F-16 Viper της 343 Μοίρας «Αστέρι» κατά τη διάρκεια της πρόσφατης Νατοϊκής άσκησης εντός του FIR Αθηνών, Ramstein Flag Πηγή εικόνας: Πολεμική Αεροπορία
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal
Αν και ο αρχικός σχεδιασμός του 2024 προέβλεπε ότι θ’ αποδοθούν στην πολεμική αεροπορία 17 F-16 Viper, η διολίσθηση του προγράμματος έφερε άλλα δεδομένα, πλην όμως ο «κόκκινος συναγερμός» που ακολούθησε δημιούργησε τις συνθήκες ισοστάθμης.
Μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα, το 26ο αεροσκάφος του προγράμματος Εθνικής σημασίας, πετά με προορισμό την 115 Πτέρυγα Μάχης στην Σούδα.
Και με αυτό το αεροσκάφος ο κύκλος της αεροπορικής ενίσχυσης των πολεμικών μοιρών 343 «Αστέρι» & 340 «Αλεπού», ολοκληρώνεται, πριμοδοτώντας σημαντικά την προστασία των νοτίων, νοτιοανατολικών εναέριων κι όχι μόνο συνόρων.
Για το 26ο αεροσκάφος μένουν γραφειοκρατικές διαδικασίες που σχετίζονται με την κατασκευάστρια εταιρεία και την αμερικανική κυβέρνηση, μέχρι να λάβει το πράσινο φως απογείωσης με προορισμό την Σούδα.
Οι δυο πολεμικές μοίρες της Κρήτης είναι οι πρώτες που ενισχύθηκαν με τα F-16 Viper και όπως είναι λογικό, ιπτάμενοι και μηχανικοί ακόμη και σήμερα μαθαίνουν τα μυστικά του νέου τύπου. Ιδίως οι ιπτάμενοι εστιάζουν σε όλα τα νέα ηλεκτρονικά που προσφέρει η πλατφόρμα, σε συνδυασμό με το ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης το οποίο, όπως οι ίδιοι μεταφέρουν, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που γνώριζαν ως τώρα.
Ο όγκος των πληροφοριών που λαμβάνουν από το αεροσκάφος είναι τεράστιος, την στιγμή που εξελίσσονται τα σενάρια των ασκήσεων.
Το F-16 Viper είναι το αεροσκάφος που σε συνδυασμό με τα νέα γαλλικά Rafale αποτελούν τις πλατφόρμες 4,5 γενιάς οι οποίες είναι η αιχμή του δόρατος της αεροπορικής ισχύος.
Από τη Σούδα, στη Λάρισα…
Την ίδια στιγμή, το 27ο F-16 Viper, εξήλθε κι αυτό από το υπόστεγο εργασιών της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) καθώς για κείνται εκκινούν οι διαδικασίες λειτουργικών ελέγχων και στη συνέχεια οι τελικές δοκιμές.
Το 27ο αεροσκάφος είναι αυτό που θα παραδοθεί ως πρώτη «οχιά» στην 337 Μοίρα «Φάντασμα» της 110 Πτέρυγας Μάχης. Πηγές από την ΕΑΒ σημειώνουν ότι αν οι εργασίες στα μαχητικά διατηρηθούν στο ίδιο επίπεδο, δίχως το πρόγραμμα να κάνει ξανά «κοιλιά», η Θεσσαλική αεροπορική βάση, πριν ρίξει αυλαία το 2025 θα είναι πλήρως εξοπλισμένη με F-16 Viper και θα ‘χει παράλληλα παραδοθεί και αεροσκάφος στον Άραξο.
Υπολογίζεται ότι με τον υφιστάμενο ρυθμό εργασιών, είναι εφικτό στο τέλος της επόμενης χρονιάς να έχουν αποδοθεί στην πολεμική αεροπορία 15-16 αεροσκάφη.
Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός, ότι και η πολεμική αεροπορία αποστέλλει μηχανικούς που εντάσσονται στο πρόγραμμα αναβάθμισης των αεροσκαφών, καθώς ενισχύονται τα χέρια που αφορούν την ολοκλήρωση των εργασιών.
Η μεγάλη και συνεχιζόμενη «αιμορραγία» στην ΕΑΒ είναι οι παραιτήσεις προσωπικού, οι οποίες συνδέονται άμεσα με τις χαμηλές απολαβές που ισχύουν στην Ελλάδα, ιδίως από την στιγμή που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι μηχανικοί αεροσκαφών βρίσκουν θέσεις εργασίας με μισθούς τέσσερις και πέντε φορές πιο υψηλούς.
Στα τέλη του μήνα ακόμη ένα διθέσιο αεροσκάφος πρόκειται να ενταχθεί στο πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 Viper, πιθανότατα προερχόμενο από την 337 Μοίρα «Φάντασμα» της Λάρισας.
Τα Viper της Τουρκίας
Την ώρα πάντως της ελληνικής προσπάθειας για «κλείσιμο ψαλίδας», ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η δραστηριότητα της γείτονος για τα δικά της F-16 Viper καθώς όπως πολλά δείχνουν και πάλι η Άγκυρα θέλει να μετατρέψει την ενίσχυση της σε «ανατολίτικο παζάρι».
Απο την μια πλευρά η διαπραγμάτευση των Τούρκων με τους Αμερικανούς σχετίζεται με την μεγαλύτερη εμπλοκή της τουρκικής αεροπορικής βιομηχανίας και αμυντικών εταιρειών που έχουν αναπτυχθεί στη γείτονα.
Από την άλλη όμως υπάρχουν κι άλλες προτάσεις όπως πολλά δείχνουν, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, οι οποίες έχουν να κάνουν με την εισαγωγή ενός επιπλέον τύπου αεροσκάφους στον στόλο της TuAF, που δεν είναι άλλο από το Eurofighter Typhoon.
Ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκαφών ίσως είναι αυτός που θέλει η Τουρκία, ως απάντηση στα Rafale και τους πυραύλους Meteor που φέρουν, αλλά κι απέναντι στα μελλοντικά stealth F-35.
Κοινή συνισταμένη των παραπάνω είναι η δημοσιονομική στενωπός που υπάρχει και στην Τουρκία, η οποία δεν επιτρέπει μια τόσο μεγάλη επένδυση δεκάδων δισεκατομμυρίων για την τουρκική πολεμική αεροπορία.
Για την Ελλάδα αυτό μεταφράζεται σε συνέχεια της πλήρους αεροπορικής υπεροχής στον ουρανό του Αιγαίου και της Μεσογείου, ακόμη και με ένα εκτροχιασμένο χρονοδιάγραμμα των F-16 Viper.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου