Παρελθόν τα μεταχειρισμένα μέσα μεταφορικά ελικόπτερα UH-60L για την ελληνική Αεροπορία Στρατού; – Σε παλαιότερο αφιέρωμα του DP, σχετικά με τις προοπτικές ένταξης του UH-60 Blackhawk σε ελληνική υπηρεσία στις τάξεις της Αεροπορίας Στρατού, είχε γίνει εκτενής αναφορά στο ενδεχόμενο υιοθέτησης μίας σαφώς πιο οικονομικής λύσης σε σχέση με τα νέας κατασκευής ελικόπτερα UH-60M. Η λύση αυτή είχε τη μορφή του UH-60V.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Η έκδοση Victor με τη σειρά της, δεν είναι παρά αναβαθμισμένη – εκσυγχρονισμένη έκδοση του UH-60L προκειμένου το παλιότερο αυτό Blackhawk που εξακολουθεί να παραμένει σε υπηρεσία στον Στρατό των ΗΠΑ σε μεγάλους αριθμούς, να αποκτήσει κοινά χαρακτηριστικά (κυρίως ως προς το θάλαμο διακυβέρνησης και τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό) με το UH-60M και να παραμείνει μαζί με αυτό σε υπηρεσία για τα επόμενα 15 έως 20 χρόνια. Ο Στρατός των ΗΠΑ σχεδίαζε να αναβαθμίσει 760 UH-60L στο επίπεδο -V για να καλύψει τις ανάγκες του σε μέσα μεταφορικά ελικόπτερα, μέχρι την πλήρη αντικατάσταση του Blackhawk από το tiltrotor V-280 Valor.
Γράφτηκε λοιπόν παλιότερα ότι αποκτώντας έναν επαρκή αριθμό ελικοπτέρων UH-60L ως μεταχειρισμένο υλικό (EDA) από τα αποσυρθέντα του Στρατού των ΗΠΑ, η ελληνική Αεροπορία Στρατού θα μπορούσε να τα εντάξει στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του πρώτου, αναβαθμίζοντας τα σε -V. Θα έλυνε έτσι με σημαντικά χαμηλότερο κόστος το πρόβλημα της επάρκειας σε ελικόπτερα μέσης μεταφορικής ικανότητας, εφόσον βέβαια οι συνθήκες το επέτρεπαν. Μία πολύ πρόσφατη εξέλιξη φαίνεται να ακυρώνει αυτό ενδεχόμενο. Αμερικανικές δημοσιογραφικές πηγές το χώρου της άμυνας, αναφέρουν ότι παράλληλα με την ανακοίνωση της ματαίωσης του προγράμματος FARA (Future Attack Reconnaissance Aircraft) στις 8 Φεβρουαρίου, ο Στρατός των ΗΠΑ γνωστοποίησε ότι σχεδιάζει και τη ματαίωση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των ελικοπτέρων UH-60L στο επίπεδο -V, εντός του 2024 (για το οικονομικό έτος 2025).
Επικαλέστηκε λόγους αύξησης του κόστους για να αιτιολογήσει την απόφασή του αυτή, ενώ κατέστησε σαφές ότι σκοπεύει να υπογράψει ένα νέο πολυετές συμβόλαιο αγοράς πρόσθετων UH-60M και υποστήριξης των ήδη διαθέσιμων σε υπηρεσία, με τη Sikorsky (LM), καλύπτοντας και την αρχική περίοδο της επιχειρησιακής αξιοποίησης του V-280. Μετά από αυτή την εξέλιξη και εφόσον αυτή επισημοποιηθεί, το UH-60M νέας κατασκευής αποτελεί μονόδρομο για την Αεροπορία Στρατού, σε ό,τι αφορά τα αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης μέσα μεταφορικά ελικόπτερα. Εφόσον δηλαδή δεν επιχειρηθεί κάποια συζήτηση με Ευρωπαίο προμηθευτή (Leonardo / Airbus), είτε στο πλαίσιο εξέτασης εναλλακτικής είτε στην προσπάθεια άσκησης πίεσης για την απόσπαση περισσοτέρων ανταλλαγμάτων από τους Αμερικανούς (Sikorsky).
Η διευκρίνιση αυτή γίνεται δεδομένου ότι ευρωπαϊκές υποψηφιότητες εξακολουθούν να υπάρχουν και ασφαλώς θα μπορούσαν να εξεταστούν, αυξάνοντας δραματικά τη διαπραγματευτική ισχύ της ελληνικής πλευράς… Ταμπού δεν πρέπει να υπάρχουν, ανεξαρτήτως προτιμήσεων. Δεν θα πρέπει να διαφεύγει το γεγονός ότι η Αεροπορία Στρατού έχει επίσης εν όψει και το ζήτημα του εκσυγχρονισμού – αναβάθμισης των βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων CH-47D/GD/SD Chinook στο επίπεδο CH-47F Block II.
Πρόκειται για διαδικασία που θα απορροφήσει σημαντικά κονδύλια, είτε επιλεγεί η λύση της αγοράς νέων μονάδων, είτε αυτή της αναβάθμισης των ήδη διαθέσιμων. Το κόστος με βάση τα στοιχεία της Boeing είναι κατά προσέγγιση το ίδιο! Η αφαίρεση επομένως από το τραπέζι της εναλλακτικής λύσης αγοράς μεταχειρισμένων ελικοπτέρων UH-60L ως EDA και κατόπιν του εκσυγχρονισμού τους σε UH-60V, περιπλέκει περαιτέρω το ζήτημα της κάλυψης των αναγκών σε μέσα μεταφορικά ελικόπτερα.
Από την άλλη πλευρά όμως, καθιστά ξεκάθαρο ότι η περίοδος της αξιοποίησης εξειδικευμένων επιθετικών ελικοπτέρων φτάνει στο τέλος της. Τουλάχιστον αυτό αποδείχθηκε και αποδεικνύεται καθημερινά στην Ουκρανία. Και θα αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστής και εκτεταμένης ανάλυσης σε προσεχές αφιέρωμα. Από εδώ και πέρα, τα μέσα μεταφορικά ελικόπτερα θα λειτουργούν και ως φορείς stand – off όπλων και περιφερόμενων πυρομαχικών (loitering munitions). Μεταξύ πολλών άλλων όπως θα δούμε, αυτό σηματοδοτεί η ματαίωση του προγράμματος FARA.
Από τη στιγμή που οι εξελίξεις πρωτίστως στην Ουκρανία και δευτερευόντως στη Γάζα, επέβαλλαν στους Αμερικανούς επιτελείς τη ματαίωση ενός τόσο μεγάλου και κρίσιμου για την αεροδιαστημική βιομηχανία των ΗΠΑ προγράμματος, παρά τα δισεκατομμύρια δολάρια που είχαν ήδη δαπανηθεί, η ελληνική Αεροπορία Στρατού οφείλει από την πλευρά της, να αξιολογήσει αυτά τα νέα δεδομένα και να σχεδιάσει το δικό της μέλλον. Ας επαναλάβουμε… ΔΕΝ έχουμε ανάγκη να περιμένουμε τους Αμερικανούς για να σκεφτούμε αυτόνομα, το πως ο πόλεμος στην Ουκρανία επηρεάζει το δικό μας θέατρο επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου