Οι αλλαγές σε πανεπιστήμια και κρατικές υπηρεσίες, και οι αντιδράσεις
Του Τριαντάφυλλου Δελησταμάτη από την Athens Voice
Μια ριζοσπαστική ιδεολογία, μια μορφή φονταμενταλισμού, η οποία εστιάζει στην έμφυλη προσέγγιση, έχει επικρατήσει στα σουηδικά πανεπιστήμια. Αν και το ζήτημα κέρδισε δημοσιότητα λόγω του αντίπαλου δέους της ανόδου της αντιμεταναστευτικής δεξιάς στην πολιτική σκηνή, απλούστατα, η Σουηδία δεν εξαιρείται από τα όσα συμβαίνουν στον ακαδημαϊκό χώρο όλη της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Telegraph, η επικράτηση των woke και των ιδεολογιών φύλου και φυλής αυτή έχει προκαλέσει στασιμότητα και οπισθοδρόμηση στην επιστημονική έρευνα και έχει περιθωριοποιήσει τους ερευνητές που δεν υποτάσσονται σ’ αυτή.
Σήμερα, η δημοκρατία, η ανταλλαγή ιδεών και η ανεκτικότητα αποτελούν παρελθόν για τους πανεπιστημιακούς θεσμούς στη Σουηδία, οι οποίοι έχουν μακρά ιστορία δημοκρατίας και ελευθερίας του λόγου. Η επανάσταση που εκτυλίσσεται έχει το φαινομενικά αθώο όνομα «ολοκλήρωση της ισότητας» και τον αγαθό στόχο να τελειοποιηθεί η ισότητα ανάμεσα στα φύλα.
Ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιείται σαν μανδύας για μια βαθύτερη και ριζοσπαστικότερη διαδικασία, η οποία έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα και τις αξίες του πανεπιστημίου. Γιατί; Διότι το περιεχόμενο των σπουδών, οι προϋπολογισμοί, οι προσλήψεις, η διάθεση των κονδυλίων έρευνας, η βιβλιογραφία κατέληξαν να καθορίζονται από την έμφυλη (τη βασισμένη στο γένος) επιστημονική ιδεολογία, καθώς κι από την κριτική θεωρία του ρατσισμού η οποία διακρίνει «ρατσιστικές συμπεριφορές» εκεί όπου δεν υπάρχουν.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι καθηγητές προτείνουν βιβλιογραφία σε οποιοδήποτε θέμα που κυριαρχείται από γυναίκες ερευνήτριες, γκέι άτομα ή επιστήμονες από χώρες της Αφρικής, σε μια προσπάθεια να αποκατασταθούν οι αδικίες του παρελθόντος. Κανείς δεν αναρωτιέται αν αυτοί οι άγνωστοι επιστήμονες έχουν αξιόλογο έργο να επιδείξουν: οι πόρτες ανοίγουν λόγω φύλου, χρώματος δέρματος και ονόματος· σε μια εποχή όπου φαίνεται επιτακτική η συμμετοχή των σκανδιναβικών χωρών στην ευρω-ατλαντική στρατιωτική άμυνα, στη Σουηδία είναι καλό να σε λένε Μοχάμεντ ή Μουσταφά.
Οι Σουηδοί σοσιαλιστές θεωρούν ότι έτσι θα επιτευχθεί η αξιοκρατική τάξη: ωστόσο, στην πράξη, έχει ανατραπεί η αξιοκρατία η οποία ούτως ή άλλως δεν έλειπε ποτέ από τη Σουηδία. Το να παριστάνουν οι Σουηδοί τον ένοχο μισογυνίας, ομοφοβίας ή ρατσισμού καταντάει γελοίο: πρόκειται μάλλον για την υποταγή σε μια διαφήμιση, σε μια μόδα, σε μια μορφή υστερίας.
Όσοι προωθούν τη διαδικασία «αποαποικιοποίησης» και «εμφυλοποίησης», παρίτι δεν αποτελούν παρά μια πολιτικά ριζοσπαστική μειονότητα, ασκούν τεράστια επιρροή στην σουηδική παραγωγή και διάδοση της γνώσης. Από την πλευρά τους, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων, όπως συμβαίνει και στη Γαλλία, το Βέλγιο ή την Ολλανδία, δεν προβάλλουν καμιά αντίσταση στους ριζοσπάστες, οι οποίοι διαβρώνουν τους μηχανισμούς και αποκτούν τον έλεγχό τους.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες, το να κάθεσαι γύρω από ένα τραπέζι με σκοπό τη λήψη αποφάσεων, έχουν ξεχαστεί: σήμερα όσοι ερευνητές δεν προσαρμόζονται στη woke culture, αποκλείονται από τη χρηματοδότηση για την έρευνα κι από την εξέλιξη σε πανεπιστημιακές θέσεις. Συχνά αναγκάζονται σε παραίτηση· μερικοί παριστάνουν ότι συμφωνούν· άλλοι σιωπούν. Η διδασκαλία μετατοπίζεται ιδεολογικά, κάτι που αποβαίνει εις βάρος των φοιτητών: η αναζήτηση της αλήθειας υποτάσσεται στην ιδεολογία.
Οι αντιλήψεις και οι πρακτικές αυτές έχουν διαδοθεί και στις Ένοπλες Δυνάμεις και σε άλλες κρατικές υπηρεσίες όπου οι υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να υπογράψουν ένα πιστοποιητικό αποδοχής της ισότητας. Ποιος όμως έχει αντίρρηση για την ισότητα; Στη Σουηδία δεν θα βρεθεί ούτε ένας στους εκατό ερωτώμενους να πει ότι είναι υπέρ της ανισότητας – κι όμως, αναγκάζεται υπογράψει ένα χαρτί το οποίο αποτελεί προϊόν έμπνευσης μιας αυταρχικής εξουσίας πάνω στους πολίτες.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η απώλεια της αυτονομίας της επιστήμης από την ιδεολογία· είναι και το ότι ενισχύεται ένα απολυταρχικό πνεύμα που διαπνέει όλους τους τομείς της ζωής και το οποίο απαγορεύει την έκφραση γνώμης. Η επιβολή ενιαίας γνώμης σηματοδοτεί το τέλος της δημοκρατίας στη Σουηδία: το γεγονός ότι ένα πανεπιστήμιο κύρους, όπως εκείνο της Lund, υιοθετεί ως προτεραιότητα στις προσλήψεις καθηγητών το «γένος» δεν συνιστά μόνο νομικό ατόπημα, συνιστά ολίσθηση προς τη μετριότητα, προς τον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή.
ΠΗΓΗ ardin-rixi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου