Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2025

«Μεσολόγγι 1826»: το ετήσιο ημερολόγιο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου

 

Εθνικό Ιστορικό Μουσείο αφιερώνει το Ημερολόγιο του 2026 στο Μεσολόγγι.


Mε αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την Έξοδο του Μεσολογγίου, η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο αφιερώνει το Ημερολόγιο του 2026 στο Μεσολόγγι.

«Ιερός βωμός», «Φρούριο τ’ ουρανού», «Πόλη των Tιμών», «Γη μοιρόγραφτη, Γη στοιχειωμένη». Καημένο Μεσολόγγι, Αθάνατο Μεσολόγγι. Λίγες φορές μια ταπεινή πολίχνη έχει υμνηθεί με τόση θέρμη από ποιητές και λογοτέχνες, σε διάφορες εποχές και γλώσσες. Το 1826, όμως, το Μεσολόγγι παύει να είναι απλώς μια πόλη, γίνεται ένας τόπος ιδεατός, ο οποίος συνοψίζει όλους τους συμβολισμούς που αποδόθηκαν στον ελληνικό αγώνα για την Ανεξαρτησία.

Men Are No Longer Safe


Πόσες φορές μας έχουν πει ως άντρες «Ευτυχισμένη γυναίκα, ευτυχισμένη ζωή». Χαριτωμένη ομοιοκαταληξία. Τοξική πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα είναι ένα από τα πιο ύπουλα ψέματα που έχουν ειπωθεί ποτέ σε άνδρες. Αυτή η μικρή φράση έχει χρησιμοποιηθεί για να ντροπιάσει τους άνδρες στη σιωπή εδώ και δεκαετίες. Λέει στους συζύγους ότι ο μόνος σκοπός τους είναι να την κρατήσουν ευτυχισμένη. ακόμα κι αν του κοστίσει τη λογική, την υγεία ή την αξιοπρέπειά του. Ίσως ακόμη και την υγεία ή τη ζωή του. Είναι ο ίδιος ο ορισμός της απόρριψης των ανθρώπων ως ανθρώπινα όντα όπου καθορίζει την αξία τους αποκλειστικά και αποκλειστικά από την ευτυχία της και μόνο από την ευτυχία της.

When Feminism is Child Abuse (Όταν ο φεμινισμός είναι παιδική κακοποίηση)


Feminist mothers’ (and some fathers’) words to their sons reveal insidious anti-male prejudice (Τα λόγια των φεμινιστριών μητέρων (και ορισμένων πατέρων) προς τους γιους τους αποκαλύπτουν ύπουλη προκατάληψη κατά των ανδρών)

Janice Fiamengo

Σε ένα πρόσφατο βίντεο κλιπ, μια μητέρα λέει πώς εμπόδισε την πεντάχρονη κόρη της να ζητήσει συγγνώμη. Οι συγγνώμες της κόρης, οι οποίες έτειναν να γίνονται όταν της έλεγαν «Όχι», ήταν μια κόκκινη σημαία, σημείωσε η μαμά, για την υπερβολική ανησυχία της κόρης της για τους άλλους. Η μητέρα θέλει η κόρη της να νιώθει άνετα να υπερασπίζεται τον εαυτό της. Θέλει να «πιάνει χώρο» και, πάνω απ' όλα, να μην λυπάται που θέλει πράγματα.