγει την επομένη του πολιτικού τέλους της παρούσας Κυβέρνησης στο Ισραήλ. Πιο συγκεκριμένα ο Τζο Μπάιντεν, ίσως ο σημαντικότερος εν ζωή όχι Αμερικανός Πρόεδρος αλλά γνώστης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, δεν θέλει σε καμία περίπτωση μία αντιπολίτευση με σημαντικές ενστάσεις στο σχέδιο των δύο κρατών που θα επιχειρήσει άμεσα να προωθήσει…
ΠΗΓΗ https://www.cnn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου