Κόκκινες γραμμές, που ισχύουν για όλους

ΑΠΑΝΤΕΣ αναγνωρίζουν ότι ο δρόμος για να αρθεί το παρατεταμένο αδιέξοδο στο Κυπριακό παραμένει μακρύς και αβέβαιος. Οι δυσκολίες θα παραμείνουν μεγάλες και τα εμπόδια ανυπέρβλητα όσο η τουρκική πλευρά επιμένει σε παράλογες αξιώσεις. Θέτει ζητήματα, που δεν μπορούν να συζητηθούν καν. Δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση επιλογή, που μπορεί κάποια στιγμή να περιληφθεί στην ατζέντα μιας ευρείας συζήτησης  θεμάτων, που αφορούν μια συνολική συμφωνία στο Κυπριακό. Η παρουσία της απεσταλμένης των Ηνωμένων Εθνών, Βοηθού Γ.Γ. του Διεθνούς Οργανισμού, Ρόζμαρι ΝτιΚάρλο έχει επιβεβαιώσει το χάσμα απόψεων που υπάρχει στο Κυπριακό. 

ΕΙΝΑΙ, λοιπόν, σαφές πως δεν υπάρχουν αισιόδοξες προοπτικές κι αυτό δεν είναι διαπίστωση μόνο δική μας. Αυτή, δυστυχώς, είναι η γενική εικόνα, την οποία «βλέπουν» όλοι όσοι ασχολούνται με το Κυπριακό. Η μια διάσταση είναι τα εμπόδια που τίθενται από τουρκικής πλευράς και η άλλη αφορά το τι επιδιώκεται από ελληνικής πλευράς.  Είναι πρόδηλο ότι για τη μη λύση ευθύνεται η κατοχική Τουρκία.  Φταίνε, όμως κι άλλοι παράγοντες. Το Κυπριακό δεν έχει επιλυθεί επειδή από την αρχή μπήκε σε μια λανθασμένη βάση. Δεν τέθηκε στον πυρήνα των συζητήσεων η ουσία του ζητήματος. Από την αρχή, από το 1974,  προσεγγίστηκε ως θέμα δικοινοτικής διαφοράς, διαφοράς μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ενώ είναι ένα πρόβλημα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Οι συζητήσεις διεξάγονταν, με κάποιες διαφοροποιήσεις, όπως εκείνες που γινόντουσαν προ της εισβολής. Και μέσα από τη δομή των διαδικασιών, εκείνο που προκύπτει είναι πως  στόχος παραμένει από την Άγκυρα- αλλά και όχι μόνο από αυτήν- η νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής. 

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία θα έπρεπε εξαρχής να επιμένει να συζητήσει την ουσία του Κυπριακού, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την εισβολή της Τουρκίας, τον Ιούλιο του 1974. Και αναγνωρίζοντας και προτάσσοντας την ουσία, θα έπρεπε και πρέπει να έχουμε μια βασική αρχή, που δεν μπορεί να παραβιαστεί στη διάρκεια των συζητήσεων. Ότι ο στόχος είναι η αποκατάσταση της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και η πλήρης διασφάλιση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Δεν μπορεί να νοηθεί συμφωνία στην οποίαν  θα υπάρχουν εξαρτήσεις από τρίτους, εγγυήσεις, ξένα στρατεύματα και το κράτος θα είναι δυσλειτουργικό.

   Η Θέση του "Φ"     

ΠΗΓΗ philenews