Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Με αναρίθμητες αποδείξεις μέρα με την μέρα προβάλλει η πραγματική εικόνα και στίγμα της εφόδου των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021.
Ο Τραμπ με την εμπρηστική του ρητορική δεν προέτρεψε μόνο το συγκεντρωμένο πλήθος να διεκδικήσει δυναμικά την χαμένη ψήφο του.
Όλα τα όσα συνέβησαν στις 6 Ιανουαρίου προβάλλουν μέσω καταθέσεων μαρτύρων στις ακροάσεις της αρμόδιας επιτροπής του Κογκρέσου ως ένα καλά προετοιμασμένο πραξικόπημα.
Το ερώτημα που τίθεται δεν είναι αν κατά κύριο λόγο επαρκούν οι αποδείξεις για απαγγελία κατηγορίας κατά του Τραμπ.
Το ερώτημα για τους Δημοκρατικούς αλλά και για όσους είναι αδιανόητο να δουν τον Τραμπ ή κάποιον τραμπικό υποψήφιο το 2024 είναι αν η δικαστική διερεύνηση του ρόλου του Λευκού Οίκου στις 6 Ιανουαρίου τελικά λειτουργήσει όπερ του Τραμπ και του αφηγήματός του για συνωμοσία του καταστημένου με στόχο την πολιτική του εξόντωση.
Με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για τις ενδιάμεσες εκλογές να δείχνουν Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους σε απόσταση αναπνοής μια δικαστική διερεύνηση του ρόλου του Τραμπ για να απαντηθεί το ερώτημα αν έχει ποινικές ευθύνες είναι πολύ πιθανό να δώσει νίκη στους Ρεπουμπλικάνους που θα αποκτήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου.
Πέραν των παραπάνω δύο πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφουν την ταυτόχρονη πτώση δημοτικότητας των Μπάιντεν και Τραμπ δύο υπερήλικες πολιτικοί που μπορεί να μην έχουν την δυνατότητα να αντέξουν την κόπωση μιας παρατεταμένης προεκλογικής εκστρατείας.
Ένα είναι βέβαιο το ενδεχόμενο ελέγχου του Κογκρέσου από τον Τραμπ μετά τον Νοέμβριο δεν θα καταστήσει απλά και μόνον τον Μπάιντεν «Κουτσή Πάπια» όπως αποκαλείται στις ΗΠΑ ο Πρόεδρος που δεν ελέγχει το Κογκρέσο αλλά συνολικά την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση Παράλυτη Πάπια.
Δύο χρόνια εσωστρέφειας των ΗΠΑ την στιγμή που η χώρα συγκρούεται με την Ρωσία και προσπαθεί να συγκρατήσει την εξάπλωση της επιρροής της Κίνας , μια ανάφλεξη και εσωτερικού αμερικανικού μετώπου δίνει μια ακόμη πιο επίφοβη εικόνα της «Τέλειας Καταιγίδας» στην οποία εισέρχεται πλησίστια η Δύση χαράσσοντας πορεία σε αχαρτογράφητη περιοχή.
Είναι τόσο θολό το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ που ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι η εξωτερική πολιτική θα μείνει στο απυρόβλητο.
Στην τετραετία 2016-20 ο Τραμπ φάνηκε να επενδύει στην γεωπολιτική ρευστότητα με εναλλασσόμενες και ευέλικτες adhoc συνεργασίας παρά στην θεσμικά κατοχυρωμένες συμμαχίες τύπου ΝΑΤΟ.
Δίχως υπερβολή στις Ενδιάμεσες Εκλογές του 2022 θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η ύπαρξη συναίνεσης στην χώρα για τον ρόλο της στις παγκόσμιες ισορροπίες.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου