Τίτλος του άρθρου: “Congress Holds the Key to the Balance of Airpower between Turkey and Greece” (“Το Κογκρέσο κρατά το κλειδί για την “ισορροπία” της αεροπορικής δύναμης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας”)
Το 2019, υποτιμώντας την αντίδραση των συμμάχων της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, ο Erdogan αποφάσισε να αγοράσει το ρωσικής κατασκευής σύστημα αεράμυνας S-400, το πρώτο τέτοιο σύστημα που αγοράστηκε από κράτος μέλος του ΝΑΤΟ.
Το κόστος για τον Τούρκο φορολογούμενο ήταν 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Το σύστημα παραμένει «αποσυσκευασμένο», καθώς ο Erdogan φοβάται περαιτέρω δυτικές κυρώσεις, εάν αναπτύξει πραγματικά τους S-400.
Σε απάντηση για αυτή την απόφαση, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στην Τουρκία και η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολυεθνική κοινοπραξία, που κατασκευάζει τη νέα γενιά μαχητικών αεροσκαφών F-35, απέβαλε την Τουρκία από τη συνεργασία.
Το κόστος για τον Τούρκο φορολογούμενο ήταν άλλα 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, η οποία έχει αποβληθεί από την κοινοπραξία, θα στερηθεί συμβάσεων αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων την επόμενη δεκαετία.
Η παραγγελία των S-400 από τη Ρωσία είχε για την Τουρκία μία καθαρή απώλεια 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτή ήταν μόνο η οικονομική απώλεια για μια χώρα, όπου το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν εξακολουθεί να είναι γύρω στα 9.500 δολάρια – το δεύτερο χαμηλότερο στην Ευρώπη, μετά την Αλβανία. Φαίνεται, όμως, ότι η απόφαση για τους S-400 θα κοστίσει και γεωστρατηγικά στην Τουρκία.
Η Τουρκία, με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, είχε παραδοσιακά μια αποτρεπτική αεροπορία, κατά τη διάρκεια και μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Το 2022, η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (TuAF) κατέλαβε την 21η θέση στην παγκόσμια κατάταξη αεροπορικών δυνάμεων. Ωστόσο, μία απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016 οδήγησε σε εκκαθαρίσεις, μεταξύ άλλων, της TuAF, με αποτέλεσμα να μείνει με λιγότερους από 400 πιλότους. Η τουρκική αεροπορία αναγκάστηκε να στρατολογήσει Πακιστανούς πιλότους για τις αποστολές των F-16.
Η τουρκική αεροπορία λειτουργεί μοίρες μαχητικών αεροσκαφών τέταρτης γενιάς αμερικανικής κατασκευής F-16 και παλαιότερων F-4. Σήμερα, ο τουρκικός στρατός έχει στο απόθεμά του συνολικά 270 αεροσκάφη F-16C/D, όλα μοντέλα Block 30/40/50.
Τα περισσότερα από αυτά τα αεροσκάφη θα πρέπει να καταργηθούν σταδιακά μέσα στα επόμενα 10 έως 12 χρόνια, ανάλογα με τις αναβαθμίσεις τους. Άρα, αυτό σημαίνει ότι η αεροπορία της Τουρκίας θα βρεθεί σε μια άβυσσο.
Εν τω μεταξύ, στις απέναντι ακτές του Αιγαίου, η αντίπαλη Ελλάδα έχει λάβει μέτρα, για να αλλάξει το ισοζύγιο αεροπορικής ισχύος προς όφελός της. Η Ελλάδα τον Ιανουάριο παρουσίασε τις πρόσφατα αποκτηθείσες αμυντικές της ικανότητες, πετώντας έξι νέα μαχητικά αεροσκάφη Rafale πάνω από την Ακρόπολη, λίγες ώρες μετά την άφιξή τους από τη Γαλλία – αξίας 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Κατά ειρωνικό τρόπο, τον Ιούνιο, η Ελλάδα έστειλε επίσημο αίτημα στις ΗΠΑ για την αγορά 20 μαχητικών αεροσκαφών F-35 – τα οποία η Τουρκία θα αγόραζε, εάν ο Erdogan δεν επέμενε να αγοράσει τους ρωσικούς S-400 που δεν ξεπακέταρε ποτέ.
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ – καταλήγει το δημοσίευμα – θα πρέπει να λάβει υπόψη μια πολιτική προοπτική στη στρατιωτική ισορροπία του Αιγαίου – πέραν των 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων περίπου για την αμερικανική βιομηχανία – εάν και όταν αποφασίσει για μια πώληση F-16 στην Τουρκία:
Η Τουρκία, θεωρητικά, είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ, αλλά την τελευταία δεκαετία, η άκαμπτη αντιδυτική ιδεολογία του Erdogan έχει φέρει την Τουρκία πιο κοντά σε κράτη ίδιας ιδεολογίας, όπως η Ρωσία και το Ιράν.
Δεν πρέπει να επιτραπεί στον Erdogan η πρόσβαση σε κρίσιμα οπλικά συστήματα, με τα οποία μπορεί να απειλήσει περαιτέρω την Ελλάδα, μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η περαιτέρω κλιμάκωση στο Αιγαίο δεν είναι προς το συμφέρον κανενός στη Δύση, καταλήγει το άρθρο.
ΠΗΓΗ: Ινστιτούτο Gatestone σε άρθρο γνώμης του Burak Bekdil – “Congress Holds the Key to the Balance of Airpower between Turkey and Greece”
ΠΗΓΗ hellasjournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου