Του Σάββα Καλεντερίδη
Εδώ και χρόνια έχουμε καταγράψει σε δυο βιβλία το σχέδιο της Τουρκίας να αλώσει τη Γερμανία και την Ευρώπη, διά του τουρκισμού και του πολιτικού Ισλάμ.
Την πρώτη φορά το κάναμε μαζί με τον αείμνηστο Μάνο Ηλιάδη, στο βιβλίο μας Η μυστική δράση των Τούρκων στην Ελλάδα και η σύγχρονη ΜΙΤ τόμος Β (Εκδόσεις Ινφογνωμων, 2011) και τη δεύτερη με τον Κώστα Πικραμένο, στο βιβλίο MIT: Η Φωλιά του Τουρκικού Παρακράτους (Εκδόσεις Ινφογνωμων, 2021), το οποίο κυκλοφόρησε στα γαλλικά και στα ισπανικά.
Και στα δύο βιβλία γίνεται πλήρης παράθεση του σχεδίου της Τουρκίας για άλωση της Γερμανίας και της Ευρώπης, με τις κρατικές και παρακρατικές οργανώσεις, τη μεθοδολογία και τις πρακτικές που ακολουθούνται, για να είναι πλήρως χειραγωγίσιμες οι τουρκικές αλλά και μουσουλμανικές κοινότητες στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και αλλού.
Το σχέδιο αυτό ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1970, ενισχύθηκε από τον Τουργκούτ Οζάλ, τη δεκαετία του 1980 και από τον διάδοχό του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, τη δεκαετία του 1990. Σύμφωνα με το εθνικό δόγμα της Άγκυρας, όλες οι δομές του τουρκικού κράτους ενίσχυαν τη μετανάστευση στην Ευρώπη με κάθε τρόπο και μέσον, με στόχο τη δημιουργία κλειστών τουρκομουσουλμανικών κοινοτήτων, με τη δική τους εσωτερική οικονομία, με απώτερο σκοπό τη χρησιμοποίηση αυτών των κοινοτήτων για εθνικούς και πολιτικούς σκπούς.
Η όλη διαδικασία κορυφώθηκε επί διακυβέρνησης ΑΚΡ-Ερντογάν, ο οποίος τόνισε τον μουσουλμανικό χαρακτήρα των ανά την Ευρώπη τουρκικών κοινοτήτων, επεκτείνοντας την τουρκική επιρροή και σε άλλες μουσουλμανικές κοινότητες.
Και τώρα που ωρίμασαν οι συνθήκες, ο Ερντογάν προχωρά στο επόμενο βήμα, που είναι η ίδρυση τουρκικού κόμματος στη Γερμανία, με στόχο να εισέλθει στην Ευρωβουλή αλλά και στη Μπούντεσταγκ, προκαλώντας μεγάλη ταραχή στο Βερολίνο και τους πολιτικούς κύκλους στη Γερμανία.
Υπό μια έννοια, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η κίνηση Ερντογάν ίσως αποτελέσει αφετηρία για να κατανοήσει το Βερολίνο αλλά και οι λοιπές πρωτεύουσες της Ευρώπης στο μέγεθος της απειλής που συνιστά η Τουρκία του Ερντογάν για ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο.
Και επειδή ίσως να υπάρχουν ακόμα ορισμένοι δύσπιστοι, ειδικά εκεί στο Μαξίμου και στο ΥΠΕΞ, παραθέτουμε απόσπασμα της ομιλίας που έκανε την 1η Φεβρουαρίου ο Ερντογάν, κατά τη διάρκεια τελετής αποφοίτησης θρησκευτικών λειτουργών της Θρησκευτικής Ακαδημίας:
«Τούρκος, σημαίνει μουσουλμάνος. Η νοοτροπία που χωρίζει το Ισλάμ από τους Τούρκους και τους Τούρκους από το Ισλάμ δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα εδάφη. Είμαστε οι σημαιοφόροι του Ισλάμ εδώ και αιώνες.
»Τελευταία βλέπουμε ότι έχουν γίνει βρώμικες εκστρατείες από κάποιους αντιτουρκικούς κύκλους. Ένα από αυτά που προσπαθούν να περάσουν στην κοινωνία μας, είναι η έννοια της τουρκικότητας χωρίς το Ισλάμ, την οποία προσπαθούν να φέρουν στην ημερήσια διάταξη οι λούμπεν φασίστες. Έτσι, θέλουν να καταστρέψουν τους ιστορικούς πολιτισμικούς δεσμούς που κρατούν ζωντανό το έθνος μας. Μια τουρκική ταυτότητα που δεν φέρει το κινητήριο πνεύμα του Ισλάμ είναι ένα σχέδιο που έχει ως στόχο να πλήξει την τουρκικότητα. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται να αγνοηθεί η ένδοξη ιστορία 1.300 ετών. Θέλουν να καταστρέψουν τις ιστορικές και ανθρώπινες πολιτιστικές αξίες που κρατούν το έθνος μας ζωντανό. Στόχος τους εδώ είναι να καταστρέψουν το πνεύμα του έθνους και να καταστρέψουν το κάστρο που δεν μπορούν να ανατινάξουν από μέσα.
»Στο δεύτερο επίπεδο της εκστρατείας, υπάρχει εχθρότητα προς τον ισλαμικό νόμο, τη σαρία, που γίνεται με κεκαλυμμένο τρόπο. Η εχθρότητα προς τη σαρία, η οποία αντιπροσωπεύει το σύνολο των κανόνων του Ισλάμ για τη ζωή, είναι ουσιαστικά εχθρότητα προς την ίδια τη θρησκεία. Το να πιστέψεις ή να μην πιστέψεις είναι φυσικά θέμα επιλογής. Ωστόσο, η παρακοή στις εντολές της θρησκείας είναι μια άλλη κατάσταση.
»Μπορείτε να σκεφτείτε; Υπάρχουν κάποιοι δικηγορικοί σύλλογοι που είναι υπεύθυνοι για την υπεράσπιση του νόμου αυτής της χώρας, τους ενοχλεί η σημαία στην οποία είναι γραμμένη ο λόγος του Ταουχίντ (σ.τ.μ. ισλαμικός μονοθεϊσμός) και μπορούν ακόμη και να υποβάλουν ποινική μήνυση με εξαιρετικά αγενείς εκφράσεις. Κάποιες προσωπικότητες αυτής της χώρας που αυτοπροσδιορίζονται ως καλλιτέχνες, μπορούν να προσβάλλουν εκατομμύρια πολίτες μας, που δεν έχουν άλλο σκοπό από το να υπηρετήσουν και να βιώσουν την πίστη τους, αποκαλώντας τους αντιδραστικούς, φανατικούς και αντιδραστικούς.
»Ο αρχηγός του μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος αυτής της χώρας μπορεί να κάνει το λάθος να αποκαλεί τη θρησκευτική εκπαίδευση στα παιδιά «μεσαιωνική νοοτροπία». Ως απάντηση στο ότι το έθνος μας διδάσκει στα παιδιά του το ιερό του βιβλίο, τον προφήτη του και τις αξίες της πίστης του, αυτά τυπώνονται από σκεπτικιστές. Είναι δυνατόν να παρουσιάσω κι άλλα τέτοια αρνητικά παραδείγματα, αλλά δεν έχουμε τόσο πολύ χρόνο.»
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πρωθυπουργός, υπουργός Εξωτερικών ή διπλωμάτης, ούτε προπαγανδιστής της κίβδηλης και επιβεβλημένης άνωθεν ελληνοτουρκικής προσέγγισης, για να αντιληφθεί το σπόρο της γενοκτονίας που έχει η ομιλία του Τούρκου προέδρου.
Τα λέει όλα σε λίγες λέξεις: «Τούρκος, σημαίνει μουσουλμάνος». Δηλαδή, κατά τον κύριο Ερντογάν, δεν νοείται Τούρκος που να μην είναι μουσουλμάνος. Απαγορεύεται.
Γι’ αυτόν τον λόγο, ένεκα αυτής της νοοτροπίας διέπραξαν τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα, τότε που οι χριστιανοί αποτελούσαν το 25% του πληθυσμού, ενώ σήμερα είναι κάτω του 0,2%.
Καληνύχτα Γερμανία, καληνύχτα Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου