Από το ιστολόγιο http://www.defence-point.gr/news/?p=16126
Τα «νεοθωμανικά τσαλίμια» της ισλαμιστικής κυβέρνησης του AKP και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ήταν θέμα χρόνου να προκαλέσουν την αντίδραση της Ατλαντικής Συμμαχίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδα «Χουριέτ», το ΝΑΤΟ απηύθυνε προειδοποίηση προς την Άγκυρα ότι θα αποφύγει, ενδεχομένως, να παρέχει πληροφορίες αναφορικά με τη βαλλιστική απειλή που προέρχεται από χώρες-παρίες (rogue states) του διεθνούς συστήματος, όπως για παράδειγμα το Ιράν, με τις οποίες βέβαια η Άγκυρα αναπτύσσει τις σχέσεις της, όταν εκτιμά ότι τη συμφέρει.
Η απειλή του ΝΑΤΟ θα υλοποιηθεί σε περίπτωση που οι Τούρποι προχωρήσουν στην προμήθεια ρωσικών ή κινεζικών αντιβαλλιστικών συστημάτων στο πλαίσιο του εξοπλιστικού προγράμματος το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, με την τελική απόφαση να αναμένεται προς τα τέλη του παρόντος έτους, ή το αργότερο στις αρχές του επομένου.
Τα υποψήφια συστήματα είναι το PATRIOT των αμερικανικών εταιριών Raytheon και Lockheed Martin, το γνωστό σύστημα S-300 που προωθεί ο ρωσικός οργανισμός που επιβλέπει τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων, η Rosoboronexport (αν και στο παρελθόν έχει καταγραφεί υποτιθέμενη ρωσική πρόταση για το S-400), το κινέζικο σύστημα HQ-9 της CPMIEC (China Precision Machinery Export-Import Corp.) που είναι η «κινεζική Rosoboronexport», και το ιταλο-γαλλικό SAMP/T Aster 30 της ευρωπαϊκής κοινοπραξίας Eurosam.
Η Τουρκία, στο πλαίσιο της γνωστής τακτικής να έχει όλες τις υποψηφιότητες στο τραπέζι με σκοπό να πιέζει τους συμμετέχοντες για να εξασφαλίσει ότι το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα (θεμιτό) έχει αρνηθεί να αποκλείσει από τον διαγωνισμό τους Ρώσους και τους Κινέζους.
Το ΝΑΤΟ έχει ξεκαθαρίσει προς την Άγκυρα ότι σε περίπτωση επιλογής κάποιου «μη Δυτικού» συστήματος, τότε δεν πρόκειται να το εντάξει στην αντιβαλλιστική «ομπρέλα» που έχει υπό δημιουργία για την αντιμετώπιση της βαλλιστικής απειλής.
Προφανώς το θέμα έχει μεγαλύτερη συμβολική και πολιτική αξία παρά πρακτική – επιχειρησιακή. Η εγκατάσταση ραντάρ του συστήματος (που θα λειτουργεί στην μπάντα «Χ») στο έδαφος της Τουρκίας για τον έγκαιρο εντοπισμό της εκτόξευσης πυραύλων εναντίον της Δύσης – κυρίως – ώστε να επιληφθούν της κατάστασης άμεσα τα πολεμικά πλοία με το σύστημα μάχης AEGIS και του πυραύλους SM-3 (ιδανικό σενάριο) δεν θα μπορέσει να προχωρήσει, κάτι που αναμένεται να βαρύνει στην τελική απόφαση της Άγκυρας.
Ωστόσο, όπως συνηθίζουν τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι, προτού συμμορφωθούν με τις γεωπολιτικές πραγματικές της περιοχής, φροντίζουν «να βγάζουν το λάδι» στους – υποτίθεται – συμμάχους τους.
Τώρα, εάν πάλι δεν συμμορφωθούν… κακό του κεφαλιού τους.
Η απειλή του ΝΑΤΟ θα υλοποιηθεί σε περίπτωση που οι Τούρποι προχωρήσουν στην προμήθεια ρωσικών ή κινεζικών αντιβαλλιστικών συστημάτων στο πλαίσιο του εξοπλιστικού προγράμματος το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, με την τελική απόφαση να αναμένεται προς τα τέλη του παρόντος έτους, ή το αργότερο στις αρχές του επομένου.
Τα υποψήφια συστήματα είναι το PATRIOT των αμερικανικών εταιριών Raytheon και Lockheed Martin, το γνωστό σύστημα S-300 που προωθεί ο ρωσικός οργανισμός που επιβλέπει τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων, η Rosoboronexport (αν και στο παρελθόν έχει καταγραφεί υποτιθέμενη ρωσική πρόταση για το S-400), το κινέζικο σύστημα HQ-9 της CPMIEC (China Precision Machinery Export-Import Corp.) που είναι η «κινεζική Rosoboronexport», και το ιταλο-γαλλικό SAMP/T Aster 30 της ευρωπαϊκής κοινοπραξίας Eurosam.
Η Τουρκία, στο πλαίσιο της γνωστής τακτικής να έχει όλες τις υποψηφιότητες στο τραπέζι με σκοπό να πιέζει τους συμμετέχοντες για να εξασφαλίσει ότι το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα (θεμιτό) έχει αρνηθεί να αποκλείσει από τον διαγωνισμό τους Ρώσους και τους Κινέζους.
Το ΝΑΤΟ έχει ξεκαθαρίσει προς την Άγκυρα ότι σε περίπτωση επιλογής κάποιου «μη Δυτικού» συστήματος, τότε δεν πρόκειται να το εντάξει στην αντιβαλλιστική «ομπρέλα» που έχει υπό δημιουργία για την αντιμετώπιση της βαλλιστικής απειλής.
Προφανώς το θέμα έχει μεγαλύτερη συμβολική και πολιτική αξία παρά πρακτική – επιχειρησιακή. Η εγκατάσταση ραντάρ του συστήματος (που θα λειτουργεί στην μπάντα «Χ») στο έδαφος της Τουρκίας για τον έγκαιρο εντοπισμό της εκτόξευσης πυραύλων εναντίον της Δύσης – κυρίως – ώστε να επιληφθούν της κατάστασης άμεσα τα πολεμικά πλοία με το σύστημα μάχης AEGIS και του πυραύλους SM-3 (ιδανικό σενάριο) δεν θα μπορέσει να προχωρήσει, κάτι που αναμένεται να βαρύνει στην τελική απόφαση της Άγκυρας.
Ωστόσο, όπως συνηθίζουν τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι, προτού συμμορφωθούν με τις γεωπολιτικές πραγματικές της περιοχής, φροντίζουν «να βγάζουν το λάδι» στους – υποτίθεται – συμμάχους τους.
Τώρα, εάν πάλι δεν συμμορφωθούν… κακό του κεφαλιού τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου