Η διπλή ζωή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ και το FBI
Του Κωνσταντίνου Μαυρίδη από το Άρδην τ. 129
Ηγήσου των ανδρών και οι γυναίκες θα ακολουθήσουν, λέει ένα αμερικανικό γνωμικό και, αν πιστέψουμε τα λεγόμενα του ιστορικού Ντέιβιντ Γκάροου στο βρετανικό περιοδικό Στέντποϊντ τον Μάη του 2019, ο ηγέτης του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ (MLK), μάλλον έκανε το συγκεκριμένο γνωμικό προσωπικό του σύνθημα και καθημερινή πρακτική, πέφτοντας με τα μούτρα στον άσωτο εξωσυζυγικό βίο χωρίς αναστολές.
Βέβαια, όλα αυτά ήταν λίγο πολύ γνωστά, με ουκ ολίγους από τους στενούς του συνεργάτες να παραδέχονται ανοιχτά μετά τον θάνατό του ότι ο MLK ήταν ξεδιάντροπος γυναικάς, αλλά η εξονυχιστική έρευνα του Γκάροου επιχειρεί να ρίξει φως σε γεγονότα πέραν της αχαλίνωτης μοιχείας και ασωτίας. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι αυτήν τη φορά ο Γκάροου, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ για τη βιογραφία του MLK το 1987, κάνει λόγο για ποινικά κολάσιμες πράξεις που απειλούν την υστεροφημία, αλλά και την ίδια την κληρονομιά του δρος Κινγκ.
Συγκεκριμένα, στο άρθρο του, ο Γκάροου αναφέρει ότι σκόνταψε πάνω στα ενοχοποιητικά για τον MLK στοιχεία καθώς ερευνούσε τα προσφάτως αποχαρακτηρισμένα 54.000 σελίδων έγγραφα σχετικά με τη δολοφονία του προέδρου Τζον Κένεντι, στην ιστοσελίδα των εθνικών αρχείων (National Archives). Τα εν λόγω αρχεία αποτελούν προϊόντα παρακολουθήσεων του FBI, τα οποία θα παραμείνουν κλειστά για το κοινό με δικαστική εντολή ως το 2027, και περιγράφουν τις ερωτικές περιπτύξεις του MLK με πάνω από 40 διαφορετικές γυναίκες, πολλές από τις οποίες ήταν μέλη του ποιμνίου του, και όργια σε κατάσταση μέθης με διάφορους συμμετέχοντες από την ηγεσία του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων, ως και 11 τον αριθμό. Επίσης, φύση και παρά φύση συνουσία, χωρίς να αποσαφηνίζεται τι ακριβώς εννοεί ο πράκτορας που έκανε την καταγραφή και πώς επιβεβαίωσε το είδος της συνουσίας, επανειλημμένες συνευρέσεις με –κατά προτίμηση του δρος Κινγκ– λευκές ιερόδουλες και άγριους τσακωμούς με τη σύζυγό του, Κορέτα Κινγκ, σχετικά με τις εξωσυζυγικές του δραστηριότητες προς τέρψη των ωτακουστών του FBI.
Το πλέον επιβαρυντικό στοιχείο παρ’ όλα αυτά είναι ένα υπόμνημα με τη σημείωση «επείγον» που περιγράφει τον MLK να γίνεται μάρτυρας ενός βιασμού στο ξενοδοχείο Γουίλαρντ της Ουάσιγκτον, τον Ιανουάριο του 1964. Τον βιασμό της νεαρής Αφροαμερικανής φέρεται να διέπραξε ο συνεργάτης του Κινγκ, πάστορας της Εκκλησίας των Βαπτιστών από τη Βαλτιμόρη, Λόγκαν Κιρς, με τον MLK να είναι παρών στο δωμάτιο σε κατάσταση ευθυμίας. Μάλιστα, ο Κινγκ, αντί να σταματήσει την πράξη ως όφειλε, ενθάρρυνε τον Κιρς δίνοντάς του συμβουλές, χωρίς να αναφέρεται τι είδους ήταν αυτές, και παρέμεινε στο δωμάτιο ως το τέλος του βιασμού. Είναι φανερό πως η ανάμειξη του πρωτεργάτη του κινήματος της αγάπης και της μη βίαιης αντίστασης σε βιασμό δεν είναι κάτι απλό, αν και η διερεύνηση του συμβάντος με 60 χρόνια καθυστέρηση, και με όλους τους συμμετέχοντες να είναι μάλλον ήδη στον άλλο κόσμο, καθίσταται άκρως προβληματική.
Ας δούμε όμως πώς έγινε η συλλογή αυτών των στοιχείων από το FBI και πώς το κυνήγι μαγισσών των κομμουνιστών στις ΗΠΑ από τον πολύ Τζέι Έντγκαρ Χούβερ έφερε παράξενα αλιεύματα στους κοριούς που κοσμούσαν τα δωμάτια των ξενοδοχείων όπου κατέλυαν ο MLK και η λοιπή ηγεσία του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στον αμερικανικό Νότο (SCLC Southern Christian Leadership Conference). Όλα φαίνεται να ξεκινούν στις 30 Αυγούστου του 1963, δύο μόλις μέρες μετά την πορεία στην Ουάσιγκτον και τον περίφημο λόγο του MLK στα σκαλιά του μνημείου του Λίνκολν με τίτλο «Έχω ένα όνειρο». Την ημέρα εκείνη ο Ουίλιαμ Σάλιβαν, υποδιευθυντής του FBI, συνέταξε ένα υπόμνημα που χαρακτήριζε τον MLK ως «τον πλέον επικίνδυνο νέγρο στις ΗΠΑ», κινητοποιώντας το «Γραφείο» να χρησιμοποιήσει «κάθε δυνατό μέσο για να τον καταστρέψει» μέσω του μυστικού προγράμματος COINTELPRO. Από εκείνη την ημέρα, κάθε ξενοδοχείο στο οποίο καταλύει ο Κινγκ και η κουστωδία του παρακολουθείται και εγκαθίστανται κοριοί στα δωμάτια και στα τηλέφωνα, ώρες πριν λάβουν τα κλειδιά από τη ρεσεψιόν.
Κάπου εκεί, ο λυσσαλέος αντικομμουνισμός του Έντγκαρ Χούβερ εστίασε στον στενό συνεργάτη του MLK, Στάνλεϊ Λέβισον, μυστικό μέλος του ΚΚ ΗΠΑ (CPUSA). Ο Λέβισον δεν ήταν κάποιος τυχαίος συνοδοιπόρος του κινήματος. Πέρα από το ότι ήταν ο βασικός συγγραφέας του λόγου του MLK «Έχω ένα όνειρο», ανάμεσα στα έτη 1957 και 1962, είχε συνεισφέρει στο SCLC το ασύλληπτο για την εποχή ποσό των 76.500 δολαρίων (σημερινά 650.000 δολάρια), τα οποία προέρχονταν απευθείας από την ΕΣΣΔ, για τη χρηματοδότηση του ΚΚ ΗΠΑ, και ο Λέβισον είχε τη διακριτική ευχέρεια να διοχετεύει τα χρήματα κατά προαίρεση. Έτσι ο Χούβερ πήγε τα στοιχεία του κατευθείαν στον υπουργό Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι, ο οποίος με τη σειρά του συμβούλεψε τον MLK να κόψει κάθε επαφή με το Λέβισον «αλλιώς θα υπήρχαν επιπτώσεις». Τα στοιχεία που ανακάλυψε ο Γκάροου δείχνουν ότι ο Κινγκ αγνόησε επιδεικτικά τον Κένεντι και μυστικά συνέχισε να έχει επαφές με τον Λέβισον αλλά και να λαμβάνει «διεθνιστικές» χρηματικές εισφορές μέσω αυτού. Όλες οι επαφές γίνονταν μέσω του Κλάρενς Τζόουνς, δικηγόρου του MLK, το τηλέφωνο του οποίου παρακολουθούνταν ήδη από το FBI, αλλά το εκπληκτικό είναι οι δεκάδες ώρες καταγραφής των κοριών που δείχνουν ότι, πέρα από κάποιες τετριμμένες νύξεις για πληρωμές, οι MLK, Τζόουνς και Λέβισον βασικά μιλούσαν για «γκόμενες και μάλιστα για πολλές γκόμενες».
Όταν το μαθαίνει αυτό ο Χούβερ (κρυφός ομοφυλόφιλος για δεκαετίες) γίνεται έξαλλος από θυμό και η επιχείρηση παρακολούθησης του MLK ενισχύεται σε προσωπικό και εξοπλισμό επί δέκα. Πλέον, οι ασφαλίτες δεν είναι κατασκηνωμένοι μόνο έξω από τα ξενοδοχεία όπου μένει ο Κινγκ, αλλά και στα διπλανά δωμάτια και έχουν πολλές φορές οπτική πρόσβαση στα τεκταινόμενα. Μάλιστα, ένας πράκτορας του «Γραφείου», ο Τζιμ Χάρισον, έχει καταφέρει να διεισδύσει στο SCLC ως ακτιβιστής και το FBI έχει πλέον εσωτερική πληροφόρηση για το τι συμβαίνει στην οργάνωση. Έτσι «πιάνεται» και ο θυελλώδης καβγάς Μάρτιν και Κορέτας Κινγκ, όπου ο MLK, απαντώντας στα παράπονά της για το ότι δεν μένουν ποτέ μόνοι, την προτρέπει «να βγει έξω μήπως και βρει κι αυτή κάποιον εραστή». Από τον Χάρισον θα μάθουν ότι, ανάμεσα στις σχέσεις της μιας νύχτας και τα όργια, ο MLK έχει τέσσερις ταυτόχρονες μόνιμες σχέσεις, με την τραγουδίστρια Τζόαν Μπαέζ, με τη μετέπειτα γερουσιαστή από το Κεντάκυ (1968-1989), Τζόρτζια Ντέιβις Πάουερς και την ακτιβίστρια και μέλος του επιτελείου του, Ντόροθυ Κότον, την οποία όλοι αποκαλούσαν η «άλλη σύζυγος». Η τέταρτη μόνιμη σχέση του MLK ήταν με μια πιτσιρίκα από το Λος Άντζελες ονόματι Ντολόρες Έβανς που του είχε ήδη αποφέρει ένα εξώγαμο, τη διατροφή του οποίου τακτοποιούσε κάθε μήνα, ως καλός φίλος, ο Λέβισον.
Όταν απονεμήθηκε στον MLK το Νόμπελ Ειρήνης, το 1964, ο Έντγκαρ Χούβερ τον αποκάλεσε δημοσίως «πιο διαβόητο ψεύτη στον κόσμο» προκαλώντας αίσθηση στις ΗΠΑ, αλλά και στον ίδιο τον Κινγκ, ο οποίος όπως φαίνεται δεν είχε καταλάβει σε ποια έκταση είχε φτάσει ο βαθμός παρακολούθησης της οργάνωσής του από το FBI. Όχι ότι δεν είχαν υπάρξει ενδείξεις και προειδοποιήσεις, όπως από τον Κλάρενς Τζόουνς που προέτρεπε σε εγρήγορση. Παρά ταύτα, οι προειδοποιήσεις του αγνοήθηκαν και μία ωραία πρωία η «γλάστρα» της υπόθεσης, Κορέτα Κινγκ, έλαβε ένα ανώνυμο δέμα που περιείχε ένα γράμμα και μία ηχητική κασέτα με τις θορυβώδεις ερωτικές περιπτύξεις ενός ζευγαριού, αναγνωρίζοντας τη στεντόρεια φωνή του συζύγου της και όχι τη δική της. Η δύσμοιρη Κορέτα διάβασε και το γράμμα που κατέληγε ως εξής: «Κινγκ, είσαι ξοφλημένος. Το αμερικανικό κοινό, οι εκκλησιαστικές οργανώσεις που σε βοηθούν –προτεστάντες, καθολικοί και εβραίοι– θα μάθουν τι είσαι, ένα μοχθηρό, ανώμαλο κτήνος. Το ίδιο θα μάθουν και άλλοι όσοι σε στηρίζουν. Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που σου έχει απομείνει να κάνεις. Ξέρεις τι είναι. Έχεις 34 ημέρες για να το κάνεις (ο αριθμός αυτός έχει επιλεγεί για συγκεκριμένο λόγο και έχει πρακτική σημασία). Είναι η μόνη διέξοδος για σένα. Πράξε το πριν ο βρόμικος, ανώμαλος, απατηλός εαυτός σου αποκαλυφθεί σε ολόκληρο το έθνος».
Αμέσως ακολούθησε τηλεφώνημα στον MLK και τρικούβερτο συζυγικό καβγαδάκι το οποίο καταγράφηκε με κάθε δυνατή πιστότητα ήχου. Το FBI είχε χτυπήσει κάτω από τη ζώνη και λίγο πολύ ζητούσε από τον Κινγκ είτε να αυτοκτονήσει, είτε να παραιτηθεί από την ηγεσία του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων. Μάλιστα, αντίγραφο του γράμματος προς τον MLK ανακαλύφθηκε ανάμεσα στα αρχεία του υποδιευθυντή του FBI, Ουίλιαμ Σάλιβαν, κατά τη διάρκεια των εργασιών της επιτροπής Τσερτς, εν έτει 1975, αλλά ο Σάλιβαν κατέθεσε ότι το γράμμα «φυτεύτηκε» στο γραφείο του από τον ίδιο τον Χούβερ, που είναι αλήθεια ότι συνήθιζε τέτοιου είδους παιχνιδάκια για να θολώνει τα νερά και να έχει κάτι για να τους κρατά όλους, φίλους και εχθρούς. Το διάβημα του FBI ωστόσο έπεσε στο κενό, διότι ο Τύπος της εποχής, σύμφωνα με τον άτυπο κανόνα δεοντολογίας που προστάτευε την προσωπική ζωή, δεν ασχολήθηκε με το θέμα των εξωσυζυγικών δραστηριοτήτων του MLK, όπως ακριβώς είχε κάνει και με τον JFK λίγα χρόνια νωρίτερα.
Μάλιστα, το 1965 θα είναι η πιο δυναμική του χρονιά, παρά το γεγονός ότι στο σπίτι του τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Ο πρόεδρος Λύντον Τζόνσον θα περάσει τον νόμο του δικαιώματος της ψήφου για κάθε Αμερικανό, καθιστώντας ομοσπονδιακό αδίκημα τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών στις νότιες πολιτείες. Είναι η μεγάλη στιγμή του MLK και θα τη γιορτάσει δεόντως με πολλές και διάφορες γυναίκες στο κρεβάτι του. Όλα αυτά θα αλλάξουν το 1967, όταν ο MLK θα αρχίσει να καταφέρεται εναντίον του πολέμου του Βιετνάμ τον οποίο κλιμακώνει η κυβέρνηση Τζόνσον. Αυτομάτως θα χαρακτηριστεί «εχθρικό στοιχείο» και η προστασία από τον Λευκό Οίκο θα σταματήσει. Την τελευταία χρονιά της ζωής του, με μια εσωτερική αντιπολίτευση στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων να αμφισβητεί τις κινήσεις του ενάντια στον πόλεμο στη ΝΑ Ασία, η σεξουαλική του ορμή δεν δείχνει σημεία κάμψης. Ο αθεόφοβος πάστορας, χωρίς να έχει χωρίσει την επίσημη σύζυγό του που μεγαλώνει τα τέσσερα παιδιά τους, αποφασίζει να μεταφέρει το επίκεντρο της εκστρατείας κατά της φτώχειας στο Σικάγο και μακριά από τον Νότο, και εκεί ενδίδει ολοκληρωτικά στην ασωτία με ολονύκτια πάρτι και διαρκείς εναλλαγές ερωτικών συντρόφων. Το FBI έχει γίνει κυριολεκτικά η σκιά του μετά τη ρήξη με τον Τζόνσον και πλέον οι ασφαλίτες καταγράφουν στις αναφορές τους τις ερωμένες του με τα παρατσούκλια τους ή τα ιδιαίτερα σωματικά τους χαρακτηριστικά.
Ακόμη και την τελευταία νύχτα της ζωής του o MLK θα την περάσει διαδοχικά με τρεις διαφορετικές γυναίκες, πράγμα που επιβεβαιώνουν και οι πανταχού παρόντες πράκτορες του «Γραφείου». Με τις αναφορές του FBI για εκείνη τη νύχτα θα συμφωνήσει και ο στενός συνεργάτης του MLK, Ραλφ Αμπερνάθυ που το 1989, στην αυτοβιογραφία του με τίτλο Και τα τείχη κατέρρευσαν, σημειώνει, χωρίς να αναφέρει ονόματα, πως, την 4η Απριλίου του 1968, ο Κινγκ πήγε από κρεβάτι σε κρεβάτι μέχρι το ξημέρωμα. Σημειωτέον ότι ο Αμπερνάθυ κατηγορήθηκε τότε για σπίλωση της μνήμης του συνεργάτη του λόγω ζήλιας, αλλά από το 1989 έχουν μιλήσει αρκετοί αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων και τα στοιχεία είναι αμείλικτα.
Η Ντόροθυ Κότον, η «άλλη σύζυγος» του MLK, σε συνέντευξή της, δήλωσε ότι, στις 3/4/1968, είχε φτάσει στο ξενοδοχείο Λορέν του Μέμφις μαζί με τον MLK για να στηρίξουν την απεργία των υπαλλήλων καθαριότητας και διέμεινε στο δωμάτιο 307 ακριβώς δίπλα στο 306 που θα περνούσε την νύχτα ο Κινγκ. Καθώς ο MLK έβγαζε τον τελευταίο του λόγο με τίτλο «Στην κορυφή του βουνού» στους οδοκαθαριστές, εκείνη τον περίμενε στο ξενοδοχείο και γνωρίζοντας ότι θα πεινούσε του αγόρασε τηγανητό κοτόπουλο για να φάνε μαζί. Η Κότον περίμενε και περίμενε αλλά ο Κινγκ δεν γύρισε. Στις 3 π.μ. έριξε μια ματιά στο δωμάτιο 306, αλλά ήταν άδειο και περιφερόταν μέσα στο ξενοδοχείο ψάχνοντάς τον μάταια. Τα αρχεία του FBI, αλλά και ο Αμπερνάθυ, πιστοποιούν ότι από τις 23.00 ως τις 02.30 ο Κινγκ ήταν στο σπίτι της ακτιβίστριας Ταρλίζ Μάθιουζ και, όταν γύρισε στο ξενοδοχείο Λορέν, κατέληξε στο δωμάτιο της Τζόρτζια Ντέιβις Πάουερς στον 2ο όροφο, όπου συνευρέθηκαν ερωτικά. Στις 07.00 έφτασε τελικά στο δωμάτιο της Κότον που τον περίμενε όλη τη νύχτα. Ο Αμπερνάθυ γράφει ότι μάλωσαν άσχημα και η Κότον αποφάσισε να φύγει με την πρώτη πτήση για Ατλάντα συνοδεία του Τζιμ Χάρισον, που το επιβεβαιώνει στην αναφορά του προς το FBI.
Στις 18.05, ο Κινγκ θα πέσει νεκρός από σφαίρα καθώς στεκόταν στο μπαλκόνι του 2ου ορόφου του ξενοδοχείου Λορέν. Είναι απορίας άξιο με τόσους πράκτορες του FBI γύρω και μέσα στο ξενοδοχείο και τόσο εξοπλισμό να καταγράφει κάθε κίνηση, πώς κατάφερε ο δολοφόνος να δράσει και να διαφύγει, ερωτήματα που ακόμη δεν έχουν απαντηθεί. Είναι επίσης απορίας άξιο ποια θα είναι η αντίδραση των μοντέρνων κινημάτων του φεμινισμού 3ου κύματος και του ME TOO απέναντι στις κραυγαλέες κατηγορίες εναντίον ενός ήρωα του αγώνα των πολιτικών δικαιωμάτων, ειδικά αν οι αναφορές περί βιασμού επιβεβαιωθούν κατηγορηματικά με την ελεύθερη πρόσβαση στα αρχεία παρακολουθήσεων του FBI το 2027. Ήδη, το SCLC κινήθηκε νομικά και προσπάθησε να πετύχει την καταστροφή των μαγνητοταινιών παρακολουθήσεων των ετών 1963-1968, χωρίς όμως επιτυχία. Άραγε θα δούμε δρόμους και σχολεία να αλλάζουν ονομασία και αγάλματα να αποκαθηλώνονται; Είδομεν το 2027.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου