Κωστής Κωνσταντίνου
Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews.
Η ευκολία με την οποία το Ισραήλ μπόρεσε να γελοιοποιήσει τις τελευταίες εβδομάδες όχι μία αλλά πολλές φορές τους μουλάδες του Ιράν, πλήττοντας καίρια την εικόνα ενός ισχυρού καθεστώτος με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όχι μόνο εξωτερικά αλλά -κυρίως- εσωτερικά, οφείλεται στις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και την δεινότητά τους η οποία τις οδηγεί στη στρατολόγηση πρακτόρων στα πιο αδιανόητα σημεία.
Ίσως κάποιος να σχολιάσει ότι στο Ιράν η δουλειά έγινε τελευταίως ευκολότερη με την τεράστια και μάλλον πλειοψηφική απαρέσκεια του κόσμου για την οικονομική κατάσταση του, μετά από χρόνια κυρώσεων. Την ώρα που το καθεστώς της Τεχεράνης αντί να κάνει βήματα άρσης της απομόνωσης ασχολείται εμμονικά με τα πυρηνικά, το Ισραήλ και την προσπάθειά του να ελέγξει τη Μέση Ανατολή, κάτι που σίγουρα δεν δείχνει ενδιαφέρον για την φθίνουσα ευημερία των πολιτών του. Σε μια εξαιρετικά πλούσια σε πόρους χώρα η οποία θα μπορούσε να έμοιαζε εντελώς διαφορετικά.
Ωστόσο, το Ισραήλ δεν χρειάζεται ιδιαίτερα ούτε τη μάζα της αντιπολίτευσης του Ιράν, ούτε τους απλούς πολίτες για πράκτορες. Η ανάγκη του πέρα από τη στρατολόγηση και των πιο πάνω βέβαια, έχει να κάνει με τη δομή και την ιεραρχία. Και αυτό είναι που κάνει πιο θεαματικά τα επιτεύγματα της κατασκοπείας του, είτε μιλάμε για την εξουδετέρωση του Ισμαήλ Χανίγιε μέσα στην Τεχεράνη, είτε για το αδιανόητο διπλό χτύπημα με τους βομβητές, είτε για την εξάλειψη όλης της ηγεσίας της Χεζμπολάχ μαζί και του «πολύ» Νασράλα ο οποίος απειλούσε ολόκληρη την περιοχή και όλα όσα είδαμε, σαν να ήταν μια συναρπαστική σειρά στο NETFLIX τελευταίως.
Σ’ όλα τα άλλα, ήρθε να προστεθεί κι ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα το οποίο έδωσε τροφή, όπως και τα προηγούμενα, για χλευαστικά σχόλια και γελοιογραφίες στον αραβόφωνο Τύπο παντού και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: η εξαφάνιση του Ισμαήλ Καανί, του επικεφαλής της επίλεκτης μονάδας Al-Quds (σ.σ. Ιερουσαλήμ δηλαδή) των Φρουρών της Επανάστασης. Ενός ανθρώπου – κλειδί για τις επιχειρήσεις του καθεστώτος και την ίδια του πλέον την επιβίωση.
Ο Καανί βρισκόταν στη Βηρυτό και διαχειριζόταν ουσιαστικά για την Τεχεράνη, τον έλεγχο της Χεζμπολάχ από το καθεστώς σχεδιάζοντας και τη δράση της. Για πολλές μέρες η τύχη του ήταν άγνωστη, θεωρήθηκε νεκρός, μετά ειπώθηκε ότι ήταν ζωντανός, ότι βρισκόταν στην Τεχεράνη, μετά πάλι στο Λίβανο. Μετά διαφάνηκε ότι μάλλον ήταν ζωντανός αλλά υπό αυστηρή φρούρηση καθώς θεωρείται ύποπτος για προδοσία. Μια πληροφορία η οποία δεν έτυχε σχολιασμού ως τέτοια, όπως ούτε και η επίσης βάσιμη όπως όλα δείχνουν είδηση ότι στη διάρκεια της ανάκρισής του, υπέστη καρδιακή προσβολή και νοσηλεύεται φρουρούμενος.
Έτσι, και ενώ έχει να διαχειριστεί τον αποκεφαλισμό της ηγεσίας της Χεζμπολάχ αλλά και να προβλέψει πού και πώς θα απαντήσει το Ισραήλ στην επίθεσή της, η Τεχεράνη προσπαθεί απεγνωσμένα να ανακαλύψει ποιοι πούλησαν το καθεστώς, καθώς όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι δεν ήταν ένας.
Δεν είναι μόνο θέμα γοήτρου ή ότι απέμεινε από αυτό. Είναι θέμα πρωτίστως επιβίωσης καθώς κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί υπό συνθήκες κοινωνικής αγανάκτησης στο εσωτερικό και υπό την απειλή πολέμου με ένα δίκτυο πρακτόρων μέσα στην ηγεσία του.
Η Τεχεράνη επέλεξε αντί σχολίων να ανακοινώσει ότι ο Καανί θα παρασημοφορηθεί από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη Αλί Χαμενέι, κάτι που καθόλου δεν βοήθησε αλλά αντιθέτως έφερε στην επιφάνεια ένα χειρότερο για το καθεστώς ερώτημα: και γιατί φρουρείται υπό περιορισμό και εξαφανισμένος τόσον καιρό ένας «ήρωας»;
Την ώρα που το Ισραήλ πληρώνει την Τεχεράνη με το ίδιο νόμισμα αφήνοντας στη φαντασία εδώ και μέρες το πότε θα χτυπήσει, το ήδη αμήχανο, απαξιωμένο στο εσωτερικό και εκτεθειμένο στο εξωτερικό καθεστώς, βιώνει ένα βασανιστικό ερώτημα σε προσωπικό επίπεδο ηγεσίας όσον αφορά τους «καθαρούς»: Ποιοι είναι τελικά οι χαφιέδες ανάμεσά του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου