Η δράση του Αλέξανδρου Παπάγου κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο (Β΄ Μέρος)

 

Ο αρχιστράτηγος Παπάγος στο μέτωπο της Βορείου Ηπείρου. Πηγή εικόνας: benaki.org, Φωτογράφος: Δημήτρης Α. Χαρισιάδης

Του Στέλιου Καραγεώργη,

Σε συνέχεια των όσων αναφέρθηκαν στο προηγούμενο άρθρο, στις αρχές Ιανουαρίου του 1941, ο ελληνικός στρατός ξαναρχίζει την προέλασή του και μέχρι τις 25 του ίδιου μήνα έχει καταλάβει πλήρως την περιοχή της Κλεισούρας. Ωστόσο, η συνεχής ενίσχυση των ιταλικών δυνάμεων και η κακοκαιρία δεν επιτρέπουν περαιτέρω βελτίωση των ελληνικών θέσεων. Από την αρχή του πολέμου ο Ιωάννης Μεταξάς και ο Αλέξανδρος Παπάγος είχαν αρνηθεί την παροχή χερσαίας βρετανικής βοήθειας προς αποφυγή προκλήσεως του Αδόλφου Χίτλερ. Παράλληλα, η προσφερόμενη από τους Άγγλους βοήθεια δεν θα επαρκούσε ώστε να παίξει καταλυτικό ρόλο και, ταυτόχρονα, θα αποδυνάμωνε τις συμμαχικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνταν στη Βόρεια Αφρική. Εντούτοις, μετά τον θάνατο του Πρωθυπουργού στις 29 Ιανουαρίου η βοήθεια γίνεται δεκτή και μέχρι τις αρχές Απριλίου εγκαθίστανται στη χώρα 60.000 Βρετανοί στρατιώτες.

Αφιέρωμα 28η Οκτωβρίου 1940: Η επέτειος του ΟΧΙ

 

Είναι αξημέρωτα της Δευτέρας της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν ένας επίμονος ήχος από σειρήνες μεταφέρει την είδηση του πολέμου, που είχε αρχίσει ουσιαστικά 2,5 μήνες πριν, στις 15 Αυγούστου, με τη βύθιση του ευδρόμου «Ελλη».

Σύμφωνα με άρθρο της ιστορικού, Μαρίνας Πετράκη, σητν «Καθημερινή», αυτό το χρονικό διάστημα δόθηκε ο χρόνος στην ελληνική κυβέρνηση να εντείνει τις προσπάθειες για ολοκλήρωση της στρατιωτικής και πολιτικής προετοιμασίας της χώρας, η οποία επί της ουσίας είχε ξεκινήσει τρία χρόνια πριν με την κατασκευή της οχυρωματικής γραμμής στα βόρεια σύνορα (Γραμμής Μεταξά) για να αντιμετωπισθεί ενδεχόμενη επίθεση από την Βουλγαρία.

Πομπηία: Αυτοί που επέζησαν για να πουν την ιστορία της καταστροφής

 

Οι αποθήκες της Πομπηίας είναι γεμάτες από αντικείμενα και πτώματα των ανθρώπων που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την έκρηξη του Βεζούβιου. [Credit: Alessandra Benedetti/Corbis via Getty Images/Ideal Image]

Τα απόκοσμα εκμαγεία των θυμάτων της έκρηξης του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. σκιαγραφούν μια ερημική εικόνα της καταστροφής που προκάλεσε το ηφαίστειο στις αρχαίες πόλεις κοντά στη σημερινή Νάπολη. Η Πομπηία μετατράπηκε σε μια χρονοκάψουλα 2.000 ετών, όταν η πόλη καλύφθηκε από στρώματα τέφρας και πυροκλαστικών ροών. Τους τελευταίους δύο αιώνες, οι αρχαιολόγοι έχουν σταδιακά «ξεσκεπάσει» την Πομπηία και το γειτονικό Ερκολάνο (Herculaneum), εντοπίζοντας καθημερινά κατάλοιπα της ρωμαϊκής τέχνης, αρχιτεκτονικής και διατροφής. Ωστόσο, λιγότερη προσοχή έχει δοθεί στα αντικείμενα που λείπουν από τις πόλεις, και στους ανθρώπους που τα μετέφεραν καθώς διέφευγαν από την καταστροφική ισχύ του Βεζούβιου.