Όσοι δεν έχουν καταλάβει ότι η ΑΟΖ ως θέμα δεν είναι ένα παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος, μιλούν μόνο για την Τουρκία και αποδεικνύουν την ασχετοσύνη τους, αφού η ΑΟΖ αφορά 6 χώρες γύρω μας και τα 20 θαλάσσια οικόπεδα, 3 δηλαδή την Αλβανία, την Ιταλία και την Λιβύη. Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο έχουμε άμεσα επαφή με την Ιταλία και την Κύπρο. Και με την τελευταία μιλάμε και σε επίπεδο τριμερούς μαζί με την Αίγυπτο. Συνεπώς όλους αυτούς τους συμφέρει να περάσουμε σε φάση υλοποίησης.
Επίσης, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις 14 Μαρτίου 2013 παροτρύνει την αξιοποίηση των αυτοχθόνων πηγών ενέργειας για να ενισχυθεί η πολιτική της ενεργειακής ασφάλειας και για να μην έχουμε τόσο μεγάλη εξάρτηση από το εξωτερικό, το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ όχι μόνο είναι πια της επικαιρότητας, αλλά μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο ακόμα και τώρα στις διαπραγματεύσεις και αυτό φαίνεται ήδη από την παρουσία του αρμόδιου υπουργείου και στην συνάντηση των αρχηγών κομμάτων για την προετοιμασία των διαπραγματεύσεων σε εθνικό επίπεδο. Διότι οι στρατηγικές θέσεις δεν δημιουργούνται από το κενό, αλλά με στοιχεία αντικειμενικά που θεμελιώνουν μια σοβαρή και αξιόπιστη προσέγγιση.
Στρατηγική και συγκριτικά πλεονεκτήματα
Του Ν. Λυγερού
Σε μια διαπραγμάτευση πρέπει να βασιζόμαστε και σε στρατηγικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, για να έχουμε μια θέση πιο ανθεκτική. Ένα πρώτο στοιχείο είναι η συνοχή της ομάδας που πρέπει να είναι ενωμένη για να πετύχει ένα συγκεκριμένο στόχο που εξυπηρετεί την πατρίδα μας. Το δεύτερο στοιχείο είναι να υπάρχει μια συγκροτημένη στρατηγική που αντιπροσωπεύει τη θέλησή μας η οποία υποστηρίζεται ορθολογικά με αντικειμενικά στοιχεία. Το τρίτο είναι να υπάρχουν αυτά και να αποδεικνύουν ότι έχουμε προοπτικές που λειτουργούν καταλυτικά όχι μόνο σ’ ένα τομέα αλλά ολιστικά. Με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε μια καλή ομάδα με μια στρατηγική και με θεμελιακές σχέσεις που δημιουργούν ένα σύμπλεγμα πάνω στο οποίο χτίζεται μια ισχυρή θέση που μπορεί να κρατήσει και να αντέξει πιέσεις. Αλλιώς δεν πρόκειται για διαπραγματεύσεις και μόνο για συνομιλίες, που δεν μπορούν να έχουν ένα αποτέλεσμα χειροπιαστό που έχει την ικανότητα να αλλάξει ακόμα και στοιχειωδώς τα βασικά δεδομένα. Ενώ το νοητικό σχήμα που εμφανίζεται με την έννοια του τεχνολογικού bonsai. Αυτή η διαφορά κάνει τη διαφορά, διότι αποτελεί ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε μια πολλαπλή στρατηγική που εφαρμόζεται σε ένα πλέγμα. Η πλατφόρμα εφαρμογών που αποτελεί η ελληνική ΑΟΖ δεν έχει γίνει αντιληπτή από όλους τους παίκτες της διαπραγμάτευσης. Κι αυτό πρέπει να αναδειχθεί για να αξιοποιηθεί. Γιατί πολλοί, και ακόμα και οι δικοί μας, δεν το ξέρουν το θέμα με συγκεκριμένες γνώσεις και δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα περάσει στο στάδιο υλοποίησης. Ενώ αυτό έχει ήδη αρχίσει λόγω του μεγάλου διαγωνισμού για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να το αναδείξουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Ελληνική ανασυγκρότηση
Του Ν. Λυγερού
Όταν τα προβλήματα είναι εθνικά και κανένας δεν μπορεί να τα λύσει από μόνος του, είναι καλό να υπάρχει μια συντονισμένη προσέγγιση εθνικής σωτηρίας. Δεν έχουμε καμιά πολυτέλεια να χάσουμε άλλο χρόνο χωρίς να έχουμε χειροπιαστά αποτελέσματα. Δεν αναζητούμε καμιά ρήξη με κανέναν, αφού πρέπει να βρούμε ένα συμμαχικό πλαίσιο για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Τώρα πρέπει να υπάρχει ένας κοινός στόχος και μάλιστα σε εθνικό επίπεδο. Αλλάξαμε το λεξιλόγιο, αλλά επί της ουσίας η σκέψη και οι έννοιες είναι οι ίδιες. Σε κομματικό επίπεδο θα μαζευτούν όλοι για να βρουν ένα πεδίο σύγκλισης, έτσι ώστε να εμφανιστούν μόνο στρατηγικά σχήματα. Σίγουρα μερικοί θα είναι δυσαρεστημένοι που θα πρέπει να συνεργαστούν μεταξύ τους, αλλά είναι απαραίτητο για την εθνική σωτηρία λόγω της κατάστασης. Δεν είμαστε πια σε φάση κρίσης, αλλά έκτακτης ανάγκης για τον λαό μας. Πρέπει να το παλέψουμε εντατικά αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε την πατρίδα μας. Διότι η ιδέα δεν είναι να σώσουμε τα κόμματα για να υπογράψουν ακριβώς τα ίδια απλώς με την κάλυψη της αποδοχής του λαού για να μην υποστούν κόστος. Χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων για την πατρίδα μας. Απλώς πρέπει να υπάρχει ένας πυρήνας πίσω στον οποίο θα βασιστούμε για να διεκδικήσουμε πράγματα στις διαπραγματεύσεις. Και γι’ αυτό δεν αρκεί να ζητάμε όλοι το ίδιο, αλλά να παράγουμε το ίδιο έργο είναι απαραίτητο. Το στρατηγικό μείγμα πρέπει, λοιπόν, να έχει μια βάση εθνική και να αφορά τον ελληνικό λαό με άμεσο τρόπο. Διότι τώρα δεν μιλάμε πια για ψηφοφόρους, αλλά για Έλληνες πολίτες που υποφέρουν. Αρκετά άργησε το όλο θέμα και τώρα πρέπει να είμαστε συγκροτημένοι. Ας αφήσουμε τα πολλά λόγια κι ας συνεργαστούμε επί του πρακτέου για να λύσουμε τα πιο επείγοντα προβλήματα. Αλλά αυτό να γίνει με στρατηγική για να μην είναι μόνο μια λύση τοπική και προσωρινή που θα πρέπει να επανεξετάσουμε μετά από λίγο. Τώρα θέλουμε στρατηγική συνέχειας για τον Ελληνισμό.
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"200 χρόνια αντίστασης στη βαρβαρότητα".
Αίθουσα εκδηλώσεων δημοτικού σχολείου Ερήμης.
Κύπρος. Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015
Συνέντευξη του Ν. Λυγερού
"Επιλογές TV".
6/7/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου