Σπάνιες Γαίες: Πώς η «Πράσινη Μετάβαση» Μετατρέπεται σε …Κινέζικη Επέλαση – Και η Δύση Κοιμάται!

Του Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου*

Η Δύση ανακαλύπτει ξαφνιασμένη την κατάρρευση των αλυσίδων αξίας αρκετών κρίσιμων ορυκτών, την πιθανή επισιτιστική κρίση και τον καλπάζοντα πληθωρισμό. Ειδικότερα για τα τρόφιμα, οι προειδοποιήσεις για τις αυξήσεις στα τρόφιμα είχαν δοθεί δημοσίως ΠΡΙΝ την ουκρανική κρίση (εδώ). Αρκετοί φίλοι είχαν προειδοποιηθεί σχετικώς τον Φεβρουάριο του 2020. Η γενεσιουργός αιτία λοιπόν της αύξησης των τιμών των τροφίμων δεν βρίσκεται αποκλειστικά στο ουκρανικό ζήτημα. Παρόμοιες προειδοποιήσεις υπήρξαν αρκετές φορές και για τις αλυσίδες αξίας διάφορων τεχνολογικών προϊόντων

Όσο η Δύση κοιμόταν στην απομόνωση της πανδημίας η Κίνα εργαζόταν σιωπηλά. Τον Μάιο του 2021 δημιουργήθηκε στην Κίνα το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων του Guangzhou (Guangzhou Futures Exchange: http://www.gfex.com.cn/gfex/index.shtml#page3). Στο χρηματιστήριο του Guangzhou, μεταξύ άλλων εμπορευμάτων, εμπορεύονται και οι Σπάνιες Γαίες.

Το πρώτο συμβόλαιο που επιδιώκει να κλειδώσει το εν λόγω κινεζικό χρηματιστήριο είναι το συμβόλαιο για το πυρίτιο. Το πυρίτιο χρησιμοποιείται στα φωτοβολταϊκά πάνελς και στους μικροεπεξεργαστές. Η Κίνα ελέγχει ήδη το 80% της παγκόσμιας παραγωγής πυριτίου και το 75% της παγκόσμιας παραγωγής φωτοβολταϊκών πάνελ. Επίσης, στην Αλυσίδα Αξίας (value chain) των μπαταριών λιθίου (= εξόρυξη, χημική κατεργασία, παραγωγή ανόδιου/καθόδιου, κατασκευή κυψελίδων) ελέγχει τα εξής:

- Στην εξόρυξη: το 31% του νικελίου, το 65% του λιθίου και το 6% του μαγγάνιου.

- Στην χημική κατεργασία: το 65% του νικέλιου, το 82% του κοβάλτιου, το 100% του γραφίτη, το 59% του λιθίου και το 93% του μαγγάνιου

- Στην παραγωγή ανόδιων/καθόδιων: το 61% των ανόδιων και το 83% των καθόδιων

- Στην κατασκευή κυψελίδων: ελέγχει το 73%

Αναρωτιέται κανείς πως θα προχωρήσει η πράσινη μετάβαση. Μάλλον περί κινεζικής επέλασης θα πρόκειται.

Λεπτομέρεια: στη Δύση ΔΕΝ υπάρχει χρηματιστήριο μετάλλων για τις Σπάνιες Γαίες. Π.χ. το Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου δεν περιλαμβάνει τις Σπάνιες Γαίες. Αλλά έτσι κι αλλιώς, το Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου το 2012 είχε πουληθεί σε Κινέζους (εδώ: https://www.independent.co.uk/news/business/news/chinese-buy-london-metal-exchange-in-ps1-4bn-takeover-7855200.html). Ας όψεται η η παγκοσμιοποίηση και η Δύση η οποία πυροβολεί τα πόδια της.

Σήμερα οι μεγάλες δυτικές εταιρείες κατάντησαν σαν τους ναρκομανείς να αναζητούν κρυφά μικροποσότητες σπάνιων γαιών για να μην τους ανακαλύψουν οι κινέζοι…Το ΚΚΚ λειτουργεί ως ο mega drug dealer των σπάνιων γαιών. Όσο αυτό δεν σπάει τόσο θα καθίσταται ονείρωξη η περίφημη ενεργειακή πράσινη μετάβαση.

Το 2018 σε δημοσίευμα του γράφοντα στο World Economics Journal του Λονδίνου είχε προταθεί μηχανισμός δημιουργίας Χρηματιστηρίου Σπάνιων Γαιών στη Δύση (Σχήμα 1).

Όπως διαπιστώνεται, ο μηχανισμός περιελάβανε και τον συνεταιρισμό σπάνιων γαιών (η πρόταση του συνεταιρισμού υιοθετήθηκε μεν από την ΕΕ το 2019 αλλά με στραβό τρόπο καθώς συμπεριέλαβε δια της πλαγίας οδού και κινεζική εταιρεία! Είναι πράγματι άξια απορίας ή τουλάχιστον ύποπτη η «κακοτοπιά» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής).

Σημαντική λεπτομέρεια: στο ίδιο άρθρο είχε προταθεί από τον γράφοντα το σπάσιμο της ομάδας των σπάνιων γαιών στα επιμέρους ορυκτά. Η πρόταση υιοθετήθηκε από την Αμερικανική USGS και τελικά η λίστα των κρίσιμων ορυκτών για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ άλλαξε με την προσθήκη των Σπάνιων Γαιών ξεχωριστά ως μοναδικά ορυκτά και όχι ως μία ομάδα ορυκτών (εδώ: https://www.usgs.gov/news/national-news-release/us-geological-survey-releases-2022-list-critical-minerals) το οποίο έγινε νόμος του Αμερικανικού Κράτους (εδώ: https://www.govinfo.gov/content/pkg/FR-2022-02-24/pdf/2022-04027.pdf).

Θα υιοθετήσει άραγε η Δύση και την άλλη πρόταση του γράφοντα για δημιουργία αμιγώς Δυτικού ολιστικού μηχανισμού διαχείρισης κρίσιμων μετάλλων ο οποίος να περιλαμβάνει και Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων Κρίσιμων Ορυκτών (χωρίς την οποιαδήποτε ανάμιξη της Κίνας);

*Ο Δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος, είναι κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης.

ΠΗΓΗ energia