Εντυπωσιακή εικόνα από το πολεμικό κέντρο ελέγχου των drone της Χαμάς, στη Γάζα print screen via twitter
Η Γάζα είναι μια περίκλειστη λωρίδα γης στη νοτιοδυτική άκρη του Ισραήλ. Βόρεια και ανατολικά συνορεύει με το Ισραήλ, ανατολικά βρέχεται από τη Μεσόγειο (χάρτης) αλλά τα χωρικά της ύδατα ελέγχονται πλήρως από τον ισραηλινό στρατό και νότια συνορεύει με τη Αίγυπτο.
Ένα βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι το πως βρέθηκαν δεκάδες χιλιάδες πύραυλοι και ρουκέτες στα χέρια της Χαμάς.
Οι απαντήσεις είναι λίγες, τα ερωτήματα περισσότερα.
Οι πιθανότητες
- Μια εύκολη εξήγηση είναι ότι τα όπλα ή έστω εξαρτήματά τους πέρασαν από τα σύνορα με την Αίγυπτο. Αυτό όμως δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο και κανένα ισχυρισμό.
- Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι να έφτασαν από τη θάλασσα, παρότι ελέγχεται πλήρως από τους Ισραηλινούς. Αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά ακόμη κι αν συμβαίνει απαντά μερικώς στο κεντρικό ερώτημα.
- Μια υπόθεση, που πιθανότατα ισχύει, πάλι όμως εν μέρει είναι ότι όπλα και εξαρτήματα πέρασαν κανονικά από τα σημεία ελέγχου με το Ισραήλ, δηλαδή βόρεια και ανατολικά, είτε λόγω πλημμελών ελέγχων είτε με τη συνεργασία κάποιων Ισραηλινών φρουρών.
- Τέταρτο ενδεχόμενο είναι το να πέρασαν στη Λωρίδα της Γάζας από υπόγεια τούνελ που την ενώνουν με τη Δυτική Όχθη αν και κάποιοι κάνουν λόγο και για τούνελ που διαπερνούν εγκάρσια το Ισραήλ, ξεκινώντας από τον Λίβανο αλλά και τούνελ που καταλήγουν στην Αίγυπτο.
Τέτοια τούνελ έχουν κατά καιρούς ανακαλυφθεί από το Ισραήλ και σφραγιστεί. Προφανώς πρόκειται για μεγάλα τούνελ στα οποία χωρούν να περάσουν όχι μόνον άνθρωποι αλλά και τα ίδια τα όπλα.
Πιθανότατα ισχύουν συνδυαστικά όλα αυτά τα ενδεχόμενα μαζί.
Οπότε τα επόμενα λογικά ερωτήματα είναι από πότε γίνεται αυτό και κυρίως τι έκαναν οι πολυδιαφημισμένες δυνάμεις ασφαλείας του Ισραήλ και οι περιβόητες μυστικές της υπηρεσίες.
Η λογικές απαντήσεις σε αυτά είναι οι εξής:
- Αυτό για να οργανωθεί σε τέτοια έκταση προετοιμάζεται επί πάρα πολλά χρόνια
- Το Ισραήλ είναι ένα υπερεκτιμημένο τεράστιο… σουρωτήρι.
Όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος το Ισραήλ κοιμόταν τον ύπνο του… δικαίου. Η έπαρση και η αλαζονεία της ανωτερότητας αποδείχθηκαν οι χειρότεροι σύμβουλοι.
Φυσικά, υπάρχει και μια θεωρία «συνωμοσίας» που λέει ότι οι υπηρεσίες του Ισραήλ γνώριζαν με απόλυτη ακρίβεια τις προετοιμασίες και το άφησαν να εξελιχθεί προκειμένου να τους δοθεί η ευκαιρία για να τελειώσουν μια και καλή με ένα πρόβλημα δεκαετιών.
Πηγή Google Maps
Από εκεί και πέρα, το επόμενο ζήτημα που προκύπτει είναι τι όπλα έχει στα χέρια της η Χαμάς και πως τα απέκτησε. Εδώ τα πράγμα είναι πιο απτά.
Το οπλοστάσιο της Χαμάς
Το οπλοστάσιο της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας έχει αναβαθμιστεί σημαντικά σε σχέση με το 2006 και περιλαμβάνει βλήματα, ρουκέτες, ακόμη και πυραύλους. Παρενθετικά αναφέρεται ότι το οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ, υπερτερεί ποιοτικά και ποσοτικά της Χαμάς, διαθέτοντας σύγχρονα όπλα και βλήματα ακριβείας που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές και εκατόμβες νεκρών, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Σύμφωνα με έρευνα του JINSA (Jewish Institute for National Security of America), η Χαμάς μετά το 2021 (αν και τους τελευταίους μήνες φαίνεται πως ενίσχυσε σημαντικά το οπλοστάσιό της) κατείχε:
- Περισσότερες από 6.000 ρουκέτες και όλμους μικρού βεληνεκούς,
- πάνω από 5.000 ρουκέτες μέσου βεληνεκούς,
- περίπου 350 βλήματα μεγάλου βεληνεκούς, αλλά και
- μικρό αριθμό αντιαεροπορικών πυραύλων (περίπου 100) και αντιαρματικών όπλων (περίπου 300).
Η πλειονότητα των ρουκετών ανήκει στην οικογένεια πυρομαχικών Qassam. Πρόκειται δηλαδή για φθηνά όπλα, με κόστος που κυμαίνεται μεταξύ 300 και 800 δολαρίων και μπορούν να χτυπήσουν σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων χωρίς καθοδήγηση.
Μεγαλύτερη απειλή, ωστόσο, συνιστούν οι ρουκέτες μέσου βεληνεκούς, με ακτίνα δράσης τα 40-50 χιλιόμετρα. Οι ρουκέτες Fajr-33, οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες, χρησιμοποιούνται σε τέτοιου είδους επιθέσεις, φέρεται να φτάνουν στη Γάζα από το Ιράν, αν και η Τεχεράνη το αρνείται.
Πληροφορίες, ωστόσο, θέλουν το οπλοστάσιο της ισλαμιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης να διαθέτει και βαλλιστικούς πυραύλους Sejjil-55, επίσης ιρανικής προέλευσης.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, πολλά από αυτά τα όπλα παράγονται πλέον στα εδάφη της Γάζας με τεχνογνωσία που έρχεται από το Ιράν και τη Συρία, όπως οι πύραυλοι M-75 και J-80, οι οποίοι έχουν χρησιμοποιηθεί για χτυπήματα στο Τελ Αβίβ, στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν και στην Ιερουσαλήμ.
Αναφορές υπάρχουν και για χρήση πυραύλων Boraq-100 και Boraq-120, με βεληνεκές που ξεπερνά τα 100 χιλιόμετρα, όπως και ιρανικών M-302 και Ayyash 250.
Η Χαμάς διαθέτει πλέον σμήνη από Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη καθοδηγούμενα με GPS, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν όλμους και χειροβομβίδες, ενώ είναι δύσκολο να εντοπιστούν από την αντιβαλλιστική άμυνα.
Η οργάνωση έχει πρόσβαση και σε ρωσικά αντιαρματικά Kornet, καθώς και Manpads, τα οποία χρησιμοποίησε το Σάββατο έναντι των ισραηλινών επιθετικών ελικοπτέρων.
Βίντεο για το νέο UAV (με την υπογραφή «Illusion Destroyers») και τις Ταξιαρχίες Al-Quds και το κέντρο ελέγχου. Το Al-Quds είναι η ένοπλη πτέρυγα της παλαιστινιακής ισλαμιστικής οργάνωσης Palestinian Islam Jihad, της δεύτερης μεγαλύτερης ομάδας στη Λωρίδα της Γάζας μετά τη Χαμάς.
Πύραυλος Μ-75
O M-75 είναι ένας πύραυλος επιφανείας-επιφανείας μεγάλου βεληνεκούς που κατασκευάζεται από τις ένοπλες ταξιαρχίες της Χαμάς στην Γάζα και είναι ικανός να φτάσει έως την Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ.
Κατασκευάζεται ακόμα και σε μηχανοστάσιο εντός των συνοικιών της Λωρίδας της Γάζας καθώς ο τρόπος κατασκευής του φημολογείται πως είναι αρκετά διαδεδομένος μεταξύ των Παλαιστινίων μηχανικών που επανδρώνουν τις μονάδες της Χαμάς.
Ο πύραυλος δεν είναι εξοπλισμένος με σύστημα καθοδήγησης, επομένως η ακρίβειά του είναι περιορισμένη. Η μεγάλη εμβέλεια τον καθιστά αποτελεσματικό στο πυκνοκατοικημένο αστικό περιβάλλον του Ισραηλινού κράτους, το οποίο δεν έχει την πληθυσμιακή-γεωγραφική πολυτέλεια να απορροφήσει τέτοιου επιπέδου χτυπήματα με πολυάριθμες υλικές και ανθρώπινες απώλειες.
Για πρώτη φορά τέθηκε σε χρήση το 2012 κατά τη διάρκεια της επιχείρησης »Πυλώνας Άμυνας» και βασίζεται σε ιρανική τεχνολογία. Έχει μέγιστη εμβέλεια 70-75 χιλιομέτρων (43 έως 47 μίλια) και φέρει εκρηκτική κεφαλή 10 κιλών η οποία σχεδιάζεται να ενισχυθεί.
Πύραυλος Μ-302
Ο πύραυλος Μ-302 αποτελεί προϊόν ιρανικής κατασκευής και προμηθεύεται στην Χαμάς μέσω υπόγειων τούνελ και βάσεων διά του υπεδάφους. Υπάρχουν αρκετές εκδόσεις του πυραύλου (5 μέχρι στιγμής) με μέγιστο εύρος 90-200 χιλιομέτρων και κεφαλές που κυμαίνονται από 125 μέχρι 170 κιλά.
Ο M-302 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη Χειζμπολάχ το 2006 κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ στον Λίβανο.
Οι Μ-302 εκτοξεύονται από έναν εκτοξευτή-κουτί που βρίσκεται σε σταθερή θέση πάνω σε φορτηγό όχημα είτε σε σταθερή θέση πάνω στο έδαφος.
Πολλαπλός εκτοξευτής Ρουκετών Grad
Το σύστημα Grad αποτελείται από έναν πολλαπλό εκτοξευτή ρουκετών σοβιετικού τύπου και ρουκέτες μικρού έως μεσαίου βεληνεκούς των 122 χιλιοστών.
Αναπτύχθηκε από τη Σοβιετική Ένωση στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και πλέον αποτελεί έναν από τα πιο συνηθισμένα συστήματα πυροβολικού στον κόσμο. Χρησιμοποιείται επίσης από την Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα (PJI) και έχει ως μέγιστη εμβέλεια τα 40 χιλιόμετρα φέροντας κεφαλή 20 κιλών.
Η Χαμάς έχει καταφέρει να περάσει λαθραία ρουκέτες BM-21 Grad στην Γάζα μέσω Λιβύης, σύμφωνα με αξιωματούχους της. Η ρουκέτα BM-21 τροποποιήθηκε από την ιρανική κυβέρνηση έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργήσει ως αυτόνομο όπλο.
Σύμφωνα με ισραηλινές εκθέσεις, το Ιράν κανόνισε την παράδοση αυτών των πυραύλων στην Χαμάς τεμαχίζοντας τους πυραύλους σε τέσσερα κομμάτια με σκοπό να διευκολυνθεί η αποστολή τους στην Αίγυπτο και στην συνέχεια μέσω των υπόγειων τούνελ που συνδέουν την Αίγυπτο με την Γάζα να βρεθεί στο οπλοστάσιο της Χαμάς.
Qassam
Ίσως το πιο κοινώς διαδομένο σύστημα εκτόξευσης βλημάτων επιφανείας-επιφανείας εντός του οπλοστασίου της Χαμάς είναι ο εκτοξευτής ρουκετών Qassam.
Ο πύραυλος Qassam (Ṣārūkh al-Qassām) είναι ένα απλό βλήμα πυροβολικού κατασκευασμένο από χάλυβα που αναπτύχθηκε από τις ταξιαρχίες Izz ad-Din al-Qassam, τον στρατιωτικό βραχίονα της Χαμάς.
Πρόκειται για έναν πρωτόγονο πύραυλο μικρής εμβέλειας με ελάχιστη ακρίβεια του οποίου ο εκτοξευτής μπορεί να κατασκευαστεί ακόμα και από πινακίδες κυκλοφορίας.
Να σημειωθεί πως οι εκτοξευτές Qassam είναι το σημαντικότερο μέσο πρόκλησης μερικού κορεσμού της Ισραηλινής αεράμυνας καθώς το κόστος κατασκευής τους δεν ξεπερνά τα 800 δολάρια, ενώ παράλληλα το κόστος κατασκευής ενός Ισραηλινού βλήματος αναχαίτησης τύπου Tamir κοστίζει περίπου 80.000 δολάρια.
Οικογένεια ρουκετοβόλων Fajr
H Fajr-5 είναι μία ρουκέτα πυροβολικού που αναπτύχθηκε από το Ιράν στη δεκαετία του 1990 με την βοήθεια Κινέζων και Βορειοκορεατών μηχανικών.
Το σύστημα είναι μέρος της οικογένειας πυραύλων Fajr και εδράζεται επί εκτοξευτή που βρίσκεται πάνω σε φορτηγό όχημα 6×6, έχει μήκος 3.34 μέτρα, μέγιστη εμβέλεια 75 χιλιομέτρων και κεφαλή 90 κιλών (HE Content).
Η πρώτη ρουκέτα Fajr-5 δημιουργήθηκε όταν η Κίνα εξήγαγε τον WS-1 MLRS στο Ιράν στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν και παράχθηκαν με παρόμοια παραγωγική οργάνωση/δομή τα συστήματα πυροβολικού Farj-5 από τον Οργανισμό Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας του Ιράν.
Τον Μάιο του 2006, ο Οργανισμός Βιομηχανιών Αεροδιαστημικής του Ιράν (AIO) ανέπτυξε μια αναβαθμισμένη έκδοση του καθιερωμένου συστήματος επιφανείας-επιφανείας Fajr-5 με 4 ρουκέτες των 333 χιλιοστών και το Fajr-3 με 12 ρουκέτες των 240 χιλιοστών με βεληνεκή 75 χιλιόμετρα και 45 χιλιόμετρα αντίστοιχα.
Ρουκέτα A-120
Η Χαμάς χρησιμοποίησε έναν νέο είδος ρουκέτας στην επίθεση εναντίον της Ιερουσαλήμ την Δευτέρα, η οποία ονομάζεται »A-120» και πήρε το όνομά της από τον παλαιστίνιο διοικητή που σκοτώθηκε από τον IDF κατά τη διάρκεια του πολέμου της Γάζας το 2014.
Ο πύραυλος φαίνεται να μοιάζει εντυπωσιακά με τον R-160 που βρίσκεται στο οπλοστάσιο της Χαμάς, ενώ κατασκευάστηκε για πρώτη φορά στον πόλεμο του 2014.
Το «R» αναφέρεται σε έναν πρώην ανώτατο διοικητή της Χαμάς, τον Abdel-Aziz Rantisi, ο οποίος σκοτώθηκε κατά την διάρκεια ισραηλινής επιχείρησης το 2004.
Η ρουκέτα R-160 αποτελεί ένα βλήμα μεγάλης εμβέλειας που παράγεται από τη Χαμάς εντός μηχανοστασίων στην Λωρίδα της Γάζας.
Το μέγιστο βεληνεκές της φαίνεται να είναι τα 160 χιλιόμετρα, ενώ σύμφωνα με Ιρανικές πηγές φημολογείται ότι σχεδιάζεται να φτάσει τα 200 χιλιόμετρα.
Αyyash-250Κ
Σύμφωνα με ισραηλινά ΜΜΕ, ο πύραυλος της Χαμάς που έπεσε στην περιοχή Hevel Eilot, πλησίον της νοτιότερης πόλης του Ισραήλ, το Eilat, φαίνεται να είναι το βλήμα μακρύτερης εμβέλειας που εκτοξεύτηκε ποτέ από τα παλαιστινιακά εδάφη.
Ο πύραυλος ταξίδεψε περίπου 252 χιλιόμετρα πάνω από την Ισραηλινή ενδοχώρα, ενώ λίγο πριν από την εκτόξευσή του η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς δήλωσε ότι είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί έναν νέο πύραυλο που της επιτρέπει να χτυπήσει οποιοδήποτε σημείο εντός του Ισραήλ. Ο πύραυλος ονομάστηκε Ayyash-250, από το όνομα του παλαιστίνιου τρομοκράτη Yahya Ayyash.
Aισθητήρες και Υπολογιστικά Συστήματα του Ιρανικού Οπλοστασίου
Από τους βαλλιστικούς πυραύλους μέχρι τις κατευθυνόμενες ρουκέτες, το Ιράν έχει φροντίσει να διαμορφώσει έναν εξοπλιστικό διάδρομο παροχής ανταλλακτικών και εξοπλιστικών εξαρτημάτων, ο οποίος ξεκινάει από τα Ιρανικά εδάφη και μέσω υπόγειων τούνελ εντός της Συρίας, του Λιβάνου, της Οροσειράς του Γκολάν αλλά και της Αιγύπτου καταλήγουν στα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας.
Ο John Rood, υπεύθυνος του Γραφείου Διεθνούς Ασφάλειας και Διάδοσης Όπλων Μαζικής Καταστροφής, σε ακρόαση που έδωσε εντός του Κογκρέσου δήλωσε πως η ακρίβεια των βλημάτων πυροβολικού της Χαμάς (ρουκέτες, πύραυλοι, ολμοί) έχει ενισχυθεί σημαντικά μέσω της εισόδου κινεζικής και βόρειο-κορεάτικης τεχνολογίας.
Οι αισθητήρες και τα υπολογιστικά συστήματα της κατηγορίας MEMS που χρησιμοποιεί το Ιράν τόσο σε φθηνές κατευθυνόμενες ρουκέτες που διαδίδονται στην Χαμάς, όσο και σε κατευθυνόμενους πυραύλους που διαθέτουν οι Χούθι στην Υεμένη, είναι ιδανικά για χρήση από αντάρτικα στρατεύματα.
Είναι πολύ μικρότερα από τα Δυτικά έκδοχά τους, ενώ είναι αρκετά εύκολα για εγκατάσταση. Γυροσκόπια της τεχνολογίας MEMS επιτρέπουν την δημιουργία αδρανειακού συστήματος πλοήγησης INS αρκετά μεγάλης ακριβείας σε σχέση γυροσκόπια οπτικών ινών.
Τα UAV της Χαμάς
Μετά από 3 μέρες πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, οι Παλαιστίνιοι μαχητές άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα νέο οπλικό σύστημα: το Drone αυτοκτονίας Shehab.
Οι Ταξιαρχίες Al Qassam (μαχητική πτέρυγα Χαμάς), δηλώνει ότι τα UAV αναπτύχθηκαν και κατασκευάστηκαν εντός της Λωρίδας της Γάζας, αλλά η γενικότερη τεχνογνωσία παραγωγής τους προέρχεται από τους Χούθι στην Υεμένη.
Η χρήση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών αποτελεί πλέον μέρος των συγκρούσεων μεταξύ παλαιστινιακών μαχητικών ομάδων και του IDF. Οι ρουκέτες-πύραυλοι διαφόρων τύπων παραμένουν το σημαντικότερο όπλο της επιλογής για τις Ταξιαρχίες Al Qassam, καθώς και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ.
Ωστόσο η ακριβής κατασκευή του Shehab δεν φαίνεται να είναι ευρέως γνωστή. Αποτελείται από έναν σχετικά μικρό εκτοξευτή, έναν σωληνοειδή κεντρικό άξονα, μια χαμηλώς συναρμολογημένη οπίσθια πτέρυγα και μια τοποθετημένη στο εμπρόσθιο μέρος πτέρυγα τύπου canard.
Η γενική διαμόρφωση αυτού του drone, τουλάχιστον εξωτερικά, είναι παρόμοια με εκείνη των Qasef των Houthis, καθώς και με το Ιρανικό Ababil-T.
Ανεξάρτητα από την ακριβή προέλευση του Shehab, αξίζει να τονισθεί πως μέσω εμπορικά διαθέσιμων υλικών είναι αρκετά πιθανό να έχουν χρησιμοποιηθεί και μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών αυτοκτονίας ορισμένα εκ των οποίων έχουν σχεδιαστεί για να ρίχνουν αυτοσχέδια πυρομαχικά.
HJ με πληροφορίες και από kathimerini και futurewarfare.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου