Στις αρχές του 1822 ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος με αρχηγούς τον αντιναύαρχο Καρά Πεπέ Αλή και τον αιγύπτιο υποναύαρχο Ισμαήλ Γιβραλτάρ βγήκε από τον Ελλήσποντο με διαταγή να πλεύσει προς την Πάτρα, προκειμένου να ανεφοδιάσει τους πολιορκούμενους από τους Έλληνες επαναστάτες, Τούρκους. Στο κατόπι του βρέθηκε στόλος 63 ελληνικών πλοίων από τα Ψαρά, την Ύδρα και τις Σπέτσες με αρχηγούς τον Νικολή Αποστόλη, τον Ανδρέα Μιαούλη και τον Γκίκα Τσούπα.
Το «1922» «δουλεύει» στη σημερινή πραγματικότητα, συνεχίζεται στην Κύπρο και το Αιγαίο, απειλεί τη Θράκη και τα νησιά, καθορίζει τους προσανατολισμούς της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής, σφραγίζει καθοριστικά το μέλλον μας. Ή μήπως δεν αποτελεί εθνοκάθαρση και πολιτιστική γενοκτονία ο εξανδραποδισμός των 200.000 Ελλήνων της Βόρειας Κύπρου;
Και το αίτημα που μας θέτει η ιστορία δεν είναι η λήθη, δεν είναι η εγκατάλειψη των «χαμένων πατρίδων», όπως ισχυρίζονται οι ανιστόρητοι, αλλά η αναβίωσή τους σε μια εσωτερικότητα, απαραίτητη για να ολοκληρώσουμε την υπέρβαση της διχοτόμησης, αυτού του τραγικού διπόλου , ελληνισμού-μικροελλαδισμού που μας σακατεύει.
Του ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ
Κατά τη διάρκεια της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2021 στη Γενεύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, η τουρκική πλευρά υποστήριξε λύση δύο χωριστών κυρίαρχων κρατών τα οποία θα συνεργάζονται για θέματα υψηλής πολιτικής. Η θέση αυτή παραπέμπει σε συνομοσπονδία. Άλλωστε ο ηγέτης του κατοχικού μορφώματος Ερσίν Τατάρ μίλησε για κοινή εκπροσώπηση στο εξωτερικό. Έκτοτε, το χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών μεγάλωσε ακόμη περισσότερο. Η ελληνοκυπριακή πλευρά τονίζει την ετοιμότητα για επανέναρξη του διαλόγου από το σημείο διακοπής τους στο Κραν Μοντάνα και η τουρκοκυπριακή πλευρά θεωρεί ότι η αναζήτηση λύσης ομοσπονδίας έχει ξεπεραστεί.
ΤΗΝ τελευταία περίοδο, η κατοχική Τουρκία προβαίνει σε διάφορες κινήσεις, ανοίγματα προς χώρες
Έκθεση που δημοσιεύτηκε από το Ίδρυμα Πολιτικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών (SETA), τη χρηματοδοτούμενη από την τουρκική κυβέρνηση δεξαμενή σκέψης του κυβερνώντος κόμματος, αναφέρει ότι η διπλωματική και στρατιωτική ισορροπία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει επιδεινωθεί εις βάρος της Τουρκίας και ότι θα ήταν καλύτερο για την Άγκυρα να εγκαταλείψει την αγορά μιας δεύτερης παρτίδας πυραύλων S-400 από τη Ρωσία, προκειμένου να επιτύχει μια λεπτή ισορροπία στις διμερείς σχέσεις.
«Η ενταξιακή της διαδικασία, την οποία η Ελλάδα με γενναιότητα υποστήριξε έχει ουσιαστικά τελματώσει», επισήμανε ο υπουργός Εξωτερικών, προσθέτοντας όμως ότι υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα της τουρκικής κοινωνίας που εξακολουθεί να πιστεύει στις ευρωπαϊκές αξίες, στην προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των γυναικών.
Στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Αφρικής στις Βρυξέλλες, ο αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης συναντήθηκε με τον Σομαλό Υπουργό Εξωτερικών Abdisaid Muse Ali, ο οποίος σε μια πρωτοφανή επίδειξη άγνοιας, κατηγόρησε κεκαλυμμένα την Ελλάδα ότι εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό!
«Προέτρεψα την Ελλάδα να μην πολιτικοποιεί τους μετανάστες, να τηρήσει το διεθνές δίκαιο και να προστατεύσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», έγραψε στο twitter του ο Σομαλός, ο οποίος ενστερνίστηκε τις τουρκικές θέσεις, αγνοώντας ότι η Άγκυρα είναι αυτή που κάνει τα όσα προανέφερε.
Ενώ η συνοχή και η συλλογική βούληση δοκιμάζονται στο ΝΑΤΟ, ενόψει της επιμονής του Κρεμλίνου να διατηρήσει την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης αποφεύγοντας παράλληλα την περαιτέρω διεύρυνση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, η Τουρκία επιλέγει να εστιαστεί σε έναν δυνάμει αντίπαλο, που όμως είναι μέλος του ΝΑΤΟ από την μακρινή δεκαετία του 1950 όπως και η ίδια.
Οι νέες «διερευνητικές επαφές» (διερευνητικές συνομιλίες -exploratory talks- είναι ο διεθνής όρος) θα πρέπει οπωσδήποτε να αναβληθούν τη στιγμή που η Τουρκία ουσιαστικά επιχειρεί να "γκριζάρει" και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Η σχέση Τουρκίας και Ιράν δεν χρονολογείται στη νεότερη ιστορία, αρχίζει λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, όταν το 1923 ανέλαβε ως πρώτος Πρόεδρος της Τουρκίας ο Κεμάλ Ατατούρκ, και στο Ιράν ανέλαβε Σάχης μετά από πραξικόπημα ο Τουρκόφωνος Αζέρος Ρέζα Παχλαβί το 1925. Προς τεκμηρίωση αυτού όταν το 1934 ο Σάχης επισκέφθηκε την Τουρκία, συνομίλησε στα Τουρκικά- Αζέρικα με τον Ατατούρκ απευθείας, με πλήρη κατανόηση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οποιοσδήποτε παρατηρητής της λιβυκής πολιτικής σκηνής έχει συνειδητοποιήσει ότι τα γεγονότα έχουν ανατραπεί, με το Κοινοβούλιο να διορίζει τον Φατχί Μπασάγκα νέο πρωθυπουργό, ενώ ο σημερινός πρωθυπουργός, Αμπντέλ Χαμίντ Νταμπάιμπα, είναι αποφασισμένος να αρνείται να παραδώσει την εξουσία, αψηφώντας τη Βουλή των Αντιπροσώπων, γράφει η Al Arabiya.
Καθώς ο Νταμπάιμπα επιδιώκει να συγκεντρώσει τη μεγαλύτερη λαϊκή υποστήριξη, υποσχόμενος τη διεξαγωγή εκλογών τον προσεχή Ιούνιο, οι οποίες μπορεί να δελεάσουν πολλούς Λίβυους που επιθυμούν αλλαγή, ενώ, σύμφωνα με πηγές των Al-Arabiya / Al-Hadath ανέφεραν σήμερα, Σάββατο, ότι ο Μπασάγκα συναντήθηκε χθες το απόγευμα με αξιωματούχους και ηγέτες της πόλης Μισράτα -από την οποία κατάγεται ο αντίπαλός του. Μάλιστα, τους παρουσίασε το σχέδιο της κυβέρνησής του.
Στη δήλωση του ο κ.Εμφιετζόγλου αναφέρει:
Ανεπαρκής η παράταση λειτουργίας των Λιγνιτικών Μονάδων
Και δικαιολογούν αυτή τη βεβαιότητα με τις εκθέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, τις οποίες μάλιστα ο Αμερικανός πρόεδρος εκθείασε.
Επειδή το θέμα τίθεται τις τελευταίες 24 ώρες για την ικανότητα (με ή χωρίς εισαγωγικά) των μυστικών υπηρεσιών -και δεν αναφερόμαστε μόνο στη CIA- να γνωρίζουν τι έχει στο μυαλό του ο Βλαντιμίρ Πούτιν, οι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, οι υπηρεσίες δεν έκαναν λάθος.
