Η υπόθεση Γεωργούλη μονοπώλησε την πολιτική επικαιρότητα κατά την πρώτη προεκλογική εβδομάδα. Καλώς; Θα λέγαμε όχι, όταν οι πολίτες σε ένα μήνα θα κληθούν να επιλέξουν κόμμα με βάση σημαντικότερα προστάγματα, αλλά η συζήτηση είναι αναπόφευκτη όταν πρόκειται για ένα πολιτικό πρόσωπο που εκπροσωπεί τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανήκε στον ΣΥΡΙΖΑ και είχε αναγάγει σε μείζονα ζητήματα τα θέματα ηθικής και δικαιοσύνης.
Αλλωστε, το γεγονός ότι ο Γεωργούλης έλαβε 162.000 σταυρούς από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ανακοινώθηκε ως υποψήφιος μόλις λίγες εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές του 2019, δείχνει ότι ένα τμήμα του εκλογικού σώματος τον εμπιστεύθηκε και δικαίως αναρωτιέται τώρα για την ορθότητα της επιλογής του.
Ταυτόχρονα, όμως, η υπόθεση αυτή ανέδειξε την αδυναμία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να διαχειρισθεί μία κρίση, όχι μόνο γιατί υπέπεσε σε αρκετές αντιφάσεις, αλλά γιατί πλήρωσε τα όσα υποστήριζε στο πρόσφατο παρελθόν σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων. Οταν για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την παραίτηση της Μενδώνη και την προκήρυξη εκλογών επειδή, όπως έλεγαν τα στελέχη της Κουμουνδούρου, η υπουργός Πολιτισμού ήταν υποχρεωμένη να ξέρει τι είχε διαπράξει ο Λιγνάδης (ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν ήταν και ευρωβουλευτής της Ν.Δ. αλλά διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου), τώρα, σύμφωνα με την ίδια λογική, πρέπει να απολογηθεί για τις κατηγορίες που βαρύνουν τον ευρωβουλευτή του.
Το ένα λάθος φέρνει το άλλο, το αντιλήφθηκαν πλέον καλά στην αξιωματική αντιπολίτευση. Οταν βγήκε στο φως της δημοσιότητας η υπόθεση, με τη δημοσιοποίηση του αιτήματος για άρση ασυλίας του Γεωργούλη από την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι ο ευρωβουλευτής του τέθηκε εκτός κόμματος, τονίζοντας ότι η απόφαση ελήφθη ακαριαία μόλις πληροφορήθηκαν το γεγονός.
Την επόμενη μέρα, ωστόσο, τα δεδομένα άλλαξαν σημαντικά. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου είπε στον ΑΝΤ1 ότι κάτι είχε ακούσει πριν από 1-2 χρόνια και διαβίβασε τις φήμες στον επικεφαλής της ευρωομάδας, Δημήτρη Παπαδημούλη. Αυτός, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι κάλεσε τον Γεωργούλη στο γραφείο του, τον ρώτησε εάν ισχύει αυτό που ακούγεται, εκείνος του απάντησε αρνητικά, και έτσι έκλεισε η υπόθεση.
Χθες ο κ. Κούλογλου είπε ότι ήξερε το όνομα της καταγγέλλουσας επειδή είχε άκρες.
Το μυστήριο με τον Γεωργούλη συνεχίσθηκε όταν η εκπρόσωπος του κόμματος, Πόπη Τσαπανίδου, αποκάλυψε ότι τον Ιούνιο του 2022 κάτι «καταγγελίες», «φήμες» και «κουτσομπολιά» για τον Γεωργούλη έφτασαν στα αφτιά του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ζήτησε από τα στελέχη του να το ψάξουν, αλλά δεν βρήκαν τίποτα.
Ολοι τους υποστηρίζουν ότι πληροφορήθηκαν για την υπόθεση τη Δευτέρα του Πάσχα από τις ανακοινώσεις της Μέτσολα, όμως η δικηγόρος του Γεωργούλη δήλωσε ότι ο πελάτης της ενημερώθηκε για την καταγγελία στις αρχές Απριλίου.
Μύλος δηλαδή. Την υπόθεση θα διαλευκάνει η βελγική Δικαιοσύνη, η οποία σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα ήταν υποδειγματική όταν συνέλαβε την Καϊλή, αλλά προκαλεί ερωτηματικά για το χρόνο δημοσιοποίησης της υπόθεσης Γεωργούλη, σύμφωνα με την κ. Τσαπανίδου.
Εάν σε αυτά συμπεριλάβουμε τις χυδαίες αναρτήσεις υποψήφιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ κατά της καταγγέλλουσας -είναι και γυναίκες, τρομάρα τους-, την αφωνία των στρατευμένων δικαιωματιστών που στρατοπέδευαν έξω από το γραφείο της Μενδώνη τις ημέρες του Λιγνάδη και τώρα μαζεύουν μαργαρίτες, αλλά και την ουδετερότητα του «καλλιτεχνικού κόσμου» που ωρυόταν για τους βιαστές αλλά τώρα είναι Σάββατο, αντιλαμβανόμαστε γιατί τελικά το θέμα Γεωργούλη είναι σοβαρό. Αποκάλυψε υποκρισίες και φώτισε ποιος πραγματικά είναι με το θύμα και ποιος πριν πάρει θέση πρώτα ψάχνει την κομματική ταυτότητα του δράστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου