Των Η. Κονοφάγου, Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου
Πολλοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι θεωρούν ότι η αξιοποίηση ενός κοιτάσματος υδρογονανθράκων είναι αποκλειστική συνάρτηση της τιμής του αργού πετρελαίου. Επιπροσθέτως συνδέουν και συγχέουν την εκμετάλλευση με την τιμή του αργού πετρελαίου. Και τα δύο αποτελούν στρατηγικό λάθος.
Η τιμή των $ 30/Βαρέλι αργού πετρελαίου επηρεάζει κυρίως την παραγωγή πετρελαίου που γίνεται τώρα από τις αμμόπισες του Καναδά και της Βενεζουέλας και την παραγωγή αργού πετρελαίου από τα σχιστολιθικά πετρώματα π.χ Ντακότα των Η.Π.Α. Δευτερευόντως επηρεάζουν την εκμετάλλευση των μικρών κοιτασμάτων πετρελαίου, κάτω των 100 Εκ. Βαρελιών, που βρίσκονται σε θαλάσσια βάθη άνω των 2500 μέτρων και σε ολικό βάθος εκμετάλλευσης άνω των 8500 μέτρων.
Άρα βλέπουμε δύο ακόμη παράγοντες να επηρεάζουν την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Το θαλάσσιο βάθος και το μέγεθος/ποσότητα του κοιτάσματος και μάλιστα ισχύει για τα κοιτάσματα που είναι ήδη σε φάση εκμετάλλευσης κι όχι αυτά που είναι στο στάδιο έρευνας.
Στην Ελλάδα έχουμε απτά παραδείγματα που δείχνουν ότι κοιτάσματα πετρελαίου των 30 Εκ. Βαρελιών που βρίσκονται σε θαλάσσιο βάθος 30-40 μέτρων είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμα. Τέτοια περίπτωση είναι η εκμετάλλευση του κοιτάσματος ΕΨΙΛΟΝ στον κόλπο της Καβάλας από την εταιρεία Energean.
Η άντληση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2015 με ημερήσια παραγωγή 1500 βαρέλια. Το κόστος εκμετάλλευσης είναι περίπου $ 12/Βαρέλι και πώληση στην τιμή των $ 32/Βαρέλι αφήνει ένα κέρδος της τάξης των $ 20/Βαρέλι. Συνολικά η εταιρεία αντλεί από τον κόλπο της Καβάλας 3000 βαρέλια ημερησίως. Για αυτή την ημερήσια παραγωγή απασχολούνται 400 άτομα κι αυτό δεν είναι μία λεπτομέρεια. Το ερώτημα είναι αν έχουμε στην Ελλάδα άλλη τέτοια περίπτωση. Κι η απάντηση είναι βεβαίως θετική.
Βορείως της Κέρκυρας στα Διαπόντια νησιά στο θαλάσσιο οικόπεδο 1 της ελληνικής ΑΟΖ, το θαλάσσιο βάθος είναι 30 μέτρα, δηλαδή τόσο όσο και στον κόλπο της Καβάλας και το κοίτασμα είναι της τάξης των 2Δις Βαρελιών, δηλαδή ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο από αυτό που έχει η Energean στον κόλπο της Καβάλας. Η ημερήσια παραγωγή θα είναι της τάξης των 200000 βαρελιών ημερησίως. Στο πλαίσιο του μεγάλου διαγωνισμού υπάρχει προσφορά για την εκμετάλλευση από τα ΕΛΠΕ. Και πάλι η ερώτηση είναι απλή. Γιατί δεν έχει ανοίξει ακόμα αυτός ο φάκελος, αφού αφορά αποκλειστικά ελληνική εταιρεία και δεν μπορούν να υπάρχουν ούτε ιδεολογικά κολλήματα.
Ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο που αφορά την λανθασμένη συσχέτιση του κόστους εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου με την τιμή του αργού πετρελαίου στην αγορά που αναφέρεται στις αμμόπισες και σχιστολιθικό πετρέλαιο. Στον Καναδά η πετρελαιοπαραγωγή μειώθηκε κατά 1.5 Εκ. βαρέλια/ημέρα από τις αμμόπισες, το ίδιο και της Βενεζουέλα, όπου βλέπουμε μείωση της πετρελαιοπαραγωγής από το σχιστολιθικό πετρέλαιο, διότι η αξιοποίηση τους προϋποθέτει τιμές άνω των $ 60/Βαρέλι αργού πετρελαίου.
Αν οι Έλληνες δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι και πολλοί άλλοι ρίχνανε μία ματιά στην υπεράκτια περιοχή του Ισραήλ, στα κοιτάσματα Νταλίτ, Ταμάρ, Λεβιάθαν, την υπεράκτια περιοχή της Αιγύπτου, κοίτασμα Ζορ και στα άλλα 126 κοιτάσματα που βρίσκονται στον κώνο του Νείλου, αλλά και στην υπεράκτια περιοχή της Κύπρου με το κοίτασμα Αφροδίτη, θα βλέπανε ότι αυτά τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου που πολλά βρίσκονται 150 χιλιόμετρα από τις χερσαίες ακτές και σε θαλάσσια βάθη που υπερβαίνουν τα 1500 μέτρα (Ultra Deep Water), είναι εκμεταλλεύσιμα και με κέρδος, διότι το κόστος εξόρυξης είναι $ 4/Gj κι η τιμή πώλησης $ 8-9/Gj ή $ 15-18/Gj ως υγροποιημένο φυσικό αέριο. Αυτή η απόδειξη του τι γίνεται στις γειτονικές μας χώρες δίνει την πιο πειστική απάντηση στο ερώτημα αν τα κοιτάσματα Νότια της Κρήτης είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμα ή όχι.
Και Νότια της Κρήτης υπάρχουν, αποδεδειγμένα από μελέτες ξένων επιστημόνων που δούλευαν από 45 χρόνια, τουλάχιστον 5 περιοχές με κοιτάσματα τύπου Ζορ, δηλαδή του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου που βρέθηκε στην Αίγυπτο 160 χιλιόμετρα Βόρεια της Αλεξάνδρειας. Η ποσότητα του αερίου ανέρχεται στα 30 Τρις Κυβικά πόδια που ισοδυναμεί 5,5 Δις Βαρέλια πετρέλαιο. Κι οι εταιρείες ENI, BP, Delek, Avner και Noble και BG που προχωρούν στην εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων το ξέρουν πολύ καλά. Διότι ακόμα και το κοίτασμα της Αφροδίτης με 5 Τρις κυβικά πόδια που ισοδυναμεί με 900 θερμοδυναμικά με 900 Εκ. Βαρέλια πετρέλαιο είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμο.
Η αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Δυτικής Ελλάδας κι Ιονίου, ήτοι Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Πατραϊκού κόλπου, Κατακόλου και Διαποντίων νήσων, δηλαδή όπου ήδη υπάρχουν προσφορές προς εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, λύνει σε ένα μεγάλο βαθμό το θέμα του χρέους και της ανεργίας. Γιατί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δεν προχωρά στην αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων και θέλει να φέρει φυσικό αέριο από το εξωτερικό;
Πολλοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι θεωρούν ότι η αξιοποίηση ενός κοιτάσματος υδρογονανθράκων είναι αποκλειστική συνάρτηση της τιμής του αργού πετρελαίου. Επιπροσθέτως συνδέουν και συγχέουν την εκμετάλλευση με την τιμή του αργού πετρελαίου. Και τα δύο αποτελούν στρατηγικό λάθος.
Η τιμή των $ 30/Βαρέλι αργού πετρελαίου επηρεάζει κυρίως την παραγωγή πετρελαίου που γίνεται τώρα από τις αμμόπισες του Καναδά και της Βενεζουέλας και την παραγωγή αργού πετρελαίου από τα σχιστολιθικά πετρώματα π.χ Ντακότα των Η.Π.Α. Δευτερευόντως επηρεάζουν την εκμετάλλευση των μικρών κοιτασμάτων πετρελαίου, κάτω των 100 Εκ. Βαρελιών, που βρίσκονται σε θαλάσσια βάθη άνω των 2500 μέτρων και σε ολικό βάθος εκμετάλλευσης άνω των 8500 μέτρων.
Άρα βλέπουμε δύο ακόμη παράγοντες να επηρεάζουν την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Το θαλάσσιο βάθος και το μέγεθος/ποσότητα του κοιτάσματος και μάλιστα ισχύει για τα κοιτάσματα που είναι ήδη σε φάση εκμετάλλευσης κι όχι αυτά που είναι στο στάδιο έρευνας.
Στην Ελλάδα έχουμε απτά παραδείγματα που δείχνουν ότι κοιτάσματα πετρελαίου των 30 Εκ. Βαρελιών που βρίσκονται σε θαλάσσιο βάθος 30-40 μέτρων είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμα. Τέτοια περίπτωση είναι η εκμετάλλευση του κοιτάσματος ΕΨΙΛΟΝ στον κόλπο της Καβάλας από την εταιρεία Energean.
Η άντληση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2015 με ημερήσια παραγωγή 1500 βαρέλια. Το κόστος εκμετάλλευσης είναι περίπου $ 12/Βαρέλι και πώληση στην τιμή των $ 32/Βαρέλι αφήνει ένα κέρδος της τάξης των $ 20/Βαρέλι. Συνολικά η εταιρεία αντλεί από τον κόλπο της Καβάλας 3000 βαρέλια ημερησίως. Για αυτή την ημερήσια παραγωγή απασχολούνται 400 άτομα κι αυτό δεν είναι μία λεπτομέρεια. Το ερώτημα είναι αν έχουμε στην Ελλάδα άλλη τέτοια περίπτωση. Κι η απάντηση είναι βεβαίως θετική.
Βορείως της Κέρκυρας στα Διαπόντια νησιά στο θαλάσσιο οικόπεδο 1 της ελληνικής ΑΟΖ, το θαλάσσιο βάθος είναι 30 μέτρα, δηλαδή τόσο όσο και στον κόλπο της Καβάλας και το κοίτασμα είναι της τάξης των 2Δις Βαρελιών, δηλαδή ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο από αυτό που έχει η Energean στον κόλπο της Καβάλας. Η ημερήσια παραγωγή θα είναι της τάξης των 200000 βαρελιών ημερησίως. Στο πλαίσιο του μεγάλου διαγωνισμού υπάρχει προσφορά για την εκμετάλλευση από τα ΕΛΠΕ. Και πάλι η ερώτηση είναι απλή. Γιατί δεν έχει ανοίξει ακόμα αυτός ο φάκελος, αφού αφορά αποκλειστικά ελληνική εταιρεία και δεν μπορούν να υπάρχουν ούτε ιδεολογικά κολλήματα.
Ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο που αφορά την λανθασμένη συσχέτιση του κόστους εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου με την τιμή του αργού πετρελαίου στην αγορά που αναφέρεται στις αμμόπισες και σχιστολιθικό πετρέλαιο. Στον Καναδά η πετρελαιοπαραγωγή μειώθηκε κατά 1.5 Εκ. βαρέλια/ημέρα από τις αμμόπισες, το ίδιο και της Βενεζουέλα, όπου βλέπουμε μείωση της πετρελαιοπαραγωγής από το σχιστολιθικό πετρέλαιο, διότι η αξιοποίηση τους προϋποθέτει τιμές άνω των $ 60/Βαρέλι αργού πετρελαίου.
Αν οι Έλληνες δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι και πολλοί άλλοι ρίχνανε μία ματιά στην υπεράκτια περιοχή του Ισραήλ, στα κοιτάσματα Νταλίτ, Ταμάρ, Λεβιάθαν, την υπεράκτια περιοχή της Αιγύπτου, κοίτασμα Ζορ και στα άλλα 126 κοιτάσματα που βρίσκονται στον κώνο του Νείλου, αλλά και στην υπεράκτια περιοχή της Κύπρου με το κοίτασμα Αφροδίτη, θα βλέπανε ότι αυτά τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου που πολλά βρίσκονται 150 χιλιόμετρα από τις χερσαίες ακτές και σε θαλάσσια βάθη που υπερβαίνουν τα 1500 μέτρα (Ultra Deep Water), είναι εκμεταλλεύσιμα και με κέρδος, διότι το κόστος εξόρυξης είναι $ 4/Gj κι η τιμή πώλησης $ 8-9/Gj ή $ 15-18/Gj ως υγροποιημένο φυσικό αέριο. Αυτή η απόδειξη του τι γίνεται στις γειτονικές μας χώρες δίνει την πιο πειστική απάντηση στο ερώτημα αν τα κοιτάσματα Νότια της Κρήτης είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμα ή όχι.
Και Νότια της Κρήτης υπάρχουν, αποδεδειγμένα από μελέτες ξένων επιστημόνων που δούλευαν από 45 χρόνια, τουλάχιστον 5 περιοχές με κοιτάσματα τύπου Ζορ, δηλαδή του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου που βρέθηκε στην Αίγυπτο 160 χιλιόμετρα Βόρεια της Αλεξάνδρειας. Η ποσότητα του αερίου ανέρχεται στα 30 Τρις Κυβικά πόδια που ισοδυναμεί 5,5 Δις Βαρέλια πετρέλαιο. Κι οι εταιρείες ENI, BP, Delek, Avner και Noble και BG που προχωρούν στην εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων το ξέρουν πολύ καλά. Διότι ακόμα και το κοίτασμα της Αφροδίτης με 5 Τρις κυβικά πόδια που ισοδυναμεί με 900 θερμοδυναμικά με 900 Εκ. Βαρέλια πετρέλαιο είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμο.
Η αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Δυτικής Ελλάδας κι Ιονίου, ήτοι Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Πατραϊκού κόλπου, Κατακόλου και Διαποντίων νήσων, δηλαδή όπου ήδη υπάρχουν προσφορές προς εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, λύνει σε ένα μεγάλο βαθμό το θέμα του χρέους και της ανεργίας. Γιατί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δεν προχωρά στην αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων και θέλει να φέρει φυσικό αέριο από το εξωτερικό;
Ν. Λυγερός - Ο Ερωτόκριτος ως άυλη κληρονομιά. Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης 99.7fm, 28/2/2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου