Ἄδραξε τήν εὐκαιρία!

«Μήν ξεχάσουμε τήν ἀνοικτή πληγή τῆς Κύπρου – Δέν θά ἀνεχθοῦμε παραβίαση κυριαρχίας καί ἐδαφικῶν δικαιωμάτων μας – Ἡ Μαριούπολις πού ἱδρύθηκε γιά τούς Ἕλληνες τῆς Κριμαίας μᾶς θυμίζει τό Μεσολόγγι»

ΚΑΤΕΒΗΚΕ ἀπό τό βῆμα τοῦ Κογκρέσσου ἔχοντας στά αὐτιά του τό βουητό ἀπό τά παρατεταμένα χειροκροτήματα τῶν μελῶν του. Γιά ὅσα εἶπε γιά τήν Δημοκρατία, γιά τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία, γιά τήν Ἑλληνοαμερικανική Ὁμογένεια, γιά τήν ἐπιστροφή τῶν Γλυπτῶν τοῦ Παρθενῶνος, γιά τά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως, γιά τίς γυναῖκες. Μέ τόν τρόπο πού διετύπωνε μάλιστα τίς ἀπόψεις του εἰς ἄπταιστον ἀγγλικήν, δημιούργησε ἀτμόσφαιρα οἰκειότητος καί ἠνάγκασε τά μέλη τοῦ Κογκρέσσου νά πετάγονται (μέ πρώτη τήν Πρόεδρο Νάνσυ Πελόζι καί τήν ἀντιπρόεδρο Καμάλα Χάρρις) σάν ἐλατήρια ἀπό τά ἕδρανά τους καί νά τόν χειροκροτοῦν ὄρθια, παρατεταμένα

καί μέ φανατισμό ὡσάν νά ἐπρόκειτο γιά …δικό τους γερουσιαστή. Τό γεγονός ἔκανε ἐντύπωση καί στόν ἴδιο, μέ συνέπεια ἀπορημένος νά ὁμολογήσει ἀπό τοῦ βήματος ὅτι τόσο πολύ δέν χειροκροτεῖται οὔτε στήν Ἑλληνική Βουλή.

Καί ὅμως! Ὅταν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεῖ σέ μαγνητοσκόπηση τήν ἱστορική ὁμιλία του ἐνώπιον τοῦ Κογκρέσσου –εἶναι ὁ πρῶτος Ἕλλην Πρωθυπουργός πού τοῦ ἀπευθύνθηκε– θά διαπιστώσει ὅτι τά χειροκροτήματα πού ἔχουν μέγιστη ἐθνική σημασία καί ἀνάλογη ἱστορική ἀξία ἦταν αὐτά πού ἄκουσε ὅταν ἀνεφέρθη στήν Κύπρο μας, στούς ἀκρῖτες τοῦ Αἰγαίου μας καί στούς ἡρωικούς κατοίκους τοῦ Μεσολογγίου μας, τό ὁποῖο παρομοίασε μέ τήν Μαριούπολη. Δέν ἦταν τόσο «φανατικά» ὅσο αὐτά γιά τήν Οὐκρανία, ἀλλά τό γεγονός ὅτι τό Κογκρέσσο τῶν ΗΠΑ ὑπεχρεώθη νά σηκωθεῖ ὄρθιο γιά νά χειροκροτήσει τήν ἀναφορά Μητσοτάκη κατά τῶν δύο κρατῶν στήν Κύπρο, τήν προειδοποίησή του, ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν θά δεχθεῖ πλήγματα στήν κυριαρχία της καί στά ἐδαφικά της δικαιώματα καί τήν παρότρυνσή του νά λαμβάνονται ὅλα αὐτά ὑπ’ ὄψιν ἀπό τό Κογκρέσσο ὅταν νομοθετεῖ γιά τούς ἐξοπλισμούς, ἀρκεῖ γιά νά δικαιώσει τήν πρόσκληση τοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ στό νομοθετικό σῶμα τῶν ΗΠΑ.

Ἦταν μία δυνατή στιγμή γιά τόν Ἑλληνισμό. Ἀρκεῖ καί γιά να λεχθεῖ τό ἑξῆς: Ἄξιζε τόν κόπο ἡ ὁμιλία. Ἡ Ἑλλάς ἄδραξε τήν εὐκαιρία. Ἄξιζε τόν κόπο τό χειροκρότημα στήν ἀποστροφή του γιά τήν «ἀνοικτή πληγή» τοῦ Κυπριακοῦ, διότι σέ αὐτό βρῆκε ἀντίκρυσμα ἐπί τέλους ἡ θυσία τῶν Ἐλλαδιτῶν καί τῶν Κυπρίων ἀγωνιστῶν τό τραγικό καλοκαίρι τοῦ 1974. Ἄξιζε ἡ εὐκαιρία, γιατί στό χειροκρότημα γιά τήν καταγγελία τῶν τουρκικῶν ὑπερπτήσεων στό Αἰγαῖο βρῆκε ἀντίκρυσμα ἡ θυσία τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν πού ἔπεσαν στό Αἰγαῖο στίς ἀερομαχίες μέ τούς Τούρκους καί στήν κρίση τῶν Ἰμίων ὅπως οἱ Καραθανάσης, Γιαλοψός, Βλαχάκος, Σιαλμᾶς, Ἡλιάκης. Ἄξιζε, γιατί στό χειροκρότημα γιά τούς ἡρωικούς κατοίκους τοῦ Μεσολογγίου βρῆκαν δικαίωση οἱ νεκροί τῆς ἱερᾶς πόλεως. Μέ δύο λόγια: Τό Κογκρέσσο ἔκανε ἀναδρομικά τό χρέος του καί ἀνάπαυσε τίς ψυχές τῶν ἡρώων μας. Τίποτε τελικῶς δέν πάει χαμένο. Ὅλα ἔχουν νόημα. Δέν εἴμαστε ἀσφαλῶς βέβαιοι ὅτι ὁ Πρωθυπουργός τό εἶδε ἀκριβῶς ἔτσι, ἔχουμε τήν ἐντύπωση ὅτι οἱ συντάκτες τῆς ὁμιλίας του εἶχαν ὡς στόχο νά κερδίσουν τίς καρδιές τῶν Ἀμερικανῶν νομοθετῶν καί ὄχι νά ἀναπαύσουν τίς ψυχές τῶν Ἑλλήνων ἡρώων. Οἱ ἀναφορές στά ἐθνικά θέματα καί στίς ἀπειλές πού δεχόμαστε καθημερινῶς ἀπετέλεσαν ἄλλως τε ἕνα ἀπειροελάχιστο τμῆμα τῆς ὁμιλίας τοῦ κυρίου Μητσοτάκη. Συνέβη ὅμως. Καί ὀφείλουμε νά τό ἀναγνωρίσουμε.

ΠΗΓΗ estianews