Η άγνοια, η κινδυνολογία, η σκόπιμη διόγκωση της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας δημιουργεί στα ελληνικά πολιτικά κόμματα εξουσίας το φοβικό σύνδρομο του πολέμου και αποτελεί τη συνεχή αιτία του κατευνασμού της Τουρκίας από το 1974 κυρίως και μετά την εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Η πολιτική ελίτ της Ελλάδας που νέμεται την εξουσία από την μεταπολίτευση και μετά διαφαίνεται ότι προσπαθεί να κάνει αποποίηση της ευθύνης ενός πιθανού πολέμου κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της υπό τον τύπο «όχι στη βάρδια μου». Κατά συνέπεια διαφαίνεται να μην μπορεί να διαχειριστεί επιτυχώς ακόμα και μία περίοδο έντασης, κρίσης, θερμού επεισοδίου (Ίμια) το οποίο θεωρεί ότι θα μπορούσε να καταλήξει σε πόλεμο. Δεν γνωρίζει η πολιτική ηγεσία την τεράστια απόσταση του πολέμου στο Εθνικό Σύστημα Συναγερμού από την ένταση, κρίση ή θερμό επεισόδιο.
Του ΑΝΤΓΟΥ ε.α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΥΣΑΝΤΑ*
ΠΗΓΗ HELLAS JOURNAL
Η Τουρκία από την πλευρά της, επειδή έχει αντιληφθεί την αδυναμία της Ελλάδας να διαχειριστεί πολιτικά ακόμα και μία ένταση ή κρίση ή θερμό επεισόδιο, προσπαθεί να πιέσει τη χώρα μας με μοχλό πίεσης το φοβικό σύνδρομο του πολέμου και σε άλλα θέματα μονομερή τα οποία αυξάνει καθημερινά από τα Ίμια (έρευνα διάσωση, γκρίζες ζώνες, παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου και Θαλασσίου Χώρου, παράνομη μετανάστευση, αποστρατικοποίηση νησιών, μουσουλμανική μειονότητα Θράκης, χάρτες γαλάζιας πατρίδας, παρεμπόδιση εξορύξεων στην Κυπριακή Δημοκρατία, παρεμπόδιση υλοποίησης περιβαλλοντικών πάρκων στο Αιγαίο, στρατιωτικών ασκήσεων με πραγματικά πυρά Δυτικά των Νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, Τουρκολιβυκών μνημονίων
ΑΟΖ).
Ακόμα και οι συζητήσεις πολιτικών όλων των κομμάτων που γίνονται στα ΜΜΕ και τα social media για το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ στο Αιγαίο πέλαγος μέχρι το Σύμπλεγμα των Νησιών του Καστελορίζου και στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος σταματούν στο φοβικό σύνδρομο του πολέμου, ενώ είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας, όπως ορίζει το άρθρο 3, της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως έπραξαν ακολούθως όλες οι παράκτιες χώρες του κόσμου πλην της χώρας μας.
ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Το δικαίωμα επέκτασης του ορίου της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι τα 12 νμ είναι κυριαρχικό, ασκείται μονομερώς, δεν υπόκειται σε κανενός είδους περιορισμό ή εξαίρεση και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης από τρίτα κράτη. Στην ουσία η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο με χωρικά ύδατα λιγότερο από όσο προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Οι ΗΠΑ έχουν κάνει επέκταση σε 12 νμ από το 1983, η Τουρκία έχει φτάσει τα 12νμ στον Εύξεινο Πόντο και στην Ανατολική Μεσόγειο βόρεια της Κύπρου καθώς και στο Αιγαίο 6 νμ από το 1964 παράνομα, βάσει της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης που στο άρθρο 12 προβλέπει τα 3 μίλια (ούτε καν ναυτικά μίλια).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του δικαιώματος της Ελλάδας να επεκτείνει στα 12 νμ τα χωρικά της ύδατα, το πρόβλημα προκύπτει από την απειλή πολέμου της Τουρκίας το 1995 που εκτόξευσε εναντίον της χώρας μας με συνεχή κατευνασμό εντονότερο από τα Ίμια το 1996 όπου εισήλθαν στην ατζέντα των τουρκικών διεκδικήσεων μονομερώς και οι γκρίζες ζώνες. Μάλιστα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις εισήλθαν σε μία εντονότερη περίοδο από το 2020 και μετά από την υβριδική επίθεση στον Έβρο και τις συνεχείς έρευνες υδρογονανθράκων και την ένταση του 2022 με 11.500 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ρεκόρ παραβιάσεων).
Η Διακήρυξη των Αθηνών εξυπηρετεί τα πολιτικά σχέδια της Τουρκίας που σταμάτησε τις πτήσεις των μαχητικών της αεροσκαφών στο Αιγαίο, προκειμένου να δείξει στις ΗΠΑ ότι έχει καλυτερεύσει τις σχέσεις της με την Ελλάδα και να προμηθευτεί την τεράστια παραγγελία των 23 δις δολαρίων για τα νέα F 16 (προϋπόθεση Μπλίνκεν για να πάρει τα F 16).
Προϋποθέσεις επέκτασης Χωρικών Υδάτων
Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ του 1982 κάθε παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά ύδατά του μέχρι τα 12 νμ. Όλες σχεδόν οι παράκτιες χώρες του κόσμου έχουν ανακηρύξει χωρικά ύδατα 12 νμ χωρίς διαπραγμάτευση, όπου ασκεί απόλυτη κυριαρχία στην αλιεία, τον βυθό, το υπέδαφος και έρευνες υδρογονανθράκων. Σε ό,τι αφορά τις δεσμεύσεις της ναυσιπλοΐας για την αβλαβή διέλευση εμπορικών και πολεμικών πλοίων σε συνεννόηση με τον International Maritime Organization (ΙΜΟ) όλα καθορίζονται πλήρως.
Οι ΗΠΑ
Οι σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ είναι σε εξαιρετικό επίπεδο από την Αμυντική Συμφωνία του 2019 βάσει της οποίας, ωφελούνται γεωπολιτικά από την παράκαμψη των Στενών του Βοσπόρου, ακόμα και πριν το Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο. Με την άκρως υποστηρικτική εξωτερική πολιτική που ανάπτυξε η χώρα μας από την έναρξη του Ρώσο Ουκρανικού πολέμου μέχρι σήμερα σήμερα θα πρέπει να αξιώσει και να απαιτήσει την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ στην περίπτωση επέκτασης των χωρικών μας υδάτων.
Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας του 1982, στο Μέρος XVIΙ και στο Παράρτημα IX δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής και σε Διεθνείς Οργανισμούς διότι όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ καθώς και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε από την Ελλάδα να στείλει χάρτες που να δείχνουν τα σύνορα της Ελληνικής ΑΟΖ και η Ελλάδα αρνήθηκε να ανταποκριθεί. Αυτός είναι και λόγος που παραπέμπεται η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας, σχετικά με τον θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που έχει λήξει από τις 31 Μαρτίου του 2021 (οριοθέτηση σε θαλάσσιες ζώνες, δηλαδή αιγιαλίτιδα ζώνη, συνορεύουσα ζώνη, ΑΟΖ).
Επομένως η ΕΕ θα πρέπει να σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας ώστε να κατοχυρώσει το κυριαρχικό της δικαίωμα των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ. Επισημαίνεται ότι η Τελωνειακή Ένωση ΕΕ – Τουρκίας για τις εισαγωγές και τις εξαγωγές αποδίδει για το 2023 περί τα 200 δις, δηλαδή περίπου το 42% του συνόλου εισαγωγών εξαγωγών της Τουρκίας, η οποία ζει και αναπνέει οικονομικά από την ΕΕ, διακινώντας προϊόντα χωρίς δασμούς, ενώ την ίδια στιγμή δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία με κοινή ανοχή Κύπρου και Ελλάδας.
H μεγιστοποίηση της Στρατιωτική Ισχύος
Η μεγιστοποίηση της στρατιωτικής ισχύος της Ελλάδας που συνεχίζεται και θα συνεχίζεται εντός προγράμματος μέχρι το 2030 με την ενίσχυση της Πολεμικής Αεροπορίας με τα επιπλέον 40 F35 (έχουμε ήδη 36 αεροσκάφη 4,5ης γενιάς τα οποία υπολείπεται η Τουρκία) είναι απαραίτητη για την ενίσχυση προάσπισης του αναφαίρετου δικαιώματος της επέκτασης των χωρικών υδάτων μας.
Πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα
Η Ελλάδα οφείλει να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 νμ σ’ όλη την επικράτειά της με ταυτόχρονο καθορισμό διαύλων ναυσιπλοΐας προς την ανοιχτή θάλασσα. Η επέκταση μόνο στο Ιόνιο Πέλαγος με την Ιταλία, ενισχύει την τουρκική θέση ότι το Αιγαίο Πέλαγος είναι ειδική περίπτωση ημίκλειστης θάλασσας στην οποία δεν ισχύουν οι βασικές αρχές και προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου. Το ίδιο ισχύει αν γίνει μερική επέκταση στην Α. Μεσόγειο, νότια της Κρήτης, Κάσου, Καρπάθου και Ρόδου μέχρι τον 26 μεσημβρινό περίπου όπου αρχίζει η τμηματική συμφωνία ΑΟΖ Ελλάδας Αιγύπτου. Μια επέκταση των χωρικών υδάτων θα συμπαρασύρει και την επέκταση του εναέριου χώρου από τα σημερινά 10 στα 12 νμ το οποίο ορίστηκε μονομερώς με το Διάταγμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1931 σε συνδυασμό με τον νόμο 5017/1931. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κούσαντας Κωνσταντίνος είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών στη Διεθνή Ασφάλεια (Plymouth), Διεθνείς Σχέσεις (Brussels) και έχει τελειώσει το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Έχει υπηρετήσει στο ΝATOϊκό Στρατηγείο Ταχείας Επεμβάσεως στην Ισπανία – Βαλένθια ως Βοηθός Επιτελάρχη και ήταν εκπρόσωπος του ΓΕΣ στο ΝΑΤΟ Training Group. Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 99 του EASTERN MEDITERRANEAN POLICY NOTE, Κυπριακό Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου