Ο Μεταξάς είχε πει το ΟΧΙ ήδη από το 1938!

 

Πολλά έχουν λεχθεί κατά του Ιωάννη Μεταξά αναφορικά με τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-41. Σύμφωνα με συγκεκριμένη άποψη ο Μεταξάς ήταν απλώς ένας «γερμανόφιλος» που ήθελε να πει ΝΑΙ στο ιταλικό τελεσίγραφο, αλλά ο ελληνικός λαός είπε το όχι.

Η άποψη αυτή εκπορευόμενη από αριστερούς κύκλους που έγινε κυρίαρχη στην Ελλάδα στην καταστροφική – κατά τον γράφοντα – δεκαετία του 1980, είχε στόχο να ακυρώσει δεδομένες ιστορικές σταθερές. Πολλά μπορούν να λεχθούν για τον Ιωάννη Μεταξά. Ένα μόνο δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει κάποιος – βλάκα! Ο Μεταξάς είχε ζήσει τον Εθνικό Διχασμό. Γνώριζε ότι η Ελλάδα δεν είχε ελπίδες επιβίωσης αν δεν συνταχθεί με τις ναυτικές δυνάμεις της Ευρώπης (Βρετανία) και όχι τις ηπειρωτικές (Γερμανία).  Στόχος του τουλάχιστον από το 1938 ήταν όχι απλώς η προσέγγιση με τη Βρετανία, αλλά η συμμαχία με τη Βρετανία.

Ο τορπιλισμός στο Θερμαϊκό από τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση. 18 Οκτωβρίου 1912.

 

Γράφει ο Βασίλειος Νικόλτσιος

Λίγοι ίσως γνωρίζουν στη Θεσσαλονίκη το λόγο για τον οποίο στήθηκε δίπλα στο Λευκό Πύργο η μαρμάρινη προτομή του Ναυάρχου Νικόλαου Βότση (Υποπλοιάρχου το 1912). Ο Βότσης με το βλέμμα του καρφωμένο προς το λιμενοβραχίονα της Θεσσαλονίκης θα ατενίζει αιώνια το σημείο έξω από το λιμάνι, όπου βύθιζε στις 18 Οκτωβρίου του 1912 με ριψοκίνδυνη ενέργεια την τουρκική θωρηκτή κορβέτα «Φετχί Μπουλέντ».

Ο Υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης (1877-1931), Υδραίος στην καταγωγή ήταν γιος του Ιατρού Βότση και εγγονός του Νικολάου Βότση υποπλοιάρχου στον «Άρη» του Αναστασίου Τσαμαδού στη ναυμαχία της Σφακτηρίας (1825). Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (1892-6), πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 πάνω στο θωρηκτό «Ύδρα» και αργότερα μετεκπαιδεύτηκε στο γαλλικό ναυτικό. Πανύψηλος, κομψός με αδρά και ευγενή χαρακτηριστικά, κοσμοπολίτης ήταν γνωστότατος στα αθηναϊκά σαλόνια.