Δείτε αύριο στο Β Μέρος αναλυτικό φωτορεπορτάζ.
Ο μυκηναϊκός οικισμός της Βούντενης αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εγκαταστάσεις της λεγόμενης περιφέρειας του Μυκηναϊκού κόσμου με χρήση που κράτησε σχεδόν πεντακόσια χρόνια (1500-1000) π.Χ.
Η επιλογή της θέσης δεν ήταν τυχαία. Ο έλεγχος του ανοιχτού προς την θάλασσα ορίζοντα και των γύρω χερσαίων περασμάτων, η φυσική οχύρωση του πλατώματος Μπόρτζι, όπου βρίσκεται ο οικισμός και η ύπαρξη του μαλακού πετρώματος (κιμιλιά) απαραίτητου για την διάνυξη θαλαμωτών τάφων είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της περιοχής που έπαιξαν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην επιλογή της θέσης για την ίδρυση του οικισμού αλλά και την αποτελεσματική προστασία και την εκμετάλλευση των διαθέσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Νοτιοανατολικά του οικισμού, στις θέσεις με τα τοπωνύμια Αγραπιδιά και Αμυγδαλιά, βρίσκεται το νεκροταφείο του οικισμού που καταλαμβάνει έκταση 18 στρεμμάτων.
Όπως αποδείχτηκε από τις ανασκαφικές έρευνες που έγιναν τόσο στον οικισμό όσο και στο νεκροταφείο, η ζωή του οικισμού διήρκεσε σχεδόν πεντακόσια χρόνια (1500-1000 π.Χ.). Νοτιοανατολικά του οικισμού στη θέση Αγραπιδιά και Αμυγδαλιά βρίσκεται το νεκροταφείο του μυκηναϊκού οικισμού, έκτασης 18 στρεμμάτων το οποίο είναι οργανωμένο σε επάλληλα άνδηρα ύψους 2-4 μέτρων.
Το Μυκηναϊκό Πάρκο ερευνήθηκε κατά πρώτο από τους αρχαιολόγους Ν. Κυπαρίσση το 1923 και συνεχίστηκε συστηματικά και αναδείχτηκε από τον Λ. Κολώνα το 1988-1994 και 2004-2007 με την έρευνα 78 τάφων στην θέση Αμυγδαλιά..
Τα δε ενδιαφέροντα αντικείμενα που βρέθηκαν στην συγκεκριμένη περιοχή κοσμούν σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας και αναδεικνύουν τον Οικισμό της Βούντενης ως ένα σπουδαίο Μυκηναϊκό κέντρο της Αχαΐας.
Απέχει από την Πάτρα μόνο 7 χιλιόμετρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου