* Του Κώστα Σαρικά
H απόφαση να «παγώσει» μέχρι νεωτέρας το εξοπλιστικό πρόγραμμα για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό οδηγεί τα επόμενα χρόνια τον Στόλο σε «αχαρτογράφητα» νερά, την ώρα που η ενίσχυση του τουρκικού στόλου συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.
Η Δομή Δυνάμεων, η οποία προβλέπει συνολικά 18 κύριες μονάδες επιφανείας και πιο συγκεκριμένα 12 φρεγάτες με 6 κορβέτες, δείχνει πλέον ουτοπία καθώς είναι υπαρκτός ο κίνδυνος μέσα στην επόμενη δεκαετία ο αριθμός των 13 φρεγατών που διαθέτει σήμερα στο οπλοστάσιο του το Πολεμικό Ναυτικό να μειωθεί ακόμη περισσότερο.
Τι ισχύει με τις ελληνικές φρεγάτες
Με το Ναυτικό Επιτελείο να μην κρύβει την ανησυχία του ότι η παραλαβή έως το 2026 των τριών υπερσύγχρονων γαλλικών φρεγατών Βelharra κλάσης «ΚΙΜΩΝ» δεν αρκεί καθώς σταδιακά θα πρέπει να παροπλιστούν οι εννέα φρεγάτες «S» χωρίς έως τώρα να υπάρχει καμία εξέλιξη για την αντικατάσταση τους, ενώ δεν έχει καν υπογραφεί η σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων φρεγατών MEKO κλάσης »ΥΔΡΑ».
Αλλά ακόμα και στο ενδεχόμενο να ξεκινήσουν σύντομα οι εργασίες είναι δεδομένο ότι θα απαιτηθούν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια μέχρι και η τελευταία εκσυγχρονισμένη ΜΕΚΟ να παραδοθεί στο Πολεμικό Ναυτικό.
Οι τουρκικές μονάδες επιφανείας
Την ίδια ώρα και παρά τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο, το τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα προχωρά με τους γείτονες να έχουν ήδη παραλάβει την πρώτη φρεγάτα εγχώριας ναυπήγησης κλάσης «Istanbul» και να περιμένουν ακόμα τρεις, οι οποίες θα αντικαταστήσουν σταδιακά ισάριθμες φρεγάτες MEKO κλάσης «Yavuz».
Και μπορεί οι καινούργιες τουρκικές φρεγάτες να υπολείπονται τεχνολογικά από τις ελληνικές Belharra ωστόσο αποτελούν σαφώς πολύ πιο ισχυρά πλοία από αυτές που θα αντικαταστήσουν ενώ θεωρείται δεδομένο ότι το πρόγραμμα εγχώριας ναυπήγησης πολεμικών πλοίων δεν σταματά εδώ για τους γείτονες.
Ήδη το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό έχει εκσυγχρονίσει τις τέσσερις MEKO κλάσης «Barbaros», οι οποίες κατασκευάστηκαν σε Γερμανία και Τουρκία από το 1997 έως το 2000, ενώ επιπλέον διαθέτει και τέσσερις κορβέτες επίσης τουρκικής ναυπήγησης κλάσης «Heybeliada», οι οποίες παραδόθηκαν από το 2011 έως το 2019.
Τις κύριες μονάδες επιφανείας του τουρκικού στόλου συμπληρώνουν οι οκτώ παλαιότερες φρεγάτες αμερικανικής ναυπήγησης «Oliver Hazard Perry», τις οποίες παρέλαβαν οι γείτονες από το U.S Navy από το 1997 έως το 2003 και τις εκσυγχρόνισαν με το σύστημα μάχης Genesis, νέο ραντάρ καθώς και Sonar ανθυποβρυχιακού πολέμου. Έτσι, τα επόμενα χρόνια το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό θα διαθέτει συνολικά 20 κύριες μονάδες επιφανείας, δηλαδή 16 φρεγάτες είτε καινούργιες είτε παλαιότερες αλλά εκσυγχρονισμένες, μαζί με 4 κορβέτες οι οποίες μπορούν να αναλάβουν σχεδόν αντίστοιχες αποστολές.
Οι συνθήκες που πιέζουν για την ενίσχυση του ελληνικού Στόλου
Από την άλλη, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα έχει απέναντι τους τρεις καινούργιες Belharra, τέσσερις MEKO (εκσυγχρονισμένες αν προχωρήσει άμεσα το πρόγραμμα) και τις εννέα απαρχαιωμένες «S» χωρίς έως τώρα καμία πρόβλεψη για την αντικατάσταση τους, διότι το πρόγραμμα των καινούργιων κορβετών φαίνεται ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει.
Όλες οι τελευταίες ηγεσίες του Πολεμικού Ναυτικού δεν έχουν σταματήσει να πιέζουν για την απόκτηση καινούργιων μονάδων επιφανείας και να κάνουν λόγο για «λύση ανάγκης» στο ενδεχόμενο ενίσχυσης του Στόλου με μεταχειρισμένα πλοία.
Όπως έχει ήδη αναφέρει το Onalert.gr, το Ναυτικό Επιτελείο έχει «ανοιχτά ραντάρ» και δεν κρύβει το ενδιαφέρον του για περιπτώσεις μεταχειρισμένων πλοίων όπως οι γερμανικές F-124 και οι ολλανδικές LCF όμως θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο τα συγκεκριμένα πλοία να αποδεσμευτούν τουλάχιστον εντός της επόμενης πενταετίας.
Έτσι απομένουν οι αμερικανικές LCS, οι οποίες αντιμετωπίζουν τα γνωστά τεχνικά προβλήματα, είναι υποεξοπλισμένες σε οπλικά συστήματα ενώ τα στελέχη του Στόλου θεωρούν επίσης αρνητικό το πολύ μεγάλο κόστος χρήσης σε αντιδιαστολή με την ισχύ των συγκεκριμένων πλοίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου