
Έτσι, καθώς και από το συναξάρι της αποψινής βραδυάς,
καλούμαστε να στοχασθούμε πάνω στους «εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα
κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας την πορφυραν χλαίναν, τον κάλαμον,
τον σπόγγον, το όξος, τους ήλιους, την λόγχην, καί προ πάντων τον
σταυρόν και τον θάνατον, α δι’ ημάς εκών κατεδέξατο…», αφήνουμε το νου
μας σε ένα γλυκό πνευματικό μετεωρισμό και με αφετηρία τα πραγματικά
γεγονότα του πάθους, αναλογιζόμαστε του Χριστού μας την οδύνη πάνω στο
Σταυρό.