ΜΕΤΑ από ένα σκληρό, ανατολίτικο παζάρι, με εκβιασμούς από πλευράς της κατοχικής Τουρκίας, επήλθε συμφωνία και η Σουηδία και η Φινλανδία θα ξεκινήσουν διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ.
Ο Ερντογάν έθεσε και πήρε όλα όσα ζητούσε για να συναινέσει στο αίτημα των δύο χωρών, εξέλιξη, που όπως φαίνεται άφησε ευχαριστημένους όλους τους νατοϊκούς εταίρους του. Η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι αποδέχθηκαν όλες τις τουρκικές απαιτήσεις και αιτιάσεις για δήθεν τρομοκρατία και συμφώνησαν να άρουν το εμπάργκο όπλων προς αυτήν. Οι δύο χώρες δηλώνουν με κατηγορηματικό τρόπο ότι «δεν θα παράσχουν υποστήριξη στο YPG/PYD (σ.σ. το «παρακλάδι» του ΡΚΚ στην Τουρκία), αλλά και στην οργάνωση του περιγράφεται ως FETO στην Τουρκία». Περαιτέρω, οι δύο χώρες «επιβεβαιώνουν ότι το ΡΚΚ είναι μία απαγορευμένη τρομοκρατική οργάνωση. Η Φινλανδία και η Σουηδία δεσμεύονται να αποτρέψουν δραστηριότητες του ΡΚΚ και όλων των άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων και των παρακλαδιών τους, καθώς και πράξεις από άτομα σε ομάδες ή δίκτυα συνδεόμενα ή εμπνεόμενα από αυτές τις τρομοκρατικές οργανώσεις». Με βάση το Μνημόνιο οι δύο χώρες θα αυστηροποιήσουν τις αντι-τρομοκρατικές τους νομοθεσίες! Κι αυτό για χάρη της Άγκυρας.
ΣΕ σχέση με τη συνεργασία ΝΑΤΟ – ΕΕ, η Σουηδία και η Φινλανδία δεσμεύονται για την ισχυρότερη δυνατή συνεργασία της Τουρκίας. Να ενισχύσουν τη σχέση αυτή και να βοηθήσουν την Τουρκία, να τη στηρίξουν. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο ζητά διαχρονικά η Τουρκία και το θέτει σε κάθε περίπτωση. Η Σουηδία και η Φινλανδία, λοιπόν, δεσμεύτηκαν να πουλάνε όπλα στην Τουρκίακαι να στηρίξουν τη συμμετοχή της σε πρωτοβουλίες κοινής εξωτερικής Πολιτικής ΕΕ.
ΤΟ θέμα αυτό είχε… ταλαιπωρήσει το νατοϊκό στρατόπεδο, οι βασικοί παίκτες είχαν αναλώσει χρόνο και κόπο για να «πειστεί» η κατοχική Τουρκία. Ο τρόπος, βέβαια, πάντα είναι ο ίδιος. Η Άγκυρα γνωρίζει τη μέθοδο, έχει τα εργαλεία και πάντα καταφεύγει στην ίδια οδό: Το ανατολίτικο παζάρι. Πώς βρέθηκε να είναι μέρος των συζητήσεων για την ένταξη δύο χωρών στο ΝΑΤΟ; Ούτε γειτονικές της χώρες είναι ούτε και επηρεάζεται από τις επιλογές τους. Απλά η κατοχική δύναμη λειτούργησε με τον γνωστό της τρόπο και βρήκε ανταπόκριση. Οι εκβιασμοί της βρήκαν έδαφος και προχώρησαν. Γι’ αυτό και δεν έχουν κανένα λόγο οι Τούρκοι, όταν προκύπτει θέμα, να μπαίνουν σφήνα και να θέτουν τις αξιώσεις τους.
ΤΟ ζήτημα που εγείρεται δεν είναι τόσο η γνωστή και επαναλαμβανόμενη στάση και η συμπεριφορά της κατοχικής Τουρκίας καθώς αυτή είναι αποτέλεσμα της ανοχής που επιδεικνύει έναντί της η λεγόμενη διεθνής κοινότητα. Η ανοχή, που επιδεικνύουν οι εταίροι της στο ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα εισπράττει τη στάση αυτή έναντί της, ότι όλοι της ανάβουν το πράσινο για να συμπεριφέρεται με αυτό τον ακραίο και ετσιθελικό τρόπο. Και ποιος πληρώνει τον λογαριασμό; Όλοι οι υπόλοιποι, συνήθως οι πιο αδύνατοι αλλά και οι αρχές και αξίες του διεθνούς δικαίου. Στο ΝΑΤΟ ως Οργανισμό μπορεί να μην ασχολούνται με αυτά, αλλά τα κράτη-μέλη οφείλουν να εφαρμόζουν αυτές τις αρχές. Δύο δημοκρατικές χώρες, λοιπόν, η Φινλανδία και η Σουηδία, υπέκυψαν στις αξιώσεις της Άγκυρας με την ενθάρρυνση των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου