Του Ν.Λυγερού
Για πρώτη φορά στην ιστορία της Βουλής των Ελλήνων αναφέρθηκε άμεσα και επί του πρακτέου, το θέμα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Αναφέρθηκαν σε αυτήν και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση μέσω πρωθυπουργού, υπουργών, προέδρων και βουλευτών. Αυτό είναι η απόδειξη ότι έχουμε όντως φθάσει σε μια πολιτική ωριμότητα που επιτρέπει να εξετάσουμε και σε αυτό το πλαίσιο το Νομοσχέδιο θέσπισης ΑΟΖ. Με άλλα λόγια πρέπει τώρα να προχωρήσουμε και στο τεχνοκρατικό επίπεδο της ΑΟΖ. Προτείνουμε ήδη ως υπόδειγμα, για να μιλάμε συγκεκριμένα, θέσπισης ελληνικής ΑΟΖ, την τροποποίηση θέσπισης της Κυπριακής ΑΟΖ του 2004. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ένα χειροπιαστό παράδειγμα που λειτουργεί εδώ και χρόνια και είναι βέβαια αποδεκτό από τον ΟΗΕ. Έτσι γίνεται αντιληπτό από όλους ότι δεν αναζητούμε ούτε μια ριψοκίνδυνη θέσπιση, όπως λένε οι μη ειδικοί του θέματος, ούτε μια νομική καινοτομία.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της Βουλής των Ελλήνων αναφέρθηκε άμεσα και επί του πρακτέου, το θέμα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Αναφέρθηκαν σε αυτήν και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση μέσω πρωθυπουργού, υπουργών, προέδρων και βουλευτών. Αυτό είναι η απόδειξη ότι έχουμε όντως φθάσει σε μια πολιτική ωριμότητα που επιτρέπει να εξετάσουμε και σε αυτό το πλαίσιο το Νομοσχέδιο θέσπισης ΑΟΖ. Με άλλα λόγια πρέπει τώρα να προχωρήσουμε και στο τεχνοκρατικό επίπεδο της ΑΟΖ. Προτείνουμε ήδη ως υπόδειγμα, για να μιλάμε συγκεκριμένα, θέσπισης ελληνικής ΑΟΖ, την τροποποίηση θέσπισης της Κυπριακής ΑΟΖ του 2004. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ένα χειροπιαστό παράδειγμα που λειτουργεί εδώ και χρόνια και είναι βέβαια αποδεκτό από τον ΟΗΕ. Έτσι γίνεται αντιληπτό από όλους ότι δεν αναζητούμε ούτε μια ριψοκίνδυνη θέσπιση, όπως λένε οι μη ειδικοί του θέματος, ούτε μια νομική καινοτομία.