Πολεμική Αεροπορία: Σπατάλη χρημάτων η απόκτηση μερικών νέων Rafale τη στιγμή που υφίστανται άλλες σοβαρότερες ανάγκες

Γιάννης Νικήτας

Σε εξέλιξη βρίσκονται οι σχετικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Γαλλικής Dassault Rafale και της Πολεμικής Αεροπορίας με στόχο την απόκτηση επιπλέον μαχητικών Rafale προκειμένου να συγκροτηθεί μια δύναμη της τάξης των 30 αεροσκαφών. 

Το ζήτημα το επιβεβαίωσε δημόσια ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια πρόσφατης τηλεοπτικής συνέντευξης σημειώνοντας τα εξής: «Αυτή τη στιγμή έχουμε 24 Rafale. Θα θέλαμε να τα κάνουμε 30. Θα δούμε αν μπορεί να το αντέξει ο προϋπολογισμός». Εκτίμηση μας είναι πως απόκτηση μόλις έξι επιπλέον αεροσκαφών Rafale είναι μια αδικαιολόγητη σπατάλη χρημάτων τη στιγμή που υφίστανται άλλες εξαιρετικά σημαντικές ανάγκες για τη Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις συνολικά.

Όπως κατ’ επανάληψιν έχουμε τονίσει η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει ανάγκη από νέα μαχητικά αεροσκάφη είτε αυτά λέγονται 5ης γενιάς αμερικανικά F-35 είτε νέα επιπρόσθετα Rafale. Το ζήτημα της απόκτησης νέου μαχητικού οφείλει να απασχολήσει το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας από το 2028 – 2030 και μετά. Η Πολεμική Αεροπορία έχει μέγιστη ανάγκη από νέα όπλα κρούσης, νέα ατρακτίδια στόχευσης, ναυτιλίας και ηλεκτρονικού πολέμου και φυσικά καθολικό εκσυγχρονισμό του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου. Ύψιστης σημασίας πρέπει να θεωρείται και η απόκτηση νέων ελικοπτέρων SAR δεδομένου πως το ζήτημα έχει σοβαρές εθνικές προεκτάσεις σε επίπεδο ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ήδη από τη τελευταία ελληνοτουρκική κρίση το καλοκαίρι του 2020, η Πολεμική Αεροπορία εξακολουθεί να στερείται σύγχρονων όπλων κρούσης για τον στόλο των F-16 και ιδιαίτερα των F-16 VIPER ενώ σοβαρά κενά και ελλείψεις καταγράφονται στα ατρακτίδια στόχευσης και ναυτιλίας ώστε να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες απαιτήσεις νυχτερινών αεροπορικών επιχειρήσεων.

Τέσσερα χρόνια από τη κρίση του 2020, η εικόνα είναι η ίδια.

Την ίδια στιγμή η φημολογούμενη αγορά των επιπρόσθετων 6-8 Rafale θα κοστίσει σχεδόν περί το 1 δισεκατομμύριο ευρώ ενώ απαιτούνται άλλα 600 εκατομμύρια ευρώ για την υποστήριξη των 24 Rafale καθώς και των οπλικών τους συστημάτων. Ως προς το τελευταίο ουδείς υποστηρίζει τη μη σύναψη της σχετικής σύμβασης προκειμένου η υποστήριξη των αεροσκαφών και των όπλων τους να είναι απρόσκοπτη και ομαλή. Ταυτοχρόνως, το Πολεμικό Ναυτικό βιώνει μια εγκληματική εξοπλιστική αδράνεια που οδηγεί με μαθητική ακρίβεια σε συρρίκνωση της εθνικής ναυτικής ισχύος. Το ξανά γράφουμε προκειμένου να γίνουμε πλήρως κατανοητοί. Η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει ανάγκη από νέα μαχητικά αεροσκάφη είτε αυτά λέγονται 5ης γενιάς αμερικανικά F-35 είτε νέα επιπρόσθετα Rafale. Το βάρος πρέπει να δοθεί στα παρόντα συστήματα προκειμένου να είναι πλήρως λειτουργικά, αξιόμαχα και να διαθέτουν όλα τα νέα όπλα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως εκκρεμεί η σύναψη σύμβασης με τους Ισραηλινούς για τις συλλογές SPICE και τα βλήματα stand off, RAMPAGE. Παράλληλα, ενώ έχει εγκριθεί το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 Block 50, η σχετική σύμβαση δεν έχει υπογραφεί ενώ το πρόγραμμα απόκτησης ατρακτιδίων SNIPER αντιμετωπίζει διαρκείς καθυστερήσεις. Με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί θα επαναλάβουμε αυτό που έχουμε γράψει δεκάδες φορές, πως η ΠΑ πρέπει να εκσυγχρονίσει και τα F-16 Block 30 δεδομένου ότι τα αεροσκάφη έχουν υποστεί δύο διαφορετικά προγράμματα δομικής αναβάθμισης και ενίσχυσης και διαθέτουν μακρύ ορίζοντα επιχειρησιακής ζωής.

Επισημαίνεται επίσης πως για τη ΠΑ μέγιστη προτεραιότητα είναι το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου με γνώμονα τις τουρκικές απειλές (βαλλιστικό οπλοστάσιο, Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη, stand off όπλα). Η νούμερο ένα προτεραιότητα είναι το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ΑΣΕΠΕ και ταυτόχρονα η μαζική αντικατάσταση παρωχημένων σταθμών ραντάρ του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου. Δίχως καμία αμφιβολία αντί της σπατάλης σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για μερικά νέα Rafale έχει απείρως μεγαλύτερο νόημα η δαπάνη ενός ισάξιου χρηματικού ποσού για νέα όπλα. Εφόσον από αμερικανικής πλευράς δεν υπάρχει κάποια σχετική εξέλιξη με νέα όπλα τότε η χώρα πρέπει να στραφεί σε ισραηλινής ή ευρωπαϊκής προέλευσης όπλα για τον στόλο των F-16ακόμη και εάν υπάρχουν κόστη ενσωμάτωσης και ολοκλήρωσης. Περιττό δε να τονιστεί πως όσο από αμερικανικής πλευράς δεν υπάρχει σαφής έγκριση για τα όπλα των F-16 τότε η Πολεμική Αεροπορία πρέπει να μεταθέσει για το εγγύς μέλλον την απόκτηση των F-35. Το τοπίο σχετικά με τα αμερικανικής προέλευσης όπλα των F-16 παραμένει εξαιρετικά αβέβαιο και ομιχλώδες. Ξανά γράφουμε πως αντί της απόκτησης μερικών νέων Rafale ας δαπανηθεί ένα ισάξιο κονδύλι για αμερικανικής προέλευσης όπλα των F-16 (JASSM, AGM-88E AARGM, AIM-120D κτλ) εφόσον αποδεσμεύονται. Για κάποιον άγνωστο λόγο η ελληνική κυβέρνηση και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκος Δένδιας, δεν αποστέλλουν επίσημη LoR (Letter of Request) στη κυβέρνηση των ΗΠΑ προκειμένου να λάβουν μια επίσημη απάντηση έγκρισης (Letter of Acceptance) και να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

ΠΗΓΗ https://defencereview.gr