Για το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμος ο οδικός χάρτης που θα χαραχτεί
Του Αντώνη Αντζολέτου
Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει μπροστά του, στις 31 Μαρτίου, τις δημοτικές εκλογές υπολογίζοντας πάντα στις δυο μητροπόλεις: Στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα στοχεύοντας στην ανάκτηση τους. Είναι πανίσχυρος, ωστόσο στο εσωτερικό του υπάρχουν εθνικιστικές φωνές που του θυμίζουν πως δεν πρέπει να χαλαρώνει σε σχέση με την Ελλάδα. Δεν είναι εύκολο, άλλωστε να υποχωρήσει από τις λεκτικές ακροβασίες και προκλήσεις περί γαλάζιας πατρίδας, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και πυραύλων που θα πλήξουν την ηπειρωτική Ελλάδα, καθώς θα επικριθεί για αλλαγή στάσης. «Αμάρτημα» ασυγχώρητο για μια μεγάλη πλειοψηφία του κοινού του. Ενδεχομένως για αυτό το λόγο να επιμένει σε σκληρή γραμμή σε σχέση με το Κυπριακό – με ενέργειες αναγνώρισης τους ψευδοκράτους – προκειμένου να μην κατηγορηθεί για ολική μεταστροφή.
Ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα από τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν; Πως οι δυο χώρες θα μπουν στη συζήτηση για τα σημαντικά και δύσκολα ζητήματα με τις γνωστές απόψεις τους χωρίς να υπάρχει καμία μετατόπιση ή διαφοροποίηση. Και ο διάλογος θα είναι σκληρός και όπως η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών υποστηρίζει αδιέξοδος. Είναι γεγονός πως για την κάθε ελληνική κυβέρνηση οι γκρίζες ζώνες, ο εναέριος χώρος και γενικότερα ζητήματα κυριαρχίας δεν αποτελούν αντικείμενο δικαιοδοσίας κανενός Διεθνούς Δικαστηρίου. Ο Τούρκος πρόεδρος αυτό που σηματοδότησε με την παρουσία του στην Ελλάδα ήταν πως τα επόμενα ραντεβού μπορεί να πραγματοποιηθούν μέσα σε ένα καλό κλίμα ασχέτως αν δεν υπάρχει σημείο επαφής. Και η νηνεμία στον εναέριο χώρο και στο Αιγαίο είναι αυτή τη στιγμή ο οδηγός. Η ιστορία έχει αποδείξει πως οι περίοδοι που Ελλάδα και Τουρκία δεν συνομιλούσαν τα προβλήματα συνεχώς διογκώνονταν με τους γείτονες να βάζουν νέα ζητήματα στο τραπέζι. Η Χάγη είναι ένα πάγιο αίτημα της Ελλάδας που, όμως απαιτεί τη συναίνεση της Άγκυρας για να προχωρήσει. Τα «πυκνά σύννεφα» πάνω από τις δυο χώρες έχουν διαλυθεί το πρόβλημα εμπιστοσύνης, όμως παραμένει.
Η διακήρυξη που υπογράφηκε ανάμεσα στις δυο χώρες είναι αρκετά γενικόλογη, ώστε να επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες. Παρόλα αυτά αν σκεφτεί κανείς πως ο Τούρκος πρόεδρος πριν λίγο καιρό αμφισβητούσε τη συνθήκη της Λωζάννης απειλώντας την Ελλάδα μέσω αυτής δεν μπορεί να μη θεωρηθεί ένα σημαντικό βήμα.
Η Τουρκία είναι γεγονός πως με δυο πολέμους να είναι σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή (Ουκρανία και Γάζα) έχει απομακρυνθεί από τη δύση, καθώς οι απόψεις που εκφράζει έχουν δυσαρεστήσει τους μεγάλους παίχτες και τους διεθνείς οργανισμούς. Αν σε αυτό προστεθεί και η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ έχουν τρία ανοιχτά ζητήματα με τον Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος δείχνει πάντα πως αυτό που τον ενδιαφέρει πιο πολύ είναι η ηγεμονία στον μουσουλμανικό κόσμο. Μπορεί να έχει πολλά οικονομικά προβλήματα και να χρειάζεται την Ευρώπη, ωστόσο με τις κινήσεις του και την ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων με άλλες χώρες δεν κρύβει πως ψάχνει για εναλλακτικές.
Για το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμος ο οδικός χάρτης που θα χαραχτεί, καθώς θα δείξει που ακριβώς πηγαίνουν τα πράγματα σε σχέση με τον πυρήνα των ζητημάτων που απασχολούν τις δυο χώρες. Γιώργος Γεραπετρίτης και Χακάν Φιντάν θα έχουν συναντήσεις στις αρχές του νέου χρόνου, ενώ και η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου με τον Μπουράκ Ακσαπάρ θα συνεχίσουν να τρέχουν τον πολιτικό διάλογο. Η παρουσία του πρωθυπουργού – πιθανότατα τον Απρίλιο – στην Άγκυρα αναμένεται να είναι το κομβικό χρονικό σημείο που θα κρίνει το μέλλον των διαβουλεύσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου