Από το ιστολόγιο http://www.elkeda.gr/
του Κυριάκου Τζιαμπάζη
Όλα όσα υποστηρίζει μέχρι σήμερα ο κ. Δ. Χριστόφιας πηγάζουν από το ιδεολόγημα το οποίο ακολουθεί με θρησκευτικό φανατισμό και το οποίο επηρεάζει τις αποφάσεις του. Λάθη στους χειρισμούς του κυπριακού, λάθη στους χειρισμούς στην οικονομία, στις διεθνείς σχέσεις της Δημοκρατίας. Όμως όλα αυτά εντάσσονται στις πολιτικές ευθύνες, τις οποίες ο ίδιος μπορεί να αναλάβει και ο λαός την κατάλληλη ώρα να τον στείλει σπίτι του ή να τον επιβραβεύσει με μια νέα πενταετία.
Όταν όμως οι αποφάσεις σχετίζονται με ανθρώπινες ζωές, όταν ως αποτέλεσμα του ιδεολογήματός του χάνουν τη ζωή τους πολίτες, το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερο από τις ευθύνες. Και αυτή η κυβέρνηση στη συγκεκριμένη περίπτωση, με πρόεδρο το Δ. Χριστόφια αδράνησε, δεν στάθηκε ικανή να προβλέψει τα επακόλουθα των αποφάσεων της, με αποτέλεσμα οι πολίτες να θεωρούνται αναλώσιμοι ως εκ των αποτελεσμάτων, η πολιτική ευθύνη ή ευθιξία, να μην είναι αρκετή για να καλύψει τα αποτελέσματα.
Φέρει ευθύνη ο Υπ. Άμυνας, όχι γιατί δεν έλαβε τα μέτρα που έπρεπε να λάβει, όχι για την αμέλεια που επέδειξε, αλλά για την υποταγή του στις πολιτικές σκοπιμότητες που άρχονται από το Προεδρικό Μέγαρο και ο ίδιος δεν είχε την τόλμη να υποβάλει τότε την παραίτηση του για να δημιουργήσει τις αναγκαίες πιέσεις, έτσι που να ληφθούν και τα ανάλογα μέτρα προστασίας των στρατιωτών μας που υπηρετούσαν στη στρατιωτική βάση στο Μαρί. Η πολιτική ευθύνη του υπουργού τερματίστηκε με τον τερματισμό της σύσκεψης που έγινε στο προεδρικό και που εκεί ξεκάθαρα μπλέχτηκαν οι πολιτικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν την προεδρική πολιτική έναντι της Συρίας. Με τον τερματισμό της αρχίζουν να ενεργοποιούνται οι ποινικές ευθύνες. Δεν αρκεί μια παραίτηση, η ευθιξία του υπουργού θα έπρεπε να εκφραστεί πριν από τα πράγματα οδηγηθούν στο τραγικό τους αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ο υπουργός προτίμησε την πολιτική θέση που κατείχε, αφού υποτάχθηκε στις προεδρικές αποφάσεις χωρίς επιφυλάξεις και οιουσδήποτε ενδοιασμούς.
Ο Πρόεδρος μετά το τραγικό συμβάν στη στρατιωτική βάση θα έπρεπε να παραιτηθεί. Όχι μόνο γιατί άφησε να κυκλοφορήσει η ψευδής είδηση, ότι το προεδρικό δεν γνώριζε για την κατάσταση που επικρατούσε, αλλά επειδή διαχειρίστηκε όλη την υπόθεση των κατασχεθέντων χωρίς ευθύνη και σοβαρότητα, αλλά με προχειρότητα και ερασιτεχνισμό, με αποτέλεσμα το τραγικό συμβάν και το θάνατο δώδεκα αθώων πολιτών. Διάφορες χώρες του είχαν προτείνει να βοηθήσουν με διάφορους τρόπους στην καταστροφή του στρατιωτικού υλικού εκτός Κύπρου αλλά πεισματικά αρνήθηκε. Στη σύσκεψη υπό την προεδρία του ίδιου του Προέδρου διατυπώθηκε καθαρά και χωρίς περιστροφές, ότι η «Εθνική Φρουρά» δεν μπορούσε να διαχειριστεί το κατασχεθέν στρατιωτικό υλικό. Κι’ όμως οι σκοπιμότητες σε σχέση με την επίσκεψη του Προέδρου στη Συρία, δεν του επέτρεψαν να ενεργήσει σύμφωνα με τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της χώρας μας. Το προσωπικό ή κομματικό του ιδεολόγημα τέθηκε πάνω από τα συμφέροντα της χώρας, με αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα.
Πρόεδρο που κλαίει «για ψύλλου πήδημα», δεν τον είδαμε στις οθόνες να κλαίει για τον άδικο χαμό δώδεκα πολιτών που θυσιάστηκαν για να υλοποιήσει το πολιτικό του ιδεολόγημα. Ο Πρόεδρος σύμφωνα με το σύνταγμα δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά, αλλά μπορεί και θα έπρεπε να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες και με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της βουλής, όπως προβλέπει το σύνταγμα να παραιτηθεί. Να παραιτηθεί επειδή το αποτέλεσμα της πολιτικής του είναι μεγαλύτερο από την πολιτική ευθύνη που αναλαμβάνει.
Με την πολιτική του Προέδρου, θωρήθηκαν ως εκ του αποτελέσματος, ότι οι πολίτες είναι αναλώσιμοι, εφόσον οι πολιτικές σκοπιμότητες της εξωτερικής πολιτικής του τέθηκαν σε προτεραιότητα. Παραιτήσου Δ. Χριστόφια γιατί από καταστροφικός σίφουνας μπορείς να γίνεις η λαίλαπα αυτής της χώρας. Την έχεις οδηγήσει με την προχειρότητα, τον ερασιτεχνισμό σου και τις προσωπικές σου εμμονές, σε επίπεδα που υπήρχαν πριν από την ανεξαρτησία.
Θα χρειαστούν πιθανόν ίσως πολύ περισσότερα χρόνια, από αυτά που ζήσαμε ως ανεξάρτητο κράτος για να φτάσουμε στα επίπεδα βιοτικού επιπέδου που είχαμε πριν από την έκρηξη των πυρομαχικών που πεισματικά αρνιόσουν να καταστρέψεις και που τελικά κατάστρεψαν τη χώρα μας.
του Κυριάκου ΤζιαμπάζηΌλα όσα υποστηρίζει μέχρι σήμερα ο κ. Δ. Χριστόφιας πηγάζουν από το ιδεολόγημα το οποίο ακολουθεί με θρησκευτικό φανατισμό και το οποίο επηρεάζει τις αποφάσεις του. Λάθη στους χειρισμούς του κυπριακού, λάθη στους χειρισμούς στην οικονομία, στις διεθνείς σχέσεις της Δημοκρατίας. Όμως όλα αυτά εντάσσονται στις πολιτικές ευθύνες, τις οποίες ο ίδιος μπορεί να αναλάβει και ο λαός την κατάλληλη ώρα να τον στείλει σπίτι του ή να τον επιβραβεύσει με μια νέα πενταετία.
Όταν όμως οι αποφάσεις σχετίζονται με ανθρώπινες ζωές, όταν ως αποτέλεσμα του ιδεολογήματός του χάνουν τη ζωή τους πολίτες, το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερο από τις ευθύνες. Και αυτή η κυβέρνηση στη συγκεκριμένη περίπτωση, με πρόεδρο το Δ. Χριστόφια αδράνησε, δεν στάθηκε ικανή να προβλέψει τα επακόλουθα των αποφάσεων της, με αποτέλεσμα οι πολίτες να θεωρούνται αναλώσιμοι ως εκ των αποτελεσμάτων, η πολιτική ευθύνη ή ευθιξία, να μην είναι αρκετή για να καλύψει τα αποτελέσματα.
Φέρει ευθύνη ο Υπ. Άμυνας, όχι γιατί δεν έλαβε τα μέτρα που έπρεπε να λάβει, όχι για την αμέλεια που επέδειξε, αλλά για την υποταγή του στις πολιτικές σκοπιμότητες που άρχονται από το Προεδρικό Μέγαρο και ο ίδιος δεν είχε την τόλμη να υποβάλει τότε την παραίτηση του για να δημιουργήσει τις αναγκαίες πιέσεις, έτσι που να ληφθούν και τα ανάλογα μέτρα προστασίας των στρατιωτών μας που υπηρετούσαν στη στρατιωτική βάση στο Μαρί. Η πολιτική ευθύνη του υπουργού τερματίστηκε με τον τερματισμό της σύσκεψης που έγινε στο προεδρικό και που εκεί ξεκάθαρα μπλέχτηκαν οι πολιτικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν την προεδρική πολιτική έναντι της Συρίας. Με τον τερματισμό της αρχίζουν να ενεργοποιούνται οι ποινικές ευθύνες. Δεν αρκεί μια παραίτηση, η ευθιξία του υπουργού θα έπρεπε να εκφραστεί πριν από τα πράγματα οδηγηθούν στο τραγικό τους αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ο υπουργός προτίμησε την πολιτική θέση που κατείχε, αφού υποτάχθηκε στις προεδρικές αποφάσεις χωρίς επιφυλάξεις και οιουσδήποτε ενδοιασμούς.
Ο Πρόεδρος μετά το τραγικό συμβάν στη στρατιωτική βάση θα έπρεπε να παραιτηθεί. Όχι μόνο γιατί άφησε να κυκλοφορήσει η ψευδής είδηση, ότι το προεδρικό δεν γνώριζε για την κατάσταση που επικρατούσε, αλλά επειδή διαχειρίστηκε όλη την υπόθεση των κατασχεθέντων χωρίς ευθύνη και σοβαρότητα, αλλά με προχειρότητα και ερασιτεχνισμό, με αποτέλεσμα το τραγικό συμβάν και το θάνατο δώδεκα αθώων πολιτών. Διάφορες χώρες του είχαν προτείνει να βοηθήσουν με διάφορους τρόπους στην καταστροφή του στρατιωτικού υλικού εκτός Κύπρου αλλά πεισματικά αρνήθηκε. Στη σύσκεψη υπό την προεδρία του ίδιου του Προέδρου διατυπώθηκε καθαρά και χωρίς περιστροφές, ότι η «Εθνική Φρουρά» δεν μπορούσε να διαχειριστεί το κατασχεθέν στρατιωτικό υλικό. Κι’ όμως οι σκοπιμότητες σε σχέση με την επίσκεψη του Προέδρου στη Συρία, δεν του επέτρεψαν να ενεργήσει σύμφωνα με τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της χώρας μας. Το προσωπικό ή κομματικό του ιδεολόγημα τέθηκε πάνω από τα συμφέροντα της χώρας, με αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα.
Πρόεδρο που κλαίει «για ψύλλου πήδημα», δεν τον είδαμε στις οθόνες να κλαίει για τον άδικο χαμό δώδεκα πολιτών που θυσιάστηκαν για να υλοποιήσει το πολιτικό του ιδεολόγημα. Ο Πρόεδρος σύμφωνα με το σύνταγμα δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά, αλλά μπορεί και θα έπρεπε να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες και με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της βουλής, όπως προβλέπει το σύνταγμα να παραιτηθεί. Να παραιτηθεί επειδή το αποτέλεσμα της πολιτικής του είναι μεγαλύτερο από την πολιτική ευθύνη που αναλαμβάνει.
Με την πολιτική του Προέδρου, θωρήθηκαν ως εκ του αποτελέσματος, ότι οι πολίτες είναι αναλώσιμοι, εφόσον οι πολιτικές σκοπιμότητες της εξωτερικής πολιτικής του τέθηκαν σε προτεραιότητα. Παραιτήσου Δ. Χριστόφια γιατί από καταστροφικός σίφουνας μπορείς να γίνεις η λαίλαπα αυτής της χώρας. Την έχεις οδηγήσει με την προχειρότητα, τον ερασιτεχνισμό σου και τις προσωπικές σου εμμονές, σε επίπεδα που υπήρχαν πριν από την ανεξαρτησία.
Θα χρειαστούν πιθανόν ίσως πολύ περισσότερα χρόνια, από αυτά που ζήσαμε ως ανεξάρτητο κράτος για να φτάσουμε στα επίπεδα βιοτικού επιπέδου που είχαμε πριν από την έκρηξη των πυρομαχικών που πεισματικά αρνιόσουν να καταστρέψεις και που τελικά κατάστρεψαν τη χώρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου