Μίλησε με τη γλώσσα της Τουρκίας

Μιχάλης Ιγνατίου   

 ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Η κ. Βικτόρια Νούλαντ, η λαλίστατη υφυπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, έσπειρε μεγάλη απογοήτευση στον κυπριακό λαό κατά την επίσκεψη της στην Κύπρο. 

Οι δηλώσεις της είχαν έντονο φιλοτουρκικό χρώμα χωρίς να γνωρίζουμε τι της συνέβη και για ποιο λόγο επιχείρησε να προκαλέσει ζημία στην κυπριακή υπόθεση. 

Πιστεύω ότι μίλησε με τη γλώσσα της Τουρκίας, επειδή αποφάσισε -στο όνομα της κυβέρνησης του προέδρου Τζο Μπάιντεν- να την επαναφέρει στο δυτικό μαντρί. Και ο μόνος, προφανώς, τρόπος για να το πράξει, είναι να δώσει στο πιάτο την Κύπρο, αλλά και το Αιγαίο, στον αυταρχικό δικτάτορα της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Πιστεύω, λοιπόν, ότι επίτηδες χρησιμοποίησε απαγορευμένες λέξεις στο Κυπριακό, όπως είναι ο «Πρόεδρος Τατάρ», όπως είναι ο «βορράς» και ο «νότος». Τι ντροπή!  

Η υπεύθυνη των Πολιτικών Υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που ασχολήθηκε πολλά χρόνια με το Κυπριακό, ξέχασε δήθεν ότι ο Τατάρ είναι ένας παράνομος ψευτο-«πρόεδρος» που δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα εκτός την Τουρκία. Ξέχασε η φοβερή και τρομερή Τόρια ότι ο «βορράς» είναι τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου και ο «νότος» οι ελεύθερες περιοχές. Δημιούργησε πρόβλημα στην Κύπρο, ας μην κρυβόμαστε.  

Αλλά, δημιούργησε σοβαρά ζητήματα και για την ίδια την Αμερική. Ξύπνησε τα αντιαμερικανικά αισθήματα των πολιτών στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ακόμα και φίλοι μου που είχαν υποστηρίξει το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν μίλησαν με οργή εναντίον της κ. Νούλαντ. Με μεγάλη χαρά καταθέτω, ότι τα τελευταία χρόνια είχε μειωθεί δραματικά ο αντιαμερικανισμός στην Κύπρο και την Ελλάδα. Όμως, η Αμερικανίδα υφυπουργός μας θύμισε τον κακό εαυτό των Αμερικανών, τις ημέρες που η Κύπρος δεχόταν την επίθεση του Αττίλα με τη βοήθεια των τότε Αμερικανών κυβερνώντων.  

Τι να κάνουμε τα λόγια για τη «στενή συνεργασία» της Λευκωσίας με την Ουάσιγκτον; Τι να μιλάμε για τη «φιλία» μεταξύ των δύο λαών. Κατέρρευσαν όλα μέσα σε μία μέρα. 

Τα λόγια της κ. Νούλαντ σκόρπισαν απέραντη απογοήτευση και λύπη στους Ελληνες και τους Κύπριους της Αμερικής, οι οποίοι αγαπούν την Αμερική και έλπιζαν ότι λόγω της φοβερής βελτίωσης των σχέσεων τα πράγματα θα άλλαζαν για την Ελλάδα και την Κύπρο.  

Είπαμε, μιλώντας για την κρίση που προκάλεσε η κ. Νούλαντ, και αναλύοντας τις βαριές κουβέντες της, ότι μπορεί να της συνέβαινε κάτι όταν έκανε δηλώσεις. Ότι μήπως δεν είχε ξυπνήσει καλά. Ότι μπορεί να ήταν κουρασμένη. Αλλά όχι. Η κ. Νούλαντ γνώριζε τι έλεγε. Και επίσης πιστεύω ακράδαντα ότι το έκανε επίτηδες. Έδινε εξετάσεις στην Τουρκία.  

Προφανώς, νομίζει η Αμερικανίδα υφυπουργός, ότι η επιστροφή της κατοχικής δύναμης στο δυτικό μαντρί θα γίνει ανώδυνα. Ένα πρωί θα ξυπνήσει ο Σουλτάνος, και θα σκύψει το κεφάλι στην «αυτοκράτειρα» Νούλαντ και θα ζητήσει συγχώρεση για τα μύρια που εκστόμισε εναντίον της Αμερικής και του Ισραήλ, και για τα προβλήματα που δημιούργησε στην νατοϊκή συμμαχία για να εξυπηρετήσει τον Πούτιν. 

Δυστυχώς, κ. Νούλαντ, έχουμε νέα να σας πούμε. Ο Ερντογάν αν δεν πάρει τα ανταλλάγματα στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στο Κουρδιστάν και σε άλλες περιοχές, δεν θα δώσει γη και ύδωρ. Με λίγα λόγια θα σας ψήσει το ψάρι στα χείλη. Αλλά αυτό, δεν θα γίνει εις βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας στο Αιγαίο. Να είναι βέβαιη. 

Τα λόγια της κ. Νούλαντ δεν θα ξεχαστούν από τους Έλληνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο.. 

Η Αμερικανίδα υφυπουργός, με τον φιλοτουρκισμό της, βοήθησε και την προπαγάνδα των ρωσικών πρεσβειών στην Ελλάδα και την Κύπρο. Φαντάζομαι ότι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα παρακολουθούν τα κοινωνικά δίκτυα στην ευρύτερη περιοχή μας. Θα διαβάσουν σημεία και τέρατα που προωθεί η ρωσική προπαγάνδα. Τα λόγια της κ. Νούλαντ και γενικότερα η στάση της, δεν θα ωφελήσουν την Αμερική. Και δικαιολογημένα. 

Όσοι αντιστεκόμαστε στη ρωσική προπαγάνδα βρεθήκαμε στη δυσάρεστη θέση να δεχόμαστε βολές για τις αδικαιολόγητες δηλώσεις της απεσταλμένης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Απορώ ειλικρινά: Ποιος ήταν ο λόγος να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι; Τι στο καλό ήθελε η αλεπού στο παζάρι. Δεν έχει καταλάβει η κ. Νούλαντ, τόσα χρόνια που προσπαθεί, ότι η Κύπρος δεν είναι προς πώληση; Ότι οι πολίτες θα νικήσουν την Αμερική και τους συμμάχους της και σε νέο δημοψήφισμα. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Από την πρώτη στιγμή της άνανδρης ρωσικής εισβολής, υποστήριξα τον δοκιμαζόμενο ουκρανικό λαό, ο οποίος από τη μία στιγμή στην άλλη δέχθηκε επίθεση από ένα δικτάτορα, τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Σε κουβέντες που είχαμε με καλούς αναλυτές στην Ουάσιγκτον ακούστηκαν ισχυρισμοί ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας είναι από μόνος του μία ψυχασθενική προσωπικότητα, ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος. Υποστηρίζουν ότι ο ίδιος προσωπικά δίνει τις εντολές ακόμα και για τις δολοφονίες των αμάχων. Βρεθήκαμε απέναντι στην παρανοϊκή πράξη του Ρώσου προέδρου, διότι -όπως είπαμε από την πρώτη στιγμή- η εισβολή είναι εισβολή. Δεν υπάρχει καλή και κακή εισβολή. Όλες οι εισβολές, ανεξάρτητα από το δράστη είναι καταδικαστέες στον πιο ψηλό βαθμό. 

Παρακολούθησα τις ομιλίες του κ. Ζελένσκι ενώπιον της ελληνικής και της κυπριακής Βουλής. Λυπάμαι πάρα πολύ για τον εν λόγω κύριο. Δεν σεβάστηκε το γεγονός ότι δύο χώρες του άνοιξαν τις πόρτες των Κοινοβουλίων και του επέτρεψαν να μιλήσει στους βουλευτές, αλλά και στους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδα. Λυπάμαι που το λέω, και με στενοχωρεί, αλλά ο πρόεδρος της Ουκρανίας δεν έχει ξεχάσει τις εποχές που έπαιζε απλά ένα ρόλο στο σινεμά. Τον μόνο που σεβάστηκε στις ομιλίες του, την Πέμπτη, ήταν τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας. Με μεγάλη λύπη το καταγράφω. Εάν έβλεπε από μία γωνία το πουλέν του, ο Ερντογάν, θα ήταν πολύ περήφανος. Εκτέλεσε μία ακρίβεια το ρόλο για τον οποίο επιλέχθηκε. Δεν θα σταματήσω να υποστηρίζω τον ουκρανικό λαό. Δεν θα σταματήσω να λέω ότι η ρωσική εισβολή είναι ελεεινή και απαράδεκτη πράξη. Δεν θα σταματήσω να ζητώ την παραδειγματική τιμωρία της Ρωσίας και του προέδρου της, ο οποίος δίνει τις εντολές και για τις δολοφονίες των αμάχων, όπως σημείωσα παραπάνω. Η κριτική στην συμπεριφορά του Ζελένσκι απέναντι των εθνικών κοινοβουλίων της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν δικαιολογεί καθόλου τον παροξυσμό των «ψεκασμένων» οπαδών του λεγόμενου «Ξανθού Ορθόδοξου Ηγέτη». Ως γνωστό, τις πλείστες φορές οι ηγέτες δεν αντιπροσωπεύουν τα πραγματικά πιστεύω των πολιτών. Ο Πούτιν, εάν δεν σταματήσει αυτόν τον παράλογο πόλεμο, θα ακολουθήσει τα βήματα του φίλου του, του καταστροφέα της Γιουγκοσλαβίας, Μιλόσεβιτς, που πέθανε στη φυλακή. 

mignatiou@aol.com

ΠΗΓΗ philenews