Από το ιστολόγιο http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=81875&catID=14
 | ||
| |
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, ΤΟΥ Θ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Στην πράξη θα κριθεί η αποτελεσματικότητα ή όχι του νέου ελληνικού πακέτου, που έδωσε στην κυβέρνηση και τη χώρα, χρόνο και χώρο για να πάρει ανάσα σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, αφήνοντας όμως ανοικτά πολλά πρακτικά και πολύ ουσιαστικά ζητήματα.
Η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο νέο σχέδιο, αποτελεί στην πράξη μια ευρείας κλίμακας τακτική και οργανωμένη προσπάθεια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με defacto haircuts, ή δραματική αλλαγή των όρων δανεισμού των ομολογιούχων.
Με το πρόγραμμα αυτό η Ελλάδα, όπως αναφέρει και το κείμενο της συμφωνίας, διαχωρίζεται σαφώς -ελέω μετάδοσης της κρίσης - από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης και γίνεται η πρώτη χώρα του κοινού νομίσματος που αμφισβητεί έμπρακτα της δανειακές τις υποχρεώσεις, με θεμιτά όμως μέσα και τη σύμφωνη γνώμη του σκληρού πυρήνα της Ένωσης. Ωστόσο το “στίγμα” που θα της προσάψουν οι αγορές δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα αποτιναχθεί μαζί με την αρνητική αξιολόγηση που θα λάβουν τα ελληνικά ομόλογα όταν θα συναφθούν οι πρώτες συμφωνίες.
135 δισ. ευρώ ελληνικού χρέους από το 2011 έως το 2019 θα αλλάξουν χέρια και όρους, 54 από τα οποία μέσα στα πρώτα τρία χρόνια.
Οι εταίροι μάλιστα θα αγοράσουν σε τιμές αγοράς και χαρτιά αξίας 12,6 δισ. απομειώνοντας το χρέος σημαντικά, αλλά όχι τόσο όσο είχαν καλλιεργήσει οι προσδοκίες. Επιπλέον το δημόσιο θα αρχίσει να χρωστά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, προς κράτη και λιγότερο προς ιδιώτες με αποτέλεσμα τα περιθώρια άσκησης εσωτερικής πολιτικής να στενεύουν όλο και περισσότερο. Με τις αγορές μάλιστα κλειστές, τα 109 δισ. του νέου δανείου (45 περίπου είχαν μείνει από το παλιό και 60 προστίθενται από το καινούργιο) θα κρατήσουν τη χώρα στον αφρό ώσπου να είναι έτοιμη να ξαναβγεί στις αγορές.
Εξαιρετική σημασία έχει ακόμη η πρόβλεψη για εγγύηση του τραπεζικού συστήματος, για όσο διάστημα η αξιολόγηση εκ των οίκων θα είναι αρνητική, με στόχο την παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες.
Τέλος ηχηρό είναι και το σήμα που δίνεται με την επιμήκυνση των κρατικών δανείων έως και 30 χρόνια με χαμηλότερα επιτόκια.
Οι 17 ξεκαθαρίζουν μάλιστα ότι η επόμενη δόση θα είναι από το νέο πρόγραμμα και θα εκταμιευθεί από τον efsf. Όλα αυτά βεβαίως υπό την προϋπόθεση ότι το ελληνικό και τα άλλα κοινοβούλια θα εγκρίνουν ένα νέο μνημόνιο για την Ελλάδα, μια νέα δανειακή σύμβαση σαφώς σκληρότερη από την πρώτη.
Το τελευταίο σημαίνει πως οι εταίροι θα συνεχίσουν να είναι αυστηροί κριτές της προσαρμογής και των μεταρρυθμίσεων, από την πορεία των οποίων θα εξαρτώνται και οι δόσεις.
Περισσότερες λεπτομέρειες του πακέτου θα αρχίσουν να διαρρέουν με τις πρώτες πραγματικές συμφωνίες ΕΕ-επενδυτών. Τότε θα φανεί το ύψος του πραγματικού haircut του ελληνικού χρέους και τότε θα υπολογιστεί σε ποιο μέγεθος χρέους η ελληνική οικονομία είναι πραγματικά βιώσιμη. Από αυτά τα δεδομένα και την επί του εδάφους αντίδραση των αγορών θα καθοριστεί αν οι χθεσινές αποφάσεις είναι επαρκείς ή θα χρειαστεί και νέα βαρύτερη αναδιάρθρωση κάποια στιγμή στο μέλλον.
Στην πράξη θα κριθεί η αποτελεσματικότητα ή όχι του νέου ελληνικού πακέτου, που έδωσε στην κυβέρνηση και τη χώρα, χρόνο και χώρο για να πάρει ανάσα σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, αφήνοντας όμως ανοικτά πολλά πρακτικά και πολύ ουσιαστικά ζητήματα.
Η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο νέο σχέδιο, αποτελεί στην πράξη μια ευρείας κλίμακας τακτική και οργανωμένη προσπάθεια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με defacto haircuts, ή δραματική αλλαγή των όρων δανεισμού των ομολογιούχων.
Με το πρόγραμμα αυτό η Ελλάδα, όπως αναφέρει και το κείμενο της συμφωνίας, διαχωρίζεται σαφώς -ελέω μετάδοσης της κρίσης - από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης και γίνεται η πρώτη χώρα του κοινού νομίσματος που αμφισβητεί έμπρακτα της δανειακές τις υποχρεώσεις, με θεμιτά όμως μέσα και τη σύμφωνη γνώμη του σκληρού πυρήνα της Ένωσης. Ωστόσο το “στίγμα” που θα της προσάψουν οι αγορές δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα αποτιναχθεί μαζί με την αρνητική αξιολόγηση που θα λάβουν τα ελληνικά ομόλογα όταν θα συναφθούν οι πρώτες συμφωνίες.
135 δισ. ευρώ ελληνικού χρέους από το 2011 έως το 2019 θα αλλάξουν χέρια και όρους, 54 από τα οποία μέσα στα πρώτα τρία χρόνια.
Οι εταίροι μάλιστα θα αγοράσουν σε τιμές αγοράς και χαρτιά αξίας 12,6 δισ. απομειώνοντας το χρέος σημαντικά, αλλά όχι τόσο όσο είχαν καλλιεργήσει οι προσδοκίες. Επιπλέον το δημόσιο θα αρχίσει να χρωστά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, προς κράτη και λιγότερο προς ιδιώτες με αποτέλεσμα τα περιθώρια άσκησης εσωτερικής πολιτικής να στενεύουν όλο και περισσότερο. Με τις αγορές μάλιστα κλειστές, τα 109 δισ. του νέου δανείου (45 περίπου είχαν μείνει από το παλιό και 60 προστίθενται από το καινούργιο) θα κρατήσουν τη χώρα στον αφρό ώσπου να είναι έτοιμη να ξαναβγεί στις αγορές.
Εξαιρετική σημασία έχει ακόμη η πρόβλεψη για εγγύηση του τραπεζικού συστήματος, για όσο διάστημα η αξιολόγηση εκ των οίκων θα είναι αρνητική, με στόχο την παροχή ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες.
Τέλος ηχηρό είναι και το σήμα που δίνεται με την επιμήκυνση των κρατικών δανείων έως και 30 χρόνια με χαμηλότερα επιτόκια.
Οι 17 ξεκαθαρίζουν μάλιστα ότι η επόμενη δόση θα είναι από το νέο πρόγραμμα και θα εκταμιευθεί από τον efsf. Όλα αυτά βεβαίως υπό την προϋπόθεση ότι το ελληνικό και τα άλλα κοινοβούλια θα εγκρίνουν ένα νέο μνημόνιο για την Ελλάδα, μια νέα δανειακή σύμβαση σαφώς σκληρότερη από την πρώτη.
Το τελευταίο σημαίνει πως οι εταίροι θα συνεχίσουν να είναι αυστηροί κριτές της προσαρμογής και των μεταρρυθμίσεων, από την πορεία των οποίων θα εξαρτώνται και οι δόσεις.
Περισσότερες λεπτομέρειες του πακέτου θα αρχίσουν να διαρρέουν με τις πρώτες πραγματικές συμφωνίες ΕΕ-επενδυτών. Τότε θα φανεί το ύψος του πραγματικού haircut του ελληνικού χρέους και τότε θα υπολογιστεί σε ποιο μέγεθος χρέους η ελληνική οικονομία είναι πραγματικά βιώσιμη. Από αυτά τα δεδομένα και την επί του εδάφους αντίδραση των αγορών θα καθοριστεί αν οι χθεσινές αποφάσεις είναι επαρκείς ή θα χρειαστεί και νέα βαρύτερη αναδιάρθρωση κάποια στιγμή στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου