Η Ινδία θεωρείται ως η νέα ανερχόμενη στρατιωτική, οικονομική και τεχνολογική υπερδύναμη. Η Ελλάς θα έχει όφελος από την ανάπτυξη στενότερης συνεργασίας σε πολλούς τομείς. Δεν είναι τυχαία η πρόταση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους ηγέτες της Κύπρου και του Ισραήλ να κληθεί ο Ινδός Πρωθυπουργός Μόντι ώστε η τριμερής συνεργασία να γίνει τετραμελής: Ελλάς, Κύπρος, Ισραήλ, Ινδία.
Γράφει ο Κωνστατίνος Χολέβας (Πολιτικός Επιστήμων)
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Πληθυσμιακά η Ινδία είναι η πρώτη στον κόσμο έχοντας ξεπεράσει και τη Κίνα. Τεχνολογικά έχει κάνει εντυπωσιακές προόδους. Προσφάτως ινδικός δορυφόρος προσεδαφίσθηκε στη σελήνη. Ήδη γίνεται λόγος για τον “αιώνα της Ινδίας”. Διπλωματικά είναι δραστήρια σε διάφορος χώρους. Μετέχει στη Σύνοδο G20,όπου ανήκουν οι 19 πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου συν την Ευρ. Ένωση. Αυτές τις ημέρες η Ινδία φιλοξενεί τη φετινή Σύνοδο. Η Ινδία επίσης μετέχει στην οικονομική συνεργασία με Βραζιλία, Ρωσία, Κίνα και Νότιο Αφρική, γνωστή ως BRICS. Αλλά μετέχει και στην αμυντική συνεργασία γνωστή ως QUAD, μαζί με ΗΠΑ, Αυστραλία και Ιαπωνία.
Μας ενδιαφέρει ιδιαιτέρως το γεγονός ότι η Ινδία ενοχλείται από τις στρατιωτικές δραστηριότητες της Τουρκίας. Βασική αιτία η στενή συνεργασία της Τουρκίας με το Πακιστάν (οικονομική, στρατιωτική κλπ). Η Ινδία διαφωνεί με το Πακιστάν για το που ανήκει το Κασμίρ. Η Τουρκία του Ερντογάν στηρίζει την Πακιστανική άποψη. Αντιστρόφως το Πακιστάν έχει δηλώσει ότι κατανοεί τις θέσεις της Άγκυρας για το μέλλον των κατεχομένων στην Κύπρο. Τον Νοέμβριο του 1983 το Πακιστάν είχε αρχικά δηλώσει ότι θα αναγνωρίσει το ψευδοκράτος, αλλά υπανεχώρησε μετά το Ψήφισμα 541 του Συμβουλίου Ασφαλείας
Η πρόταση του Πρωθυπουργού να κάνουμε την Ινδία στρατηγικό εταίρο μας είναι σωστή. Επειδή ένα από τα ισχυρά όπλα του Ελληνισμού είναι η Ιστορία και ο Πολιτισμός θα είναι χρήσιμο να μελετήσουμε με τους Ινδούς επιστήμονες τη σημαντική κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην περιοχή τους. Μία από τις μορφές της ελληνιστικής παρουσίας μετά τον θάνατο του Μακεδόνα στρατηλάτη ήταν η ανάπτυξη ενός ελληνοϊνδικού πολιτισμού στην περιοχή.
Στα νεώτερα χρόνια (μέσα 19ου αιώνος) καταγράφεται η παρουσία ελληνικής παροικίας εμπόρων στην Καλκούτα και στη Βομβάη (οικογένεια Ράλλη). Σήμερα στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτας λειτουργεί έδρα Ελληνικών Σπουδών. Σε πολλές πόλεις έχουν δημιουργηθεί Ορθόδοξες Χριστιανικές κοινότητες και Ιδρύματα που υπάγονται στη Μητρόπολη Σιγκαπούρης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η συνεργασία με την Ινδία δεν πρέπει να αξιοποιηθεί μόνο ως αποτρεπτική ενέργεια (κατά του τουρκικού επεκτατισμού), αλλά ως μία δέσμη πολλαπλών συνεργειών σε ποικίλες δράσεις. Οι προκλήσεις της εποχής απαιτούν απαντήσεις με φαντασία, δημιουργικότητα και άνοιγμα νέων δρόμων, χωρίς όμως να θέτουμε σε κίνδυνο τις σταθερές και εδραιωμένες συμμαχίες μας.
Και μία ενδιαφέρουσα πληροφορία. Ήδη στην Ινδία διεξάγεται δημόσιος διάλογος για το όνομα της χώρας. Ο Πρωθυπουργός Μόντι και το κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα θεωρούν ότι ο όρος Ινδία είναι αποικιοκρατικός και πρέπει να αλλάξει. Προτείνουν το όνομα Μπαράτ ως ευρισκόμενο πιο κοντά στην τοπική γλώσσα και στην εθνική παράδοση. Με την Ινδία, λοιπόν, η στενότερη συνεργασία είναι ευπρόσδεκτη. Αναμένουμε να δούμε την επόμενη τετραμερή πλέον συνάντηση των ηγετών της Ελλάδος, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ινδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου