ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ τραγική οικονομική και πολιτική συγκυρία και με την ελληνική κοινωνία να βιώνει πλέον έντονα συναισθήματα κατάθλιψης, είναι προφανές ότι η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως και απεγνωσμένα έναν «από μηχανής Θεό», μια δύναμη επιτάχυνσης της εξόδου από τη βαθειά και πολύπλευρη κρίση που τη μαστίζει. Η Ελλάδα είναι ήδη πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ανεργία. Τον Σεπτέμβριο ο σχετικός δείκτης εκτοξεύθηκε στο 26%. Οι άνεργοι συμπολίτες μας σήμερα είναι περισσότεροι από 1.300.000! Οσο για την ύφεση, στο τρίτο τρίμηνο του έτους παρουσίασε αύξηση 0,9 μονάδων σε σχέση με το δεύτερο. Εφθασε στο 7,2%! Και βέβαια, σημειώστε ότι οι αριθμοί αυτοί αποτυπώνουν την εικόνα της οικονομίας μας προ της εφαρμογής του νέου σκληρού πακέτου μέτρων, που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή και που θα επιχειρηθεί τώρα να εφαρμοσθεί εντός του 2013. Είναι λοιπόν σχεδόν βέβαιο ότι η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί τους επόμενους μήνες. Αντίθετα μάλιστα, όλα δείχνουν ότι θα επιδεινωθεί δραματικά...
Η ΣΤΗΛΗ ΑΥΤΗ έχει επισημάνει πολλές φορές, επίμονα και με έμφαση, την επιτακτική ανάγκη της ταχείας εκπόνησης και εφαρμογής ενός αποτελεσματικού σχεδίου ευρείας αναδιάρθρωσης της εθνικής μας παραγωγής, ώστε να δρομολογηθεί άμεσα μια νέα αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας μας. Είναι άλλωστε ο μόνος δρόμος για να βγούμε από την κρίση. Δυστυχώς, όμως, η ελληνική πολιτική σκηνή, αντί να συζητά και να προβληματίζεται για το μέλλον, εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να αναλώνεται σε άγονες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις παλαιού τύπου, διαχειριζόμενη τις εντυπώσεις της στιγμής και ανακυκλώνοντας τη μιζέρια της. Η ανάπτυξη ουσιαστικά απουσιάζει πλήρως από την παλαιοκομματική και ξεπερασμένη ατζέντα του δημόσιου διαλόγου. Και η επίκλησή της, όταν και οπότε γίνεται, στοχεύει μόνο στην ενίσχυση της εικόνας του πολιτικού ή του κόμματος που τη... μνημονεύει. Σοβαρό σχέδιο, μέχρι σήμερα, δεν έχει παρουσιάσει κανείς! Πραγματική συζήτηση δεν έχει γίνει ούτε στη Βουλή, ούτε -πολύ περισσότερο- στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μόνον επιδερμικές αναφορές, χάριν πρόσκαιρου εντυπωσιασμού... Λόγια, λόγια, λόγια...
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΛΙΜΑ, η απόρρητη εισήγηση για τους υδρογονάνθρακες, που αποκαλύπτει σήμερα η Real news και που παρέδωσαν πριν από λίγο καιρό στο Μέγαρο Μαξίμου τρεις διακεκριμένοι Ελληνες επιστήμονες, οι κ.κ. Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός και Αντώνης Φώσκολος, γεννά ελπίδες. Οι τρεις ειδικοί συνέταξαν για τον πρωθυπουργό κ. Αντ. Σαμαρά εκτός των άλλων και ένα σύντομο και απλό σημείωμα για τις ενέργειες και τα βήματα που κατά τη γνώμη τους πρέπει να γίνουν τώρα, προκειμένου η ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει το ταχύτερο δυνατόν ορυκτό πλούτο. Σε αυτό επισημαίνουν ότι «με δεδομένη τη σημερινή οικονομική κρίση, προτεραιότητα της χώρας θα πρέπει να είναι η μαζική προσέλκυση επενδύσεων για τυχόν ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ιδιαίτερα νότια της Κρήτης», όπου εκτιμούν ότι «υπάρχει πιθανότητα 80% για παρουσία φυσικού αερίου» και «στο Ιόνιο πέλαγος», όπου επίσης εκτιμούν ότι «υπάρχει 80% πιθανότητα για παρουσία πετρελαίου». Εξηγούν μάλιστα ότι προτείνουν το ερευνητικό ενδιαφέρον να στραφεί πρώτα προς τις περιοχές αυτές, διότι στο Αιγαίο, που είναι «κλειστή τουριστική θάλασσα», θεωρούν ότι υπάρχουν πολύ περιορισμένα αποθέματα και πολιτικές δυσκολίες, ενώ στη Λεκάνη του Ηροδότου, που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, πιστεύουν ότι απαιτείται ιδιαίτερη και χρονοβόρος προετοιμασία με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ επιστήμονες προτείνουν στον πρωθυπουργό να ακολουθήσει το πρόσφατο παράδειγμα της Κύπρου. Να προχωρήσει γρήγορα σε ουσιαστικές συνομιλίες με τα γειτονικά κράτη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και τη δημιουργία του κατάλληλου πολιτικού κλίματος. Αμέσως μετά να προκηρύξει ταυτόχρονα διαγωνισμούς για έναν μεγάλο αριθμό θαλάσσιων οικοπέδων. Η διαδικασία αυτή θα επέτρεπε στη χώρα μας εντός διετίας να εντοπίσει πιθανές «φλέβες», η αξία των οποίων θα μπορούσε να προεξοφληθεί άμεσα στη Διεθνή Αγορά Πετρελαίου. Παράλληλα, η διάτρησή τους μέσα σε μια πενταετία είναι δυνατόν να αποδώσει ανακαλύψεις κοιτασμάτων. Στην έκθεση, με μέτριους και συγκρατημένους υπολογισμούς, το κέρδος του ελληνικού Δημοσίου στην πενταετία, μόνο από τη νότια Κρήτη, υπολογίζεται κατ’ ελάχιστον στα 68 δισ. δολάρια, ενώ στην πρώτη τριακονταπενταετία μπορεί να φθάσει τα 270 δισ. Τα ποσά μάλιστα αυτά αφορούν το συντηρητικό σενάριο, που ομιλεί μόνον περί ανακαλύψεων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, που θεωρούνται σχεδόν βέβαιες. Στο αισιόδοξο σενάριο που το 25% των ανακαλύψεων είναι πετρέλαιο, πιθανότητα της τάξεως του 20%, το συνολικό όφελος του ελληνικού Δημοσίου θα μπορούσε να φθάσει το 1,3 τρισ. δολάρια! Μήπως να βιαστούμε; Μήπως ο «από μηχανής Θεός» είναι εδώ και πρέπει απλώς να θυμηθούμε επιτέλους και εκείνο το ξεχασμένο... συν Αθηνά και χείρα κίνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου