Ο Πλάτων και ο Σωκράτης δίδασκαν μαθητές προικισμένους από τη φύση, που μιλούσαν την ίδια γλώσσα, ώστε, αν μη τι άλλο, καταλάβαιναν τουλάχιστον την Ελληνική γλώσσα.
Ωστόσο, και ο Πλάτων και ο Σωκράτης δεν έπεισαν πολλούς, αλλά ορισμένοι σαν τον Κριτία, τον Αλκιβιάδη και τον Κλειτοφώντα απέρριψαν τη διδαχή τους, όπως φτύνει το άλογο το χαλινάρι, και στράφηκαν σε άλλο δρόμο. Αν όμως εξετάσεις τα αποτελέσματα της διδασκαλίας του Αλεξάνδρου, θα διαπιστώσεις ότι έμαθε τους Υρκανούς να παντρεύονται, δίδαξε τους Αραχωσίους να καλλιεργούν τη γη, έπεισε τους Σογδιανούς να φροντίζουν τους γονείς τους και να μην τους σκοτώνουν, και τους Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους και να μην τις παντρεύονται .
Πόσο αξιοθαύμαστη είναι η φιλοσοφία, χάρη στην οποία οι Ινδοί λατρεύουν Ελληνικούς θεούς, και οι Σκύθες θάβουν τους νεκρούς τους και δεν τους τρώνε! Θαυμάζουμε τη δύναμη του Καρνεάδη, που έκανε τον Κλειτόμαχο, ο οποίος προηγουμένως λεγόταν Ασδρούβας, Καρχηδόνιος την καταγωγή, να υιοθετήσει τον Ελληνικό τρόπο ζωής . Θαυμάζουμε τον χαρακτήρα του Ζήνωνα, που έπεισε τον Διογένη τον Βαβυλώνιο να επιδοθεί στη φιλοσοφία .
Όταν όμως ο Αλέξανδρος εκπολίτιζε την Ασία, ο Όμηρος διαβαζόταν παντού, και τα παιδιά των Περσών, των Σουσιανών και των Γεδρωσίων μάθαιναν ν’ απαγγέλλουν τις τραγωδίες του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. 0 Σωκράτης, όταν αντιμετώπισε την κατηγορία ότι εισάγει καινά δαιμόνια, καταδικάστηκε εξαιτίας των συκοφαντών που υπήρχαν στην Αθήνα χάρη στον Αλέξανδρο, όμως, η Βακτρία και ο Καύκασος προσκύνησαν τους θεούς των Ελλήνων.
Ο Πλάτων έγραψε ένα μόνο σύγγραμμα για την πολιτειακή οργάνωση και δεν έπεισε κανέναν, εξ’ αιτίας της αυστηρότητας του έργου ο Αλέξανδρος, αντίθετα, ίδρυσε περισσότερες από εβδομήντα πόλεις μέσα στις βάρβαρες χώρες, και διέσπειρε σε όλη την Ασία τα Ελληνικά αξιώματα, νικώντας έτσι τον απολίτιστο και θηριώδη τρόπο ζωής.
Λίγοι από εμάς διαβάζουμε τους «Νόμους» του Πλάτωνα, αλλά δεκάδες χιλιάδων άνθρωποι εφάρμοσαν και εξακολουθούν να εφαρμόζουν τους νόμους του Αλεξάνδρου, αποβαίνοντας έτσι πιο ευτυχείς όσοι νικήθηκαν από τον Αλέξανδρο απ ό,τι όσοι τον απέφυγαν. Και τούτο γιατί τους δεύτερους δεν τους απάλλαξε κανείς από την άθλια ζωή, ενώ τους πρώτους τους ανάγκασε ο νικητής τους να ζουν ευτυχισμένοι. Όταν ο Θεμιστοκλής εξόριστος έλαβε μεγάλες δωρεές από τον βασιλιά και τρεις πόλεις να του πληρώνουν φόρους, η μια με ψωμί, η άλλη με κρασί και η τρίτη με κρέας, είπε: «Παιδιά μου, θα κατάστρεφόμαστε, αν δεν είχαμε ήδη καταστραφεί».
Έτσι λοιπόν και για τις πόλεις που κατέκτησε ο Αλέξανδρος είναι πιο σωστό να πούμε: «Δεν θα είχαν εκπολιτιστεί, αν δεν είχαν νικηθεί». Η Αίγυπτος δεν θα είχε την Αλεξάνδρεια, η Μεσοποταμία τη Σελεύκεια, η Σογδιανή την Προφθασία, η Ινδία τη Βουκεφαλία ούτε ο Καύκασος Ελληνική πόλη, με την ίδρυση των οποίων στις χώρες αυτές εξαλείφτηκε η βαρβαρότητα και το υποδεέστερο στοιχείο μεταβλήθηκε ύστερα από την επαφή του με το ανώτερο .
Αν, λοιπόν, οι φιλόσοφοι καυχώνται ότι εξευγενίζουν και κάνουν προσαρμόσιμα τα σκληρά και απαίδευτα στοιχεία του ανθρώπινου χαρακτήρα, εφόσον ο Αλέξανδρος κατάφερε ν’ αλλάξει τη θηριώδη φύση πάρα πολλών φυλών, εύλογα θα μπορούσε να θεωρηθεί φιλόσοφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου