Επ’ αφορμή της της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και της μετέπειτα κατοχής του βόρειου τμήματος του νησιού και των τουρκικών επιθετικών επιδιώξεων, ας αναλογιστούμε πλέον πως χρειαζόμαστε αλλαγή στρατηγικής.
Ενιαία στρατηγική από Ελλάδα και Κύπρο ενταγμένη στο πλαίσιο του 21ου αιώνα με διπλωματικούς και στρατιωτικούς πυλώνες.
Το “δεν ξεχνώ” δεν αρκεί.
Η Κύπρος είναι Ελλάδα. Ως εκ τούτου θα πρέπει να τεθεί ένα νέο πλαίσιο άρνησης των στόχων της τουρκικής πλευράς σε πρώτη φάση. Απαραίτητη προϋπόθεση ρεαλιστικών στόχων είναι να μην αγνοούνται διαχρονικά και δομικά στοιχεία του τουρκικού σχεδιασμού για την Κύπρο.
Επειδή η ιστορία πρέπει να διδάσκει, ο Ιλχάν Σαμπρί Τσαγλαγιανγκίλ διατελέσας Πρόεδρος και ΥΠΕΞ της Τουρκίας, σκιαγράφησε τις τουρκικές επιδιώξεις για μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή:
“Αν δεν ευδοκιμήσουν οι συνομιλίες για μια συνομοσπονδία (που σημαίνει de facto διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας) τότε η εγκαθίδρυση της “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου” θα είναι γεγονός και θα προσαρτηθεί στην Τουρκία κατά το πρότυπο της Αλεξανδρέττας ως τελική λύση”.
Ούτε κόμμα από τα παραπάνω δεν αλλάζει ο Ερντογάν. Ο Τσαγλαγιανγκίλ προχωρά ένα βήμα παραπέρα και αναφέρει για τις τουρκικές προθέσεις:
“Καμιά πολιτική ηγεσία στην Τουρκία δεν θα αποπειραθεί να το λύσει με συμβιβασμούς ή παραχωρήσεις γιατί αυτό είναι ενάντια στη βούληση του τουρκικού έθνους και αν κάποιος το τολμήσει θα καταρρεύσει πάραυτα”.
Όπου υψώνεται το τουρκικό μπαϊράκι δεν υποστέλλεται αναίμακτα όπως άλλωστε είχε δηλώσει ευθαρσώς ο Τούρκος φιλοναζιστής πρώην πρωθυπουργός Σαντί Ιρμάκ. Άλλωστε για τον Τούρκο πρώην ΥΠΕΞ Μελί Εσενμπέλ η Κύπρος αποτελεί το κλειδί για τον έλεγχο του Αιγαίου.
Προς επίρρωση των ανωτέρω, ο πρώην πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου έγραψε το περίφημο “Και αν δεν υπήρχε ένας μουσουλμάνος στη Κύπρο θα έπρεπε να τον εφεύρουμε”.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Για δεκαετίες οι ελλαδικές και κυπριακές ηγεσίες εθελοτυφλούν. Βαυκαλίζονται περί δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού σε μια φαντασιακή βάση η οποία δεν υφίστατο ποτέ μετά την εισβολή πολλώ δε μάλλον στον 21ο αιώνα. Ο διαχρονικός τουρκικός σχεδιασμός αφορά τον στρατηγικό έλεγχο του νησιού.
ΥΓ: Το αν συμφέρει τον Ερντογάν ή όχι να προσαρτήσει τα Κατεχόμενα δεν εντάσσεται στη δική μας λογική κόστους – οφέλους, αλλά στο τι θεωρεί εκείνος όφελος και στο πως αποτιμά το δυνητικό κόστος. Είτε το χρησιμοποιεί ως bargaining chip είτε το εννοεί απόλυτα, απαιτείται να μην υπάρξει εκ νέου αιφνιδιασμός Ελλάδας και Κύπρου.
ΠΗΓΗ armynow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου