Από Faceof
Συνέχεια από : http://alexander-hellas.blogspot.com/2011/07/singularity-1.html
http://alexander-hellas.blogspot.com/2011/07/singularity-2.html
http://alexander-hellas.blogspot.com/2011/07/faceof-httpalexander-hellas.html
Στα προηγούμενα 3 μέρη του άρθρου αυτού , είδαμε και καταλάβαμε τους συνεκτικούς κρίκους και πως συνδέονται με το σημερινό πρότυπο του φιλελεύθερου νεοκαπιταλιστικού συστήματος, το οποίο όχι μόνο εμπλέκεται πλέον ενεργά και ανοικτά σε θέματα γεωστρατηγικής αλλά και γεωπολιτικής , όμως το βασικότερο στην όλη υπόθεσή μας είναι ότι ο αυτοσκοπός αυτού του "νέου" καπιταλιστικού συστήματος είναι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση και η εγκαθίδρυση μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων (NWO) ......
Το ότι θέλουν να το πετύχουν (υπερεθνικοί μεταπαίκτες , πάμπλουτοι Επικυρίαρχοι...) και άμεσα είναι ο σκοπός τους ....δυστυχώς αρχίζει και ξεφεύγει από τον έλεγχό τους......
Ας πάμε ξανά λίγο πίσω .....
Είπαμε στο 2ο Μέρος ότι : Η θεωρία παιγνίων (game theory) ξεκίνησε σαν κλάδος των οικονομικών με το βιβλίο των Τζον φον Νόιμαν (John von Neumann) και Όσκαρ Μόργκενστερν (Oskar Morgenstern) Theory of Games and Economic Behaviour (Θεωρία Παιγνίων και Οικονομική Συμπεριφορά) πάνω σε παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος (zero-sum games). Το κύριο αντικείμενό της είναι η ανάλυση των αποφάσεων σε καταστάσεις (παιχνίδια) στρατηγικής αλληλεπίδρασης (strategic interdependence).
Έτσι παιζόντουσαν τα διάφορα παιχνίδια στις διάφορες χρηματοοικονομικές αγορές (με μαθηματικά μυαλά και ακατανόητους μαθηματικούς τύπους /υπολογισμούς.....), μέχρι που κάποια στιγμή στο παιχνίδι έβαλαν έναν "μεταπαίκτη" ο οποίος έμελλε να τα αλλάξει όλα......
<<Συστήματα Συναλλαγών Υψηλής Συχνότητας>> η High Frequensy Trading Systems HFTs
http://en.wikipedia.org/wiki/Algorithmic_trading
http://www.advancedtrading.com/algorithms/229300714?pgno=1
http://www.cnbc.com/id/37016276/How_High_Frequency_Trading_Works
http://www.prweb.com/releases/2011/01/prweb4967894.htm
και άλλα......
Λοιπόν , αφού τα δοκίμασε τα παίγνια της η RAND CORP. στους τότε υπερυπολογιστές της , και με την πολιτική της να έχει εξωτερικούς συνεργάτες αναλυτές (με σύμβαση η συμβόλαιο), δεν άργησε να μεταφερθεί στις διάφορες πρωτοεμφανιζόμενες εταιρίες τεχνολογίας όπως η IBM , αλλά βασικά την αρχή την έκανε η RAND CORP.: Η εξέλιξη των μηχανών αυτών δεν ήταν σε καλό δρόμο και χρειαζότανε αναθεώρηση των βάσεων σχεδίασης για να γίνουν πιο ευέλικτες και γρήγορες. Αυτό το έκανε ο John Von Neumann, το 1952, ο οποίος έθεσε τις βάσεις ενός νέου ηλεκτρονικού υπολογιστή, του EDVAC, που ήταν οι εξής:
• Θα χρησιμοποιηθεί μόνο η δυαδική αριθμητική.
• Στην μνήμη θα αποθηκεύονται τα δεδομένα αλλα και το πρόγραμμα που θα εκτελεστεί.
Συνέχεια από : http://alexander-hellas.blogspot.com/2011/07/singularity-1.html
http://alexander-hellas.blogspot.com/2011/07/singularity-2.html
http://alexander-hellas.blogspot.com/2011/07/faceof-httpalexander-hellas.html
Το ότι θέλουν να το πετύχουν (υπερεθνικοί μεταπαίκτες , πάμπλουτοι Επικυρίαρχοι...) και άμεσα είναι ο σκοπός τους ....δυστυχώς αρχίζει και ξεφεύγει από τον έλεγχό τους......
Ας πάμε ξανά λίγο πίσω .....
Είπαμε στο 2ο Μέρος ότι : Η θεωρία παιγνίων (game theory) ξεκίνησε σαν κλάδος των οικονομικών με το βιβλίο των Τζον φον Νόιμαν (John von Neumann) και Όσκαρ Μόργκενστερν (Oskar Morgenstern) Theory of Games and Economic Behaviour (Θεωρία Παιγνίων και Οικονομική Συμπεριφορά) πάνω σε παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος (zero-sum games). Το κύριο αντικείμενό της είναι η ανάλυση των αποφάσεων σε καταστάσεις (παιχνίδια) στρατηγικής αλληλεπίδρασης (strategic interdependence).
Έτσι παιζόντουσαν τα διάφορα παιχνίδια στις διάφορες χρηματοοικονομικές αγορές (με μαθηματικά μυαλά και ακατανόητους μαθηματικούς τύπους /υπολογισμούς.....), μέχρι που κάποια στιγμή στο παιχνίδι έβαλαν έναν "μεταπαίκτη" ο οποίος έμελλε να τα αλλάξει όλα......
<<Συστήματα Συναλλαγών Υψηλής Συχνότητας>> η High Frequensy Trading Systems HFTs
http://en.wikipedia.org/wiki/Algorithmic_trading
http://www.advancedtrading.com/algorithms/229300714?pgno=1
http://www.cnbc.com/id/37016276/How_High_Frequency_Trading_Works
http://www.prweb.com/releases/2011/01/prweb4967894.htm
και άλλα......
Λοιπόν , αφού τα δοκίμασε τα παίγνια της η RAND CORP. στους τότε υπερυπολογιστές της , και με την πολιτική της να έχει εξωτερικούς συνεργάτες αναλυτές (με σύμβαση η συμβόλαιο), δεν άργησε να μεταφερθεί στις διάφορες πρωτοεμφανιζόμενες εταιρίες τεχνολογίας όπως η IBM , αλλά βασικά την αρχή την έκανε η RAND CORP.: Η εξέλιξη των μηχανών αυτών δεν ήταν σε καλό δρόμο και χρειαζότανε αναθεώρηση των βάσεων σχεδίασης για να γίνουν πιο ευέλικτες και γρήγορες. Αυτό το έκανε ο John Von Neumann, το 1952, ο οποίος έθεσε τις βάσεις ενός νέου ηλεκτρονικού υπολογιστή, του EDVAC, που ήταν οι εξής:
• Θα χρησιμοποιηθεί μόνο η δυαδική αριθμητική.
• Στην μνήμη θα αποθηκεύονται τα δεδομένα αλλα και το πρόγραμμα που θα εκτελεστεί.
2η Γενιά Υπολογιστών (1956- 1963)
Η RAND CORP. και οι εργασίες της αρχίζουν και αποδίδουν στο μέγιστο και με την προσθήκη των μεγαλύτερων μαθηματικών μυαλών της εποχής όπως ο John Nash , πασίγνωστη για τις ακαθόριστα περίεργες έρευνές της αλλά και για τα επιτυχή αποτελέσματα των .......
Μετά τις δημοσιεύσεις του Neuman, πολλές ομάδες ερευνητών ξεκίνησαν έναν αγώνα δρόμου για την την κατασκευή υπολογιστών βασισμένων στις παραπάνω αρχές. Αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών ήταν να κατασκευαστούν μερικά σημαντικά υπολογιστικά συστήματα όπως οι EDVAC, EDSAC, UNIVAC-1, 701
IBM, 102D, D-100, GE-210, GAMMA 3.
IBM, 102D, D-100, GE-210, GAMMA 3.
Ο πιο σημαντικός από τους υπολογιστές αυτούς ήταν ο UNIVAC-1 (UNIVersal Automatic Computer) ο οποίος μπορεί να χαρακτηριστεί σαν υπολογιστής σταθμός. Αυτό γιατί με την παραγωγή του στις αρχές της δεκαετίας του 50, σηματοδοτεί την εισαγωγή των υπολογιστών στην αγορά και κατ' επέκταση την εκκίνηση της ξέφρενης κούρσας που οδήγησε στην μεγάλη σημερινή ανάπτυξη των υπολογιστών.
Επίσης, την περίοδο αυτή κατασκευάστηκε το πρώτο τρανζίστορ (1947), που αποτέλεσε τη βάση για τους υπολογιστές της δεύτερης γενιάς.
Εδώ αρχίζει η κούρσα ........
3η Γενιά (1964- 1971)
Το 1958, ο Jack Kilby της εταιρείας Texas Instruments, κατάφερε να δημιουργήσει κάτι που θα άλλαζε τον κόσμο των ηλεκτρονικών για πάντα. Κατασκεύασε το πρώτο Ολοκληρωμένο Κύκλωμα συνδυάζοντας τρανζίστορς, πυκνωτές, αντιστάτες και άλλα ηλεκτρονικά εξαρτήματα όλα τοποθετημένα στο ίδιο κομμάτι από πυρίτιο. Το δημιούργημα του Kilby επέτρεψε στους επιστήμονες να κατασκευάσουν υπολογιστές τόσο μικρούς ώστε να μπορούμε ακόμη και να τους μεταφέρουμε. Χρησιμοποιείται, επίσης, σε μια πληθώρα άλλων εφαρμογών, όπως τηλεπικοινωνίες, πολυμέσα, ακόμη και παιχνίδια.
Η είσοδος των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων έδωσε νέες δυνατότητες στους κατασκευαστές, τέτοιες ώστε να χαρακτηριστεί σαν η επανάσταση στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η αρχή έγινε στις 7 Μαρτίου 1964 όταν η IBM παρουσίασε την σειρά 360 ("υπολογιστής όλων των διευθύνσεων"). Η παρουσίαση αυτή είχε δύο άμεσα αποτελέσματα:
• Το ξεκίνημα μιας κούρσας μεταξύ των ανταγωνιστών για κάτι ανάλογο.
• Τη συνειδητοποίηση του πραγματικού προβλήματος των υπολογιστών, του λογισμικού.
• Το ξεκίνημα μιας κούρσας μεταξύ των ανταγωνιστών για κάτι ανάλογο.
• Τη συνειδητοποίηση του πραγματικού προβλήματος των υπολογιστών, του λογισμικού.
Ο IBM 360 ήταν ο πρώτος υπολογιστής, ο οποίος διέθετε "λειτουργικό σύστημα", ένα πρόγραμμα επόπτη, που ήταν επιφορτισμένο με το συγχρονισμό των διαφόρων οργάνων και την εκτέλεση των προγραμμάτων των χρηστών. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του IBM 360 ήταν η εισαγωγή και χρήση των μαγνητικών δίσκων,
γεγονός που χαρακτηρίζει επίσης την τρίτη γενιά των υπολογιστών.
γεγονός που χαρακτηρίζει επίσης την τρίτη γενιά των υπολογιστών.
Την εποχή αυτή η CDC κατασκεύασε το μοντέλο 3600 και λίγο αργότερα το 6600 που ήταν ο ισχυρότερος υπολογιστής την περίοδο 60 - 75, ικανός να εκτελεί πολλά εκατομύρια πράξεις το δευτερόλεπτο και χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε στρατιωτικές υπηρεσίες και την μετεωρολογία.
Την περίοδο της τρίτης γενιάς εμφανίστηκαν και οι μίνι υπολογιστές σαν απάντηση στην ανάγκη για μικρότερους και φθηνότερους υπολογιστές, που ζητούσαν οι μικρότερες επιχειρήσεις. Την εποχή αυτή όμως παρουσιάζεται μεγάλη ανάπτυξη και στο λογισμικό (software). Αναπτύσονται και βελτιώνονται οι γλώσσες υψηλού επιπέδου (Cobol, Algol, Fortran κλπ) και ενσωματώνονται στα νέα λειτουργικά συστήματα.
Συμπερασματικά, οι μηχανές της τρίτης αυτής γενιάς έφτασαν τα πέντε εκατομύρια εντολές το δευτερόλεπτο με κύριες μνήμες ημιαγωγών της τάξης των δύο εκατομυρίων χαρακτήρων, ενώ έγινε αντιληπτή και η ανάγκη σοβαρής αντιμετώπισης της δημιουργίας προγραμμάτων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία των πρώτων οίκων λογισμικού.
4η Γενιά (1971 - σήμερα)
Οι υπολογιστές που έχουμε σήμερα ανήκουν στην 4η Γενιά. Ο κάθε ένας από αυτούς είναι εφοδιασμένος με Επεξεργαστή (CPU), έχει τη δική του Μνήμη, μονάδα αποθήκευσης πληροφοριών, οθόνη, και κάποιο είδος μέσου για να δίνουμε πληροφορίες στον υπολογιστή (πληκτρολόγιο, πενάκι, ποντίκι κλπ). Σύμφωνα με το νόμο του Moore, κάθε 18 περίπου μήνες, η ισχύς των παραγόμενων υπολογιστών διπλασιάζεται. Έτσι, γίνεται αντιληπτό γιατί ένας υπολογιστής που αγοράζεται σήμερα είναι (περίπου) δύο φορές ταχύτερος από έναν υπολογιστή της ίδιας "κατηγορίας" που αγοράστηκε πριν ενάμιση χρόνο.
Η γενιά αυτή χαρακτηρίζεται απο πολλές και σημαντικές εξελίξεις. Κατ' αρχήν από την κατασκευή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων LSI (Large Scale Integration) και VLSI (Very Large Scale Integration), κυκλωμάτων δηλαδή που ενσωματώνουν χιλιάδες ηλεκτρονικά στοιχεία σε επιφάνειες της τάξης του 1cm2. Οι τεχνολογίες αυτές έχουν οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου μείωση του όγκου και του κόστους και αύξηση της χωρητικότητας της μνήμης και της ταχύτητας των ηλεκτρονικών
υπολογιστών.
υπολογιστών.
Το πιο βασικό όμως χαρακτηριστικό της τέταρτης γενιάς είναι η τεράστια ανάπτυξη των μικροϋπολογιστών και ιδιαίτερα των προσωπικών υπολογιστών (PCs - Personal Computers).Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά την ιστορία των προσωπικών υπολογιστών.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, στην χρονική περίοδο της δεύτερης γενιάς των ηλεκτρονικών υπολογιστών άρχισε να υλοποιείται η ιδέα της ολοκλήρωσης τρανζίστορ και άλλων ηλεκτρονικών στοιχείων σε κυκλώματα που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα μικρό τεμάχιο πυριτίου (chip). Η ιδέα αυτή αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, με αποτέλεσμα από το 1965 και μετά να παρατηρείται κάθε χρόνο
διπλασιασμός των ηλεκτρονικών στοιχείων που μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα chip (νόμος του Moore).
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, στην χρονική περίοδο της δεύτερης γενιάς των ηλεκτρονικών υπολογιστών άρχισε να υλοποιείται η ιδέα της ολοκλήρωσης τρανζίστορ και άλλων ηλεκτρονικών στοιχείων σε κυκλώματα που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα μικρό τεμάχιο πυριτίου (chip). Η ιδέα αυτή αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, με αποτέλεσμα από το 1965 και μετά να παρατηρείται κάθε χρόνο
διπλασιασμός των ηλεκτρονικών στοιχείων που μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα chip (νόμος του Moore).
Η πρόοδος αυτή γρήγορα οδήγησε στο εξάρτημα που μπορούμε να πούμε ότι άλλαξε πολλά πράγματα στον κόσμο: το μικροεπεξεργαστή (microprocessor), την καρδιά δηλαδή του υπολογιστή σε ένα ολοκληρωμένο
κύκλωμα. Ένας πλήρης υπολογιστής μπορεί να κατασκευαστεί από ένα μικροεπεξεργαστή, μια μνήμη και μερικά άλλα κυκλώματα υποστήριξης. Η ιστορία του μικροεπεξεργαστή φτάνει πίσω γύρω στο 1969, όταν οι μηχανικοί Victor Poor και Harry Pyle της εταιρίας Datapoint ανέπτυξαν ένα πρώτο μοντέλο. Η ανάπτυξη
του μοντέλου αυτού, επινοήθηκε σαν εναλλακτική λύση στην κατασκευή υπολογιστών ειδικής χρήσης. Επειδή η Datapoint δεν κατασκεύαζε ηλεκτρονικά στοιχεία οι δύο μηχανικοί μετέφεραν το μοντέλο τους στην IBM. Έτσι γεννήθηκε ο πρώτος μικροεπεξεργαστής, ο ιστορικός 4004 της Intel. Ο 4004 ήταν πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων, αλλά ακολούθησε ο ισχυρότερος 8008 το 1971 και ο 8080 το 1974 που από πολλούς θεωρείται σαν ο "προπομπός" των προσωπικών υπολογιστών. Οι πρώτοι υπολογιστές βασισμένοι σε μικροεπεξεργαστές, που καταγράφηκαν στην ιστορία, είναι ο Sceibi-8H και ο Altair 8800.
κύκλωμα. Ένας πλήρης υπολογιστής μπορεί να κατασκευαστεί από ένα μικροεπεξεργαστή, μια μνήμη και μερικά άλλα κυκλώματα υποστήριξης. Η ιστορία του μικροεπεξεργαστή φτάνει πίσω γύρω στο 1969, όταν οι μηχανικοί Victor Poor και Harry Pyle της εταιρίας Datapoint ανέπτυξαν ένα πρώτο μοντέλο. Η ανάπτυξη
του μοντέλου αυτού, επινοήθηκε σαν εναλλακτική λύση στην κατασκευή υπολογιστών ειδικής χρήσης. Επειδή η Datapoint δεν κατασκεύαζε ηλεκτρονικά στοιχεία οι δύο μηχανικοί μετέφεραν το μοντέλο τους στην IBM. Έτσι γεννήθηκε ο πρώτος μικροεπεξεργαστής, ο ιστορικός 4004 της Intel. Ο 4004 ήταν πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων, αλλά ακολούθησε ο ισχυρότερος 8008 το 1971 και ο 8080 το 1974 που από πολλούς θεωρείται σαν ο "προπομπός" των προσωπικών υπολογιστών. Οι πρώτοι υπολογιστές βασισμένοι σε μικροεπεξεργαστές, που καταγράφηκαν στην ιστορία, είναι ο Sceibi-8H και ο Altair 8800.
Οι υπολογιστές αυτοί μαζί με την ταυτόχρονη ανάπτυξη εκ μέρους των Bill Gates και Paul Allen ενός διερμηνευτή της γλώσσας Basic για τους μικροεπεξεργαστές της Intel, θεωρείται από πολλούς σαν " η ανάφλεξη της έκρηξης των προσωπικών υπολογιστών". Στην εποχή αυτή κάνουν τα πρώτα τους βήματα και τα λεγόμενα "πακέτα" εφαρμογών για τους προσωπικούς υπολογιστές. Ένα από τα πρώτα ιστορικά προϊόντα ήταν ένα πακέτο λογιστικού φύλλου που συνόδευε τον προσωπικό υπολογιστή Apple II (1978).
Με την άφιξη της δεκαετίας του 80, εμφανίστηκαν στην αγορά πολλά επιπλέον αξιόλογα μηχανήματα, η επιτυχία των οποίων ανάγκασε την IBM να εισβάλει στον χώρο παραγωγής προσωπικών υπολογιστών. Η είσοδος της IBM καθιέρωσε κάποια πρότυπα στο χώρο, γεγονός που οδήγησε στην τεράστια ανάπτυξη και εξέλιξη των προσωπικών υπολογιστών. Το 1984 γίνεται η είσοδος στην αγορά του Apple Macintosh.
συνεχίζεται.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου