του Κωνσταντίνου Χολέβα
Όλοι πλέον γνωρίζουμε τα εγκληματικά λάθη, τις εσφαλμένες ή και ανύπαρκτες οδηγίες και γενικότερα τη σύγχυση που οδήγησε στην κατοχή της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή του Ιουλίου-Αυγούστου 1974. Αρχεία ανοίγουν, βιβλία γράφονται, τηλεοπτικά ντοκυμανταίρ προβάλλουν άγνωστα στοιχεία. Μακάρι τέτοια εθνική τραγωδία να μην ξανασυμβεί.
Όμως είναι απαραίτητο να τιμήσουμε αυτούς που πολέμησαν, αντιστάθηκαν, έπεσαν ηρωικά, καθώς και αυτούς που χάρισαν τότε μικρές, αλλά σημαντικές επιτυχίες στην Κυπριακή Εθνική Φρουρά και στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).
Στο πλαίσιο αυτό είναι άξιοι επαίνου ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Πυροβολικού της Ελλάδος και ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού που διοργάνωσαν στις 25 Νοεμβρίου μία καλά προετοιμασμένη εκδήλωση μνήμης και τιμής. Στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών παρουσιάσθηκαν όλες οι μάχες των Μοιρών των Κυπριακού Πυροβολικού κατά τη διάρκεια των δύο φάσεων της εισβολής και τιμήθηκαν οι εξ Ελλάδος Αξιωματικοί, οι οποίοι ηγούντο των Μοιρών και των Πυροβολαρχιών. (Στην ορολογία του Πυροβολικού το Τάγμα λέγεται Μοίρα και ο Λόχος ονομάζεται Πυροβολαρχία).
Με τη βοήθεια των στρατιωτικών αρχείων Ελλάδος και Κύπρου, με συγκέντρωση μαρτυριών από επιζώντες και με πολλή δουλειά έγινε από τον Κύπριο ιστορικό Χάρη Αλεξάνδρου η καταγραφή σε βιβλίο όλων των λεπτομερειών που αναδεικνύουν τις επιτυχίες, αλλά και τις ατυχίες που είχαν οι Μονάδες Πυροβολικού. Οι Αξιωματικοί ήσαν σχεδόν όλοι από την Ελλάδα, οι στρατιώτες από την Κύπρο.
Τιμήθηκαν ονομαστικά οι θανόντες και οι επιζώντες.. Ορισμένοι από τους επιζώντες ήρθαν και μίλησαν. Από τα σεμνά λόγια των ηλικιωμένων πλέον Αξιωματικών του 1974 παραθέτω ορισμένες φράσεις που αποτελούν κατάθεση ψυχής:
- Δεν είχαμε μόνον ατυχίες. Είχαμε και επιτυχίες. Ορισμένες μονάδες μας με τις βολές τους σταμάτησαν την τουρκική προέλαση σε κρίσιμους τομείς.
- Δεν ήμασταν όλοι πραξικοπηματίες κατά του Μακαρίου. Μην γενικεύετε. Είναι άδικο.
– Το Πυροβολικό απέδειξε ότι είχε πολύ καλή εκπαίδευση και ανέλαβε δύσκολες αποστολές.
Ιδιαίτερη συγκίνηση επικράτησε όταν παρέλαβε τιμητική πλακέτα η κόρη του ήρωος Αντισυνταγματάρχου Στυλιανού Καλμπουρτζή. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν και επέστρεψαν προ τριών ετών στην Ελλάδα. Αξίζει να γράψουμε λίγα λόγια για τη μάχη της 181 ΜΠΠ (Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού) και για τη θυσία του Θεσσαλονικέως Αξιωματικού.
Η μάχη της 23.7.1974 έξω από το χωριό Συγχαρί, στο ορεινό πέρασμα του Μπέλλα Παϊς, ήταν μία από τις σπανιότατες περιπτώσεις στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία, κατά την οποία στρατιώτες του Πυροβολικού αντιμετώπισαν σώμα με σώμα τις Ειδικές Δυνάμεις του αντιπάλου. Υπό την ηγεσία του Διοικητού τους οι Κύπριοι πυροβολητές πολέμησαν με πείσμα εναντίον Τουρκικών δυνάμεων Πεζικού και Καταδρομέων. Δεν παρέδωσαν τα κανόνια τους, αλλά πολλοί θυσιάσθηκαν επάνω σ’ αυτά. Ας σημειωθεί ότι οι Τούρκοι είχαν παραβιάσει την εκεχειρία που συμφωνήθηκε το απόγευμα της 22.7.1974.
Ο ήρωας Στυλιανός Καλμπουρτζής αντιστάθηκε με τον ατομικό οπλισμό του όσο μπορούσε. Με τη θυσία του καθυστέρησε τον εχθρό ούτως ώστε να διαφύγουν οι περισσότεροι στρατιώτες του. Τους αποκαλούσε “παιδιά μου” και τους προστάτευσε σαν πατέρας. Έπεσε υπέρ Πατρίδος και δηλώθηκε ως αγνοούμενος. Οι επιζώντες Έλληνες Κύπριοι πυροβολητές της 181 ΜΠΠ διηγούνται με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τη μάχη του Καλμπουρτζή και των συμπολεμιστών του. Γενναίοι ως Έλληνες. Αιωνία η μνήμη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου