Από την τοπική στην μεγάλη εικόνα
Του Ν. Λυγερού
Η προσέγγιση του κόσμου αποκλειστικά από την τοπική εικόνα δεν προσφέρει πολλές δυνατότητες εκ φύσης. Πρέπει αυτό να γίνει αντιληπτό και από τους φορείς που νομίζουν σε διάφορα επίπεδα ότι μπορούν να διαχειριστούν προβλήματα, τα οποία βλέπουν με τοπικό τρόπο δίχως αυτό να σημαίνει ότι το ίδιο είναι τοπικό. Στην πραγματικότητα συχνά έχουν να λύσουν προβλήματα που έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια από την αρμοδιότητά τους. Με άλλα λόγια, η επίλυση του προβλήματος δεν μπορεί να ενταχθεί στο αρχικό πλαίσιο και κατά συνέπεια δεν πρόκειται να βρεθεί η λύση. Σε αυτή τη φάση της διάγνωσης πρέπει να γίνει το zoom out για να εντοπισθεί η μεγάλη εικόνα. Δίχως αυτό δεν γίνεται ούτε η μερική επίλυση του προβλήματος και δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στάδια. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι υποθέσεις που αφορούν την αναγνώριση των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς.
Η διάγνωση του θέματος είναι απαραίτητη για να υποστηριχθεί στη συνέχεια, η τεχνική της επίλυσης. Αυτό το παράδειγμα ανήκει στο εθνικό επίπεδο για να καταλήξει σε διεθνή αναγνώριση. Έτσι η τοπικιστική προσέγγιση δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε επιμερώς. Μια συγκροτημένη στρατηγική με συντονισμένες κινήσεις πρέπει να αξιοποιεί διάφορα επίπεδα αλλά πάντα αυτό να εξετάζεται από το ανώτερο επίπεδο. Έτσι ώστε υπηρεσιακά να υπάρξει ένα στρατηγικό μείγμα κι όχι απλώς μια γραμμική πορεία που μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με εμπόδια ενώ γίνεται να τα αποφύγουμε με τα άλλα επίπεδα που λειτουργούν ως εναλλακτικές οδοί για την επίλυση.
Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν, οι μίζερες προσεγγίσεις παραμένουν μίζερες και δεν αλλάζουν απολύτως τίποτα στην κατάσταση. Διότι μόνο με έργα εμβέλειας αλλάζει η Ελλάδα και αποκτά μέλλον. Σε αυτά τα έργα καταλογίζουμε την ελληνική ΑΟΖ με το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector, με τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, τον ελληνικό ζεόλιθο με όλες τις εφαρμογές του, η ελληνική καινοτομία σε διεθνές επίπεδο. Διότι δεν είναι μόνο ανάλογα με την Εγνατία Οδό ή την Ιονία Οδό ή ακόμα και με τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, αλλά τις ξεπερνούν κατά πολύ, διότι δίνουν άλλες δυνατότητες και προοπτικές σε βάθος χρόνου με την έννοια ότι δεν είναι μόνο έργα τελικά, αλλά έργα εκκίνησης για άλλες διαδικασίες. Λειτουργούν δηλαδή ως καταλυτικά στοιχεία και πλατφόρμες εφαρμογών. Με αυτήν την έννοια οι δύο τριμερείς είναι τόσο σημαντικές, διότι αποτελούν το νομικό και το στρατηγικό υπόβαθρο των εποικοδομητικών λύσεων που αναζητεί η πατρίδα μας μέσω των εξελίξεων της Ανατολικής Μεσογείου και των υποδομών και δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα έργα εμβέλειας δεν είναι μόνο έργα του τύπου ΕΣΠΑ, έχουν άλλο υπόβαθρο και μεγαλύτερες επιπτώσεις. Γι’ αυτό το λόγο οι καθυστερήσεις που προέρχονται από τη γραφειοκρατία και τον δογματισμό όχι μόνο δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα για το μέλλον της πατρίδας, επίσης λειτουργούν ανασταλτικά και αρνητικά όσον αφορά στην εθνική αξιοπιστία σε σχέση με τις άλλες χώρες εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει, λοιπόν, να αποφύγουμε αυτά τα εμπόδια για να προχωρήσουμε πιο πέρα από τα όρια της μιζέριας.
Του Ν. Λυγερού
Η προσέγγιση του κόσμου αποκλειστικά από την τοπική εικόνα δεν προσφέρει πολλές δυνατότητες εκ φύσης. Πρέπει αυτό να γίνει αντιληπτό και από τους φορείς που νομίζουν σε διάφορα επίπεδα ότι μπορούν να διαχειριστούν προβλήματα, τα οποία βλέπουν με τοπικό τρόπο δίχως αυτό να σημαίνει ότι το ίδιο είναι τοπικό. Στην πραγματικότητα συχνά έχουν να λύσουν προβλήματα που έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια από την αρμοδιότητά τους. Με άλλα λόγια, η επίλυση του προβλήματος δεν μπορεί να ενταχθεί στο αρχικό πλαίσιο και κατά συνέπεια δεν πρόκειται να βρεθεί η λύση. Σε αυτή τη φάση της διάγνωσης πρέπει να γίνει το zoom out για να εντοπισθεί η μεγάλη εικόνα. Δίχως αυτό δεν γίνεται ούτε η μερική επίλυση του προβλήματος και δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στάδια. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι υποθέσεις που αφορούν την αναγνώριση των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς.
Η διάγνωση του θέματος είναι απαραίτητη για να υποστηριχθεί στη συνέχεια, η τεχνική της επίλυσης. Αυτό το παράδειγμα ανήκει στο εθνικό επίπεδο για να καταλήξει σε διεθνή αναγνώριση. Έτσι η τοπικιστική προσέγγιση δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε επιμερώς. Μια συγκροτημένη στρατηγική με συντονισμένες κινήσεις πρέπει να αξιοποιεί διάφορα επίπεδα αλλά πάντα αυτό να εξετάζεται από το ανώτερο επίπεδο. Έτσι ώστε υπηρεσιακά να υπάρξει ένα στρατηγικό μείγμα κι όχι απλώς μια γραμμική πορεία που μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με εμπόδια ενώ γίνεται να τα αποφύγουμε με τα άλλα επίπεδα που λειτουργούν ως εναλλακτικές οδοί για την επίλυση.
Με έργα εμβέλειας αλλάζει η Ελλάδα
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν, οι μίζερες προσεγγίσεις παραμένουν μίζερες και δεν αλλάζουν απολύτως τίποτα στην κατάσταση. Διότι μόνο με έργα εμβέλειας αλλάζει η Ελλάδα και αποκτά μέλλον. Σε αυτά τα έργα καταλογίζουμε την ελληνική ΑΟΖ με το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector, με τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, τον ελληνικό ζεόλιθο με όλες τις εφαρμογές του, η ελληνική καινοτομία σε διεθνές επίπεδο. Διότι δεν είναι μόνο ανάλογα με την Εγνατία Οδό ή την Ιονία Οδό ή ακόμα και με τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, αλλά τις ξεπερνούν κατά πολύ, διότι δίνουν άλλες δυνατότητες και προοπτικές σε βάθος χρόνου με την έννοια ότι δεν είναι μόνο έργα τελικά, αλλά έργα εκκίνησης για άλλες διαδικασίες. Λειτουργούν δηλαδή ως καταλυτικά στοιχεία και πλατφόρμες εφαρμογών. Με αυτήν την έννοια οι δύο τριμερείς είναι τόσο σημαντικές, διότι αποτελούν το νομικό και το στρατηγικό υπόβαθρο των εποικοδομητικών λύσεων που αναζητεί η πατρίδα μας μέσω των εξελίξεων της Ανατολικής Μεσογείου και των υποδομών και δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα έργα εμβέλειας δεν είναι μόνο έργα του τύπου ΕΣΠΑ, έχουν άλλο υπόβαθρο και μεγαλύτερες επιπτώσεις. Γι’ αυτό το λόγο οι καθυστερήσεις που προέρχονται από τη γραφειοκρατία και τον δογματισμό όχι μόνο δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα για το μέλλον της πατρίδας, επίσης λειτουργούν ανασταλτικά και αρνητικά όσον αφορά στην εθνική αξιοπιστία σε σχέση με τις άλλες χώρες εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει, λοιπόν, να αποφύγουμε αυτά τα εμπόδια για να προχωρήσουμε πιο πέρα από τα όρια της μιζέριας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου