Ο αγωγός East Med που θα διασχίσει την Ανατολική Μεσόγειο όχι μόνο έχει ενταχθεί στο Project of Common Interest της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πράγμα σημαντικό από μόνο του, καθώς είναι το ανάλογο που έγινε και με Interconnector EuroAsia την προηγούμενη χρονιά, αλλά επίσης θα χρηματοδοτηθεί η μελέτη του μ’ ένα ποσό της τάξης των δύο εκατομμυρίων ευρώ από την αρμόδια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι το σχέδιο που αφορά την Ελλάδα, την Ιταλία, το Ισραήλ και την Κύπρο, περνάει στο επόμενο στάδιο, αφού τώρα δεν είναι μόνο ένα όραμα τοπικό και θα ενταχθεί ως μελέτη σ’ ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο πιο ισχυρό που αποδεικνύει και το ενδιαφέρον του στον ενεργειακό τομέα.
Το γεγονός ότι αυτός ο αγωγός θα περάσει από τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας, δείχνει το στρατηγικό του ενδιαφέρον. Το μήκος του αγωγού είναι της τάξης των 1.700 χιλιομέτρων. Πιο συγκεκριμένα 150 χλμ Λεκάνη Λεβαντίνης – Κύπρος, 650 χλμ Κύπρος – Κρήτη, 400 χλμ Κρήτη – Πελοπόννησο, 500 χλμ Πελοπόννησο – Θεσπρωτία (ξηράς). Με αυτόν τον τρόπο θα φτάσει στο σημείο διασύνδεσης με τον αγωγό Ποσειδών. Αυτός ο αγωγός αυξάνει βέβαια τη διαφοροποίηση της πρόσβασης στην ενέργεια που είναι σημαντικός παράγοντας για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλει να αποφύγει την ολική εξάρτηση από παραδοσιακές πηγές. Με τον αγωγό East – Μed ενισχύεται όλη η έρευνα επί του πρακτέου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στρατηγικά μέτρα
Του Ν. Λυγερού
Μελλοντικές εξηγήσεις
Του Ν. ΛυγερούΤα σημερινά δεδομένα, όταν δεν τα ενώσουμε στο πλαίσιο της ενέργειας και της στρατηγικής, δεν γίνονται κατανοητά, γιατί δίνουν έμφαση σε πολιτικές διαστάσεις που δεν υπάρχουν, αλλά αναδεικνύονται τεχνητά από τις κομματικές διαφορές, λες και το πρόβλημα της πατρίδας είναι αποκλειστικά αυτό. Επί της ουσίας το θέμα μας είναι ότι δεν εξετάζουμε τις στρατηγικές μας προοπτικές και εγκλωβιζόμαστε μέσα στα οικονομικά προβλήματα του παρόντος που δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουμε μέλλον. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Μια χρονοστρατηγική ανάλυση των δεδομένων προσφέρει μια άλλη εικόνα στην κατάσταση και δίνει επί του πρακτέου μελλοντικές εξηγήσεις που δεν είναι ακόμα κατανοητές στους περισσότερους. Σε βάθος χρόνου η Ευρώπη δεν έχει ανάγκη από οικονομία, αλλά από ενέργεια, διότι αυτή είναι θεμελιακή για την εξέλιξη. Η οικονομία ζει ως επιφαινόμενο πάνω στην ενέργεια και τη στρατηγική, αλλά για τα άτομα που δεν έχουν εξοικειωθεί με στρατηγική σκέψη η οικονομία είναι πιο προσβάσιμη και άμεση. Οι δυσκολίες μας προέρχονται περισσότερο από προβλήματα διαχείρισης της ενέργειας παρά από οικονομικά θέματα, ακόμα και αν τα ονομάζουμε μ' αυτόν τον τρόπο για να είναι πιο απλά και κατανοητά. Η Ελλάδα ξοδεύει του κόσμου τα χρήματα για τους υδρογονάνθρακες επειδή δεν παράγει ακόμα στρατηγικές ποσότητες. Ενώ τώρα το μέλλον μας έχει αρχίσει με τα δεδομένα του Inteconnector EuroAsia, του αγωγού East-Med, των 20 θαλάσσιων οικοπέδων της Ελληνικής ΑΟΖ. Και οι δικοί μας αναρωτιούνται ακόμα πώς θα ξεπεράσουμε τις τωρινές δυσκολίες, ενώ τα εργαλεία του μέλλοντος είναι ήδη στα χέρια μας.
Διαχρονικές σχέσεις
Του Ν. ΛυγερούΈχει ενδιαφέρον όταν πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να συνάψουμε σχέσεις με κράτη που δεν είχαν ποτέ καμιά επαφή μαζί μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν ιδέα ούτε για τα βασικά στοιχεία της Χρονοστρατηγικής. Σε μεγάλες δομές που έχουν μια διαχρονική ύπαρξη η γεωστρατηγική έχει δομικά προβλήματα και καταρρέει ως εργαλείο μελέτης και πράξης, το βλέπουμε ξεκάθαρα στην περίπτωση του Βυζαντίου. Κατά συνέπεια σε πρώτο στάδιο, συγχρονικό, πρέπει να εξετάσουμε τοποστρατηγικά τα θέματα, για να αναδείξουμε τις σχέσεις και να αφήσουμε τις επαφές. Η τοποστρατηγική ήδη από μόνη της επιτρέπει όχι μόνο την μελέτη των δεδομένων σε μια ορθολογική βάση, αλλά προετοιμάζει το έδαφος για την χρονοστρατηγική ανάλυση των διακλαδώσεων και των διασταυρώσεων των γεγονότων. Η τοποστρατηγική λειτουργεί ως δυναμική εικόνα της κατάστασης και η χρονοστρατηγική ως δυναμικό έργο σε βάθος χρόνου. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ενσωματώσουμε στοιχεία χρονικά και να ερευνήσουμε αν αντέχουν στο χρόνο. Έτσι βλέπουμε πιο αντικειμενικά ότι δεν είναι οι ιδεολογίες που είναι ικανές να υποστηρίξουν μια διαχρονική σχέση και κατά συνέπεια περιορίζονται μόνο και μόνο σε τοπικά συμφέροντα. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ποντάρουμε σε τέτοιου τύπου επαφές. Οι ιδεολογίες έχουν γενικό πρόβλημα με την ιστορία, γιατί θεωρούν από μόνες τους ότι είναι ριζοσπαστικές κι ότι δεν έχουν ανάγκη από το παρελθόν για να δημιουργήσουν το μέλλον. Κι όμως η πραγματικότητα είναι ριζική διαφορετική, γιατί είναι χρονοστρατηγική.
Ενεργειακές στρατηγικές σχέσεις
Του Ν. Λυγερού
Αν οι διακρατικές σχέσεις βασίζονται πάνω στη στρατηγική και στην ενέργεια έχουν την τάση να γίνονται διαχρονικές, ειδικά στις περιπτώσεις όπου έχουμε πηγές κι όχι μόνο περάσματα. Ο λόγος είναι απλός. Το πρώτο στοιχείο προέρχεται από τον διαγωνισμό και την άδεια έρευνας που μπορούν συνολικά να αντιπροσωπεύουν μια δεκαετία. Στη συνέχεια με την άδεια εξόρυξης και την ίδια την εξόρυξη, περνάμε κλασικά σε μια εικοσαπενταετία ή ακόμα και τριακονταετία. Μ’ αυτόν τον τρόπο βλέπουμε ότι οι δεκαετίες λειτουργούν καταλυτικά και αν υπολογίσουμε ότι αυτό αφορά ένα μόνο κοίτασμα, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τι γίνεται όταν τα κοιτάσματα είναι περισσότερα και δημιουργούν μία σκακιέρα πάνω στην ΑΟΖ του κράτους όταν πρόκειται για θαλάσσια οικόπεδα, όπως είναι στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου. Με άλλα λόγια, επί του πρακτέου λόγω του βάθους χρόνου των διαδικασιών, οι σχέσεις που αφορούν στρατηγική ενέργεια τείνουν προς μια σχέση διάρκειας και αυτό είναι ένα σχετικά πρόσφατο δεδομένο στην ιστορία μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν υπολογίσουμε, λοιπόν, την έμφαση που δίνει το ψήφισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πρωτοβουλία της Ελλάδας και αφορά και την ΑΟΖ και τις θαλάσσιες περιοχές της Μαύρης θάλασσας και της Ανατολικής Μεσόγειου, καταλαβαίνουμε άμεσα ότι δημιουργούνται στην περιοχή των κοιτασμάτων διακλαδώσεις χρονικές που λειτουργούν ως πλεξούδα χορδών, πράγμα που σημαίνει ότι πρόκειται για έναν ανθεκτικό κόμβο πάνω στον οποίο θα βασιστούμε για ανάπτυξη ενεργειακών στρατηγικών σχέσεων.
Τρεις προσφορές για τα θαλάσσια οικόπεδα
Του Ν. Λυγερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου